Ρινοπλαστική

Εγχείριση ρινοπλαστικής (περ. 1900)

Η ρινοπλαστική είναι πλαστική χειρουργική επέμβαση της μύτης. Γίνεται τόσο για λειτουργικούς όσο και για αισθητικούς λόγους αφού μπορεί να βελτιώσει την όψη και το σχήμα της μύτης και ταυτόχρονα να αποκαταστίσει τη λειτουργικότητα του αναπνευστικού συστήματος.Το πιο σημαντικό στη ρινοπλαστική είναι το αποτέλεσμα να εναρμονίζεται πλήρως με το σχήμα του προσώπου και να ταιριάζει με τα υπόλοιπα χαρακτηριστικά του δείχνοντας όσο πιο φυσικό γίνεται.

Η επιτυχημένη ρινοπλαστική (πλαστική μύτης) βασίζεται σήμερα στην ταυτόχρονη εγχείρηση τόσο της ρινικής πυραμίδας όσο και του ρινικού διαφράγματος.

Θεωρείται από τεχνική άποψη μια από τις δυσκολότερες επεμβάσεις τις αισθητικής Πλαστικής Χειρουργικής και για το λόγο αυτό ο γιατρός θα πρέπει να είναι άριστα εκπαιδευμένος και έμπειρος. ​

Ενισχύει την αυτοπεποίθηση, βελτιώνει την αυτοεκτίμηση και γενικότερα επιφέρει ένα επαναστατικά θετικό αποτέλεσμα

Στα πλαίσια της ρινοπλαστικής

Στα πλαίσια της ρινοπλαστικής, η πλαστική του ρινικού διαφράγματος είναι καθοριστικής σημασίας για το αποτέλεσμα της επέμβασης, αφού το ρινικό διάφραγμα είναι ο βασικός σύνδεσμος μεταξύ των διαφόρων δομικών στοιχείων της μύτης και έχει καθοριστική σημασία τόσο για τη λειτουργία (αναπνοή) όσο και την αισθητική της (ομορφιά). Αυτό συμβαίνει, επειδή το ρινικό διάφραγμα λειτουργεί όπως η κεντρική κολώνα στήριξης μιας σκηνής κάμπινγκ, συμμετέχοντας άμεσα και έμμεσα σε όλους τους μηχανισμούς στήριξης της κορυφής της μύτης.

Υπάρχουν αρκετά είδη επεμβάσεων διόρθωσης της μύτης όπου μπορούμε να συναντήσουμε.Μερικά αναφέρονται παρακάτω:

• Αυξητική ρινοπλαστική
• Διορθωτική ρινοπλαστική

Άλλα είδη πιο σπάνια είναι:

• Με ράμματα
• Με αυτομοσχεύματα
• Με τεχνητά μοσχεύματα

Διακρίνουμε την:

• κλειστή ρινοπλαστική,
• ανοιχτή ρινοπλαστική.
• και άλλες διαβαθμιςμένες εγχειρητικες τεχνικές

Η κλειστή ή απλή ρινοπλαστική αντιμετωπίζει απλές καταστάσεις διόρθωσης του ύβου (καμπούρα) και ακρορινίου. Η ανοιχτή ρινοπλαστική προσφέρει καλύτερη ορατότητα του σκελετού και μεγαλύτερη ακρίβεια διόρθωσης της ανατομίας της μύτης. Η επέμβαση της πλαστικής της μύτης διενεργείται από τις ηλικίες 18 και άνω.

Διαδικασία ρινοπλαστικής

Η διαδικασία είναι απλή. Το πρωί της επέμβασης προσέρχεται η/ο ενδιαφερόμενη/ος στην κλινική νηστική/ός, και πραγματοποιείται ο απαραίτητος εργαστηριακός έλεγχος.Η ρινοπλαστική πραγματοποιείται συνήθως με ολική αναισθησία και σπανιότερα με τοπική αναισθησία ή μέθη. Η κλειστή ρινοπλαστική έχει μικρότερη διάρκεια απ’ ότι η ανοιχτή. Στην κλειστή, οι τομές διενεργούνται μέσα στον βλεννογόνο των ρουθουνιών. Στην ανοιχτή ρινοπλαστική, η τομή διενεργείται στο πιο στενό μέρος της στυλίδας και προεκτείνεται στα ρουθούνια. Στην ανοιχτή, έχουμε πλήρη αποκόλληση του δέρματος από τον σκελετό (οστεοχόνδρινο) της μύτης. Η καλή ορατότητα του σκελετού δίνει την δυνατότητα στον Πλαστικό Χειρουργό να εναρμονίσει καλύτερα τα χόνδρινα μέρη της μύτης (ακριβής εκτομή χόνδρων, τοποθέτηση ραμμάτων για ανόρθωση και σύγκλιση των χόνδρων, δυνατότητα τοποθέτησης τμήματος χόνδρου για καλύτερη στήριξη του σκελετού). Για τους παραπάνω λόγους, στις πολύπλοκες ή απαιτητικές μύτες, η επέμβαση επιλογής είναι η ανοιχτή ρινοπλαστική.

Η μέθοδος - τεχνική της ρινοπλαστικής πρέπει να είναι πολύ ακριβής, γιατί ακόμα και το χιλιοστό μπορεί να φέρει αλλαγές στο αποτέλεσμα.Ο πλαστικός χειρουργός οφείλει να έχει άριστη γνώση της ανατομίας της μύτης. Κάθε πρόσωπο έχει τις ιδιαιτερότητές του. Για ορισμένες περιπτώσεις, η μύτη είναι δυνατόν να βελτιωθεί με ενέσιμα Botox και υαλουρονικό.

Πρόκειται για μία πολύ συχνή επέμβαση στην Πλαστική Χειρουργική, μεγάλης βαρύτητας.

Η ανάλυση της ιδανικής μύτης

Η ιδανική μύτη δεν είναι ίδια για όλα τα πρόσωπα και αυτό γιατί πρέπει να είναι σε αρμονία με τα υπόλοιπα χαρακτηριστικά του προσώπου. Δηλαδή μια ωραία μύτη δεν ταιριάζει σε όλους, αλλά διαφέρει για τον κάθε ενδιαφερόμενο. Παρότι, είναι απόλυτα εξατομικευμένη η έννοιά της, έχουν οριστεί κάποιοι κανόνες συμμετρίας και γεωμετρίας, που την περιγράφουν. Ένας πρώτος κανόνας είναι η συμμετρία που παρατηρούμε, αν χωρίσουμε το πρόσωπο σε τρία οριζόντια τριτημόρια, με τη μύτη να βρίσκεται στο μέσο. Το πρώτο εκτείνεται από τη ρίζα των μαλλιών στο μέτωπο, έως τη ρίζα της μύτης. Το δεύτερο βρίσκεται ανάμεσα στη ρίζα της μύτης και την κορυφή της και το τρίτο τριτημόριο ανάμεσα στην κορυφή της μύτης και το γένειο. Ένας ακόμα κανόνας συμμετρίας προκύπτει, αν χωρίσουμε το πρόσωπο σε πέντε κάθετα τμήματα. Το μεσαίο 1/5 αποτελεί το πλάτος της μύτης και σχηματίζεται από δύο παράλληλες κάθετες, που περνούν από την έσω γωνία των ματιών. Τα δύο πλαϊνά 1/5 αποτελούνται από παράλληλες κάθετες, που περνούν από την έξω γωνία των ματιών. Αυτά τα 3/5 πρέπει να είναι ίσα μεταξύ τους. Τέλος, μελετώντας και το προφίλ του προσώπου, καθορίζουμε τις αναλογίες της ιδανικής μύτης. Έτσι, η ρινο-μετωπιαία γωνία πρέπει να είναι 115-130º, η ρινο-προσωπική γωνία 30-40º, η ρινο-πωγωνική γωνία 120-132º και η πωγωνο-κρανιακή γωνία 80-95º. Με βάση λοιπόν τους παραπάνω κανόνες αρμονίας και συμμετρίας, σχεδιάζονται οι αλλαγές, που μπορούν να γίνουν σε κάθε άτομο.

Η ηλικία των υποψηφίων για ρινοπλαστική

Η ηλικία των υποψηφίων θα πρέπει να είναι άνω των 17 ετών για τα κορίτσια και 18 για τα αγόρια, έτσι ώστε να έχει ολοκληρωθεί η ανάπτυξη της μύτης αλλά και ολόκληρου του προσώπου. Η μύτη, από την παιδική ηλικία μέχρι τα εφηβικά χρόνια, αλλάζει και η ανάπτυξή της ολοκληρώνεται με το πέρας της εφηβείας. Τότε, παγιώνονται και τα υπόλοιπα χαρακτηριστικά του προσώπου, που πλαισιώνουν λιγότερο ή περισσότερο αρμονικά τη μύτη και παίζουν βασικό ρόλο στην απόφαση της αλλαγής των χαρακτηριστικών της. Επομένως, δεν πρέπει να λαμβάνεται η απόφαση για ρινοπλαστική, πριν την ηλικία των 17 ετών για τις γυναίκες και των 18 ετών για τους άνδρες. Πιο αναλυτικά, στο εσωτερικό της μύτης βρίσκονται τα οστά και οι χόνδροι, που παρουσιάζουν ζώνες ανάπτυξης. Αν πραγματοποιηθεί η ρινοπλαστική, πριν ολοκληρωθεί η ανάπτυξη του προσώπου, μπορεί να καταστραφούν αυτά τα κέντρα και να επηρεαστεί και η ανάπτυξη της μύτης. Έτσι, αν αφαιρέσουμε τον ύβο (την καμπούρα) μιας μύτης στα 12 έτη, υπάρχει η πιθανότητα η μύτη να μεγαλώσει ασύμμετρα και στραβά στα επόμενα χρόνια, λόγω του ότι κάποιες ζώνες ανάπτυξης λειτουργούν, ενώ αυτές που αφαιρέθηκαν όχι. Ένας ακόμη λόγος, που αναβάλλουμε τη ρινοπλαστική μέχρι την ενηλικίωση του ατόμου, είναι ότι τότε ο υποψήφιος θα είναι πιο ώριμος. Θα είναι δηλαδή συναισθηματικά και νοητικά ικανός να αποφασίσει, εάν πράγματι θέλει να αλλάξει τη μύτη του και τι αλλαγές ακριβώς επιθυμεί. Ανώτατο όριο ηλικίας για τη ρινοπλαστική δεν υπάρχει, αρκεί ο υποψήφιος να είναι υγιής και σε καλή γενική κατάσταση.

Κατάλληλοι υποψήφιοι για ρινοπλαστική

Προκειμένου να καθορίσει ο χειρουργός την καταλληλότητα του υποψήφιου για την επέμβαση της ρινοπλαστικής, τον εξετάζει κλινικά και λαμβάνει ένα πλήρες ιατρικό ιστορικό. Καταρχήν, το ίδιο το άτομο πρέπει να εξηγήσει στο χειρουργό ΩΡΛ ή πλαστικό, τα αισθητικά και λειτουργικά προβλήματα της μύτης του, που τον ενοχλούν. Έπειτα, ο χειρουργός ρωτά για το είδος και τη διάρκεια των ρινικών συμπτωμάτων, προηγούμενες επεμβάσεις, τυχόν αλλεργίες, λήψη φαρμάκων για κάποια πάθηση και γενικότερα το ιατρικό ιστορικό του ατόμου. Η κλινική εξέταση του ασθενούς, που θα υποβληθεί σε ρινοπλαστική, γίνεται καταρχήν για να διαπιστωθεί ότι βρίσκεται σε καλή σωματική κατάσταση. Μετέπειτα, γίνεται αξιολόγηση των αναλογιών της μύτης και του προσώπου. Η εξωτερική επισκόπηση της μύτης περιλαμβάνει την ενδελεχή μελέτη της κατασκευής της και τη μέτρηση των ρινικών γωνιών (με τις οποίες προεξέχει η μύτη από το πρόσωπο). Η εσωτερική εξέταση της μύτης περικλείει τον έλεγχο του ρινικού διαφράγματος, των ρινικών κογχών, του βλεννογόνου, δίνοντας ιδιαίτερη προσοχή στη δομή και το σχήμα της ράχης και της άκρης της μύτης. Εκτός από τη διερεύνηση της σωματικής υγείας του ατόμου, ο ιατρός ενδιαφέρεται και για την ψυχική του υγεία και ειδικότερα για τους ψυχολογικούς λόγους, που οδηγούν το άτομο σε μια αισθητική επέμβαση. Είναι σημαντικό ο υποψήφιος να αποφασίσει την επέμβαση για τον εαυτό του και όχι για να εκπληρώσει επιθυμίες άλλων. Επίσης, είναι αναγκαίο να έχει ρεαλιστικές προσδοκίες από αυτή την αλλαγή και να μην φαντάζεται κάποιο είδος ιδανικής εξωπραγματικής εικόνας.

Οδηγίες πριν την επέμβαση

1. Διακοπή της ασπιρίνης 2 εβδομάδες πριν το χειρουργείο.
2. Αποφυγή κατανάλωσης αλκοόλ 3 εβδομάδες πριν το χειρουργείο.
3. Αποφυγή κατανάλωσης τσαγιού από βότανα και συμπληρωμάτων διατροφής από βότανα 1 εβδομάδα πριν το χειρουργείο.
4. Λήψη βιταμινών, όπως η C 1000 mg ημερησίως, που διευκολύνουν στην επούλωση και ανάπλαση του δέρματος.
5. Εφαρμογή τοπικής ρινικής αλοιφής μουπιροσίνης, για αποφυγή μολύνσεων.
6. Αποφυγή κατανάλωσης καφεΐνης 48 ώρες πριν το χειρουργείο.
7. Αποφυγή λήψης τροφής και υγρών μετά τα μεσάνυχτα, το βράδυ πριν το χειρουργείο.
8. Την ημέρα του χειρουργείου, συστήνεται καλό πλύσιμο του πρόσωπου, για να μειωθούν τα βακτηρίδια και να μην χρησιμοποιηθούν καλλυντικά.

Τι να περιμένετε μετά τη ρινοπλαστική

Μπορεί να εμφανιστεί ήπιο οίδημα και μελάνιασμα γύρω από τα μάτια, που υποχωρούν με την εφαρμογή ψυχρών επιθεμάτων. Μπορεί να στεγνώσουν τα χείλη σας, καθώς αναπνέετε από το στόμα. Πυρετός μέχρι 38,5 τις 2 πρώτες ημέρες, είναι αναμενόμενος. Ναυτία και έμετοι το πρώτο 24ωρο μετά το χειρουργείο.

Οδηγίες μετά την επέμβαση

• Λόγω της γενικής αναισθησίας που εφαρμόζεται συνήθως, απαιτείται να παραμείνετε για κάποιες ώρες στο νοσοκομείο. Σε πιο σπάνιες περιπτώσεις, ίσως απαιτηθεί νοσηλεία για ένα βράδυ. Καλό είναι, για το πρώτο 24ωρο να αποφύγετε την οδήγηση.
• Να αυξήσετε την κλίση του προσκέφαλου στο κρεβάτι στις 30°, για να μειωθεί το οίδημα.
• Να εφαρμόσετε ψυχρά επιθέματα γύρω από τα μάτια για 2 ημέρες.
• Αν έχετε νάρθηκα στη μύτη, μην το βρέξετε.
• Είναι φυσιολογικό να υπάρχει κάποια βλεννώδης αιματηρή έκκριση από τη μύτη. Σ´ αυτή την περίπτωση, θα χρειαστεί να αλλάξετε τις γάζες.
• Τοποθετήστε στην άκρη των ρουθουνιών ρινική αλοιφή μουπιροσίνης.
• Αποφύγετε την έντονη άσκηση και την επίκυψη για 2 εβδομάδες.
• Σημαντικό είναι να μείνετε μακριά από τη σκόνη και τον καπνό για διάστημα 2 εβδομάδων.
• Μην φοράτε γυαλιά για 6 εβδομάδες μετά την επέμβαση.
• Αποφύγετε την έκθεση στον ήλιο και τη ζέστη,όσο είναι δυνατόν.
• Μην κάνετε καθαρισμούς και μασάζ προσώπου για 6 μήνες μετά την επέμβαση.
• Ακολουθήστε ελαφρά δίαιτα αμέσως μετά το χειρουργείο και σταδιακά θα επιστρέψετε στη συνηθισμένη σας διατροφή.
• Αποφύγετε την κατανάλωση αλκοόλ για 3 εβδομάδες μετά την επέμβαση.
• Συνήθως δεν υπάρχει καθόλου πόνος, κάτι που εκπλήσσει τους χειρουργημένους. Αν υπάρξει, πάρτε κάποιο ήπιο παυσίπονο (όχι ασπιρίνη).
• Πιθανότατα να νιώθετε τη μύτη σας στεγνή ή μπουκωμένη τις πρώτες 2 εβδομάδες μετά την επέμβαση. Σ’ αυτή την περίπτωση, κάντε πλύσεις με φυσιολογικό ορό ή σπρέι.
• Μην φυσάτε τη μύτη σας για 2 εβδομάδες μετά την επέμβαση.

Ανάρρωση

Ο ασθενής που υποβλήθηκε σε ρινοπλαστική, επιστρέφει σπίτι του την ίδια ή την επόμενη μέρα. Προκειμένου να επιταχυνθεί η επούλωση του χειρουργικού τραύματος, ακολουθεί φαρμακευτική αγωγή με αντιβιοτικά για 1εβδομάδα και αναλγητικά αν παρουσιάζει πόνο. Ο νάρθηκας αφαιρείται σε 1εβδομάδα. Η περιοφθαλμική εκχύμωση υποχωρεί σε 7-10 μέρες. Η μετεγχειρητική παρακολούθηση γίνεται κάθε 5 ημέρες τις πρώτες 3 εβδομάδες και ακολούθως τον 3ο και 6ο μήνα, προκειμένου να αξιολογηθεί το τελικό αποτέλεσμα, τόσο αισθητικά, όσο και λειτουργικά.

Επιπλοκές

Η ρινοπλαστική είναι ασφαλής σε γενικές γραμμές, παρ'όλα αυτά μπορεί να εμφανιστούν κάποιες επιπλοκές. Σπάνια παρατηρείται ρινορραγία και συνήθως υποχωρεί αυτόματα, χωρίς παρέμβαση. Επίσης σπάνια είναι και η μόλυνση, λόγω των αντιβιοτικών που χορηγούμε προφυλακτικά. Αν σχηματιστούν συμφύσεις και ουλές πρέπει να αφαιρεθούν χειρουργικά, γιατί δυσχεραίνουν την αναπνοή. Αν αφαιρεθεί μεγάλο τμήμα του οστεοχόνδρινου σκελετού της μύτης, τότε χάνεται η φυσιολογική υποστήριξη και δημιουργούνται διάφορες δυσμορφίες. Έτσι μπορεί να εμφανιστεί η δυσμορφία, γνωστή ως "ράμφος παπαγάλου", όπου η κορυφή της μύτης μετατοπίζεται προς τα κάτω και έσω. Μια ακόμη δυσμορφία που αναγνωρίζεται ως επιπλοκή της ρινοπλαστικής, είναι η "μύτη του πυγμάχου", κατά την οποία αφαιρέθηκε σημαντικό τμήμα του διαφράγματος, με αποτέλεσμα να "βουλιάζει" η ράχη της μύτης. Σε άλλη περίπτωση, μπορεί η κορυφή της μύτης να έχει ανασηκωθεί υπερβολικά, ώστε να φαίνονται πολύ τα ρουθούνια και αυτό ονομάζεται "μύτη γουρουνιού". Επιπλέον, αν αφαιρεθεί αρκετός χόνδρος από την κορυφή της μύτης, τότε μπορεί να φαίνεται ιδιαίτερα στενή και αιχμηρή. Τέλος, αν αφαιρεθούν πλήρως οι ρινικές κόγχες, δημιουργείται το σύνδρομο της "κενής μύτης". Μερικές ακόμη επιπλοκές, που αποτελούν χειρουργικές αστοχίες, είναι η διάτρηση του ρινικού διαφράγματος, που προκαλεί μετέπειτα χρόνια ρινορραγία, δυσχέρεια αναπνοής, σχηματισμό ρινικών κρουστών και σφύριγμα στην αναπνοή. Να αναφερθεί ακόμη, ότι η λανθασμένη τομή στη στυλίδα, προκαλεί αιμωδία διάρκειας πολλών μηνών.

Ρινοπλαστική χωρίς νυστέρι

Η μη χειρουργική ρινοπλαστική γίνεται με την έκχυση ενέσιμων υλικών γεμίσματος, όπως το υαλουρονικό οξύ, σε διάφορα σημεία της μύτης. Είναι μια γρήγορη, ανώδυνη και αναίμακτη μέθοδος, που δεν απαιτεί αναισθησία και πραγματοποιείται στο ιατρείο. Αρχικά, η μέθοδος εφαρμόστηκε στις αρχές του αιώνα. Γρήγορα όμως εγκαταλείφθηκε, καθώς χρησιμοποιήθηκαν επιβλαβή υλικά, όπως παραφίνη και σιλικόνη. Μετά το 2000, οι ιατροί Alexander Rivkin και Andrew Tuan-Anh Le, την καθιέρωσαν ως ασφαλή μέθοδο, χρησιμοποιώντας καινοτόμα ενέσιμα υλικά, όπως το υαλουρονικό οξύ. Με τις ενέσεις αυτές λοιπόν, μπορεί να αλλάξει το σχήμα της μύτης, αποφεύγοντας ένα επεμβατικό χειρουργείο. Συγκεκριμένα, γεμίζονται με υαλουρονικό οξύ περιοχές της μύτης που παρουσιάζουν καθίζηση, ανασηκώνεται η κορυφή της μύτης ή εξομαλύνεται η εμφάνιση εξογκωμάτων. Το μειονέκτημα της μεθόδου είναι ότι δεν μπορεί να αλλάξει το μέγεθος της μύτης, ούτε να διορθώσει σημαντικές ατέλειες. Τα πλεονεκτήματα της μεθόδου είναι ότι με ανώδυνο τρόπο, χωρίς τομές διορθώνεται το σχήμα της μύτης και ότι το αποτέλεσμά της δεν είναι μόνιμο. Οπότε, αν δεν είναι αρεστό στον ασθενή, μπορεί είτε να το αλλάξει με την προσθήκη επιπλέον υλικού ή να περιμένει μέχρι να παρέλθει η διάρκειά του, που είναι περίπου ένας χρόνος.