Δήμος Παναχαιών: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
αποσαφήνιση |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
==Τοποθεσία== |
==Τοποθεσία== |
||
Ο '''Δήμος Παναχαιών''' (ή '''Παναχαΐας'''), όπως λέει και το όνομά του, ήταν δήμος της πρώην [[Επαρχία Πατρών|Επαρχίας Πατρών]] (τότε ονομαζόταν Επαρχία Παλαιών Πατρών)<ref>Κλάδου 1837, σελ. (δ), 213</ref> της τότε [[Διοίκηση Αχαΐας|Διοίκησης της Αχαΐας]]<ref name="ReferenceA">Δρακάκης-Κούνδουρος 1939-1940, σελ. 67</ref><ref>Με σημερινά γεωγραφικά κριτήρια θα λέγαμε [[Νομός Αχαΐας]]</ref> στο όρος [[Παναχαϊκό όρος|Παναχαΐκό]] (το οποίο βρίσκεται εγγύς της [[Πάτρα]]ς) από το 1836 έως το 1840<ref>Δρακάκης-Κούνδουρος 1939-1940, σελ. 22</ref>. |
|||
==Ιστορία== |
==Ιστορία== |
Έκδοση από την 13:25, 7 Δεκεμβρίου 2015
Τοποθεσία
Ο Δήμος Παναχαιών (ή Παναχαΐας), όπως λέει και το όνομά του, ήταν δήμος της πρώην Επαρχίας Πατρών (τότε ονομαζόταν Επαρχία Παλαιών Πατρών)[1] της τότε Διοίκησης της Αχαΐας[2][3] στο όρος Παναχαΐκό (το οποίο βρίσκεται εγγύς της Πάτρας) από το 1836 έως το 1840[4].
Ιστορία
Υπήρξε Δήμος Κατηγορίας Β'[2] και συστάθηκε με το Β.Δ. 8/4/1835, σχετικό με τη Διοικητική Διαίρεση του 1836[5][6]. Λειτούργησε μέχρι το 1840, όπου με το Β.Δ. 27/11/1840 Περί συγχωνεύσεων δήμων (Φ.Ε.Κ. 5/8-3-1841) καταργήθηκε ως Δήμος και τα εδάφη του μοιράστηκαν εξίσου στους τότε δήμους Πατρέων και Φαρρών[7].
Έδρα του δήμου ορίστηκε η Γουζουμίστα (ή Γουρζούμισσα) και δήμαρχός του υπήρξε ο Πολύδωρος Ντζεβελέκος[8][9].
Ήταν ο Δήμος των Ζουμπατοχωρίων[10] και περιλάμβανε τα εξής χωριά[2][8][11]: Σούλι, Επάνω Μοίρα[12], Κάτω Μοίρα[13][14][15][16], Τοπόλοβα, Βαλατούνα[17], Κασνέσι (ή Κάζνεσι), Ζουμπάτα, παλιό Μαζαράκι και Λαλικώστα.
Με τη διάλυση του δήμου το 1840 τα χωριά Σούλι, Επάνω Μοίρα, Κάτω Μοίρα, Τοπόλοβα και Βαλατούνα υπήχθησαν στον τότε Δήμο Πατρέων, ενώ τα Κασνέσι (ή Κάζνεσι), Ζουμπάτα, παλιό Μαζαράκι και Λαλικώστα στον τότε Δήμο Φαρρών[18][19].
Παραπομπές
- ↑ Κλάδου 1837, σελ. (δ), 213
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Δρακάκης-Κούνδουρος 1939-1940, σελ. 67
- ↑ Με σημερινά γεωγραφικά κριτήρια θα λέγαμε Νομός Αχαΐας
- ↑ Δρακάκης-Κούνδουρος 1939-1940, σελ. 22
- ↑ Η Διοικητική Διαίρεση του 1836 αντικατέστησε αυτή του 1833 η οποία δημιούργησε τον τότε Νομό Αχαιοήλιδος ο οποίος είχε πέντε επαρχίες. Η Διοικητική Διαίρεση του 1836 αντικαταστάθηκε από αυτή του 1845
- ↑ eetaa.gr-Διοικητικές μεταβολές Δήμου Παναχαιών (ανακτήθηκε την 19/02/2014)
- ↑ Παπαδημητρίου 2000, σελ. 36-37
- ↑ 8,0 8,1 Κλάδου 1837, σελ. 213
- ↑ Παπαδημητρίου 2000, σελ. 34-36
- ↑ Βλ. το λήμμα Ζουμπάτα
- ↑ Παπαδημητρίου 2000, σελ. 36
- ↑ Καταγράφεται ως "Επάνω Μύρα"
- ↑ Στο Δρακάκης-Κούνδουρος 1939-1940, σελ. 67 δεν αναφέρεται ως χωριό του δήμου, όμως αναφέρεται ως χωριό στη διάλυση του δήμου το 1840 στη σελ. 68
- ↑ Βλ. το λήμμα Μοίρα
- ↑ Δεν εννούνται τα Μοιραίικα Αχαΐας, αφού αυτά δημιουργήθηκαν στις αρχές του 20ού αι. Βλ. χάρτη του Νομού Αχαΐας που δείχνει τους οικισμούς "Επάνω Μοίρα" και "Κάτω Μοίρα" στο Κορύλλος 1903, εμβόλιμα των σελίδων 4 και 5
- ↑ Καταγράφεται ως "Κάτω Μύρα"
- ↑ Στο Δρακάκης-Κούνδουρος 1939-1940, σελ. 67 αναφέρεται ως χωριό του δήμου με το όνομα Βαλατσίνα, όμως αναφέρεται ως χωριό στη διάλυση του δήμου το 1840 στη σελ. 68 κανονικά με το όνομα Βαλατούνα
- ↑ Στο Δρακάκης-Κούνδουρος 1939-1940, σελ. 68
- ↑ Παπαδημητρίου 2000, σελ. 37
Βιβλιογραφία-Πηγές
- Αλέξ. Θ. Δρακάκης - Στυλ. Ι. Κούνδουρος, Αρχεία περί της συστάσεως και εξελίξεως των δήμων και κοινοτήτων 1836-1939 και της διοικητικής διαιρέσεως του κράτους. (Τέως δήμοι, κοινότητες, σύνδεσμοι κοινοτήτων, ανοργάνωτοι κοινότητες, συνοικισμοί, μοναί, θέσεις – Αναγνωρίσεις, προσαρτήσεις, αποστάσεις, μετονομασίες, συγχωνεύσεις), τόμοι Α'-Β', Αθήνα 1939-1940
- Α.Ι. Κλάδου, Εφετηρίς (Almanach) του Βασιλείου της Ελλάδος δια το Έτος 1837, Εν Αθήναις 1837
- Χρήστου Π. Κορύλλου, Χωρογραφία της Ελλάδος. Α'. Νομός Αχαΐας, Εκ του Τυπογραφείου των Καταστημάτων "Ανέστη Κωνσταντινίδου", Εν Αθήναις 1903
- Θεόδωρος Η. Λουλούδης, Αχαΐα. Οικισμοί, οικιστές, αυτοδιοίκηση, Νομαρχιακή Επιχείρηση Πολιτιστικής Ανάπτυξης Ν.Α. Αχαΐας, Πάτρα 2010
- Ιωάννης Δ. Παπαδημητρίου, Το Μαζαράκι των Πειρών και της Παναχαΐας και το Μαζαράκι των Πατρών και της Ωλενίας. Από 1600 π.Χ. μέχρι σήμερον, Πάτρα 2000, Δεύτερη Έκδοση
- Ι. Δ. Σταματάκης, Πίναξ χωρογραφικός της Ελλάδος, Περιέχων τα Ονόματα, τας Αποστάσεις και τον Πληθυσμόν των Δήμων, Πόλεων Κωμοπόλεων και Χωρίων. Ερανισθείς εκ διαφόρων επισήμων εγγράφων της Β. Κυβερνήσεως, και εκδοθείς υπό Ι. Δ. Σταματάκη, Εν Αθήναις 1846
- Κώστας Ν. Τριανταφύλλου, Ιστορικόν Λεξικόν των Πατρών, Τυπογραφείο Πέτρου Χρ. Κούλη, Πάτρα 1995, Τρίτη Έκδοση