Ρηνανία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε

Ενδογραμμικά

Έκδοση από την 16:26, 24 Σεπτεμβρίου 2015

Ο όρος Ρηνανία (γερμ.: Rheinland, 'χώρα του Ρήνου') περιγράφει διάφορες περιοχές της Δυτικής Γερμανία παρόχθιες του ποταμού Ρήνου.

Όρος

Ιστορικά, ως Χώρες του Ρήνου^[1] περιγράφεται μια ασαφής περιοχή που περιλαμβάνει τις δύο όχθες του ποταμού στην κεντρική Ευρώπη, που κατοικήθηκε από Ριπουάριους και Σάλιους Φράγκους. Κατά τον Μεσαίωνα αναδείχθηκαν αρκετά κρατίδια της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας από το δουκάτο της Λοθαριγγίας χωρίς όμως να αναπτύξουν κάποια ιδιαίτερη πολιτισμική ή πολιτική κοινή ταυτότητα.

Η ιδέα της Ρηνανίας προέκυψε τον 19ο αιώνα μετά τον πόλεμο της Πρώτης Συμμαχίας εναντίον του Ναπολέοντα Α΄, όταν για ένα σύντομο χρονικό διάστημα λειτούργησε η Συνομοσπονδία του Ρήνου στα εδάφη που είχε κατακτήσει η Γαλλία. Ο όρος κάλυπτε το σύνολο των εδαφών δυτικά του Ρήνου, συμπεριλαμβανομένων των προγεφυρωμάτων στην ανατολική όχθη. Ακολουθώντας την κατάρρευση της γαλλικής εξουσίας στην δυτική όχθη στις αρχές του 19ου αιώνα, οι περιοχές του Κάτω Ρήνου και του Γιούλιχ-Κλίβ-Μπεργκ ενσωματώθηκαν στην Πρωσία. Το 1822 η πρωσική επαρχία επανασυστήθηκε ως Επαρχία του Ρήνου (γνωστή και ως Ρηνική Πρωσία), ένας όρος που επιβιώνει στα σύγχρονα γερμανικά κρατίδια της Ρηνανίας-Παλατινάτου και Βόρειας Ρηνανίας-Βεστφαλίας.

Με το τέλος του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου η δυτική Ρηνανία πέρασε στην κατοχή της Αντάντ και αποστρατηκοποιήθηκε βάσει της Συνθήκης των Βερσαλλιών το 1919, μια κατάσταση που αναιρέθηκε επί Χίτλερ το 1936.

Γεωγραφία

Στα δυτικά η Ρηνανία συνορεύει με την Μπενελούξ. Στα ανατολικά περιλαμβάνει όλες τις πόλεις κατά μήκος του Ρήνου και την Γη του Μπεργκ μέχρι τον ποταμό Ζιγκ και την Έσση. Στα νότια φτάνει μέχρι τα βόρεια υψώματα του Παλατινάτου. Η Γη του Σάαρ δεν ανήκει στη σύγχρονη Ρηνανία.

Περιλαμβάνει την δυτική πλευρά της βιομηχανικής περιοχής του Ρουρ και την πεδιάδα της Κολωνίας.

History of the Rhineland

Αρχαιότητα

Στην αρχαιότητα η περιοχή κατοικείτο από κελτικές φυλές που διατηρούσαν επαφές με τα γειτονικά τους γερμανικά φύλα όπως του Ουσιπέτες και τους Τενκτέριους.^[2]

Η ρωμαϊκή κατάκτηση επί Ιουλίου Καίσαρα έφερε την αριστερή όχθη της Ρηνανίας υπό ρωμαϊκή εξουσία αλλά απέτυχε να ενσωματώσει την δεξιά όχθη. Οι Φράγκοι στα τέλη του 5ου αιώνα ήδη είχαν κατακτήσει το σύνολο των ρωμαϊκών εδαφών στην Ρηνανία.

Βάσει της Συνθήκη του Βερντεν το 843 η διαίρεση της Αυτοκρατορίας των Καρολίγιων όρισε την ανατολική όχθη του Ρήνου ως έδαφος του Βασιλείου της Λοθαριγγίας και την δυτική ως έδαφος του αντίστοιχου της Ανατολικής Φραγκίας.^[2]

Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία

Μέχρι την εποχή του αυτοκράτορα Όθωνα Α΄ (δεύτερο τρίτο του 10ου αι.) και οι δύο όχθες του Ρήνου είχαν ενταχθεί στην Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Το 959 η ρηνανική επικράτεια διαιρέθηκε μεταξύ των δουκάτων της Άνω Λορραίνης στον Μοζέλλα και της Κάτω Λορραίνης στον Μεύση.

Η σταδιακή αποδυνάμωση της Αυτοκρατορίας οδήγησε στη διάσπαση των τοπικών εδαφικών οντοτήτων. Όσο η Κάτω Λωρραίνη μετονομαζόταν σε Κάτω Χώρες, το όνομα Λωρραίνη περιοριζόταν πλέον στην επικράτεια του άνω Μοζέλλα, που διατηρείται μέχρι σήμερα. Μετά την αυτοκρατορική μεταρρύθμιση του 1500-1512, η περιοχή ανήκε πλέον στους αυτοκρατορικούς κύκλους της Κάτω Ρηνανίας-Βεστφαλίας, Άνω Ρηνανίας και Ελεκτοράτο της Ρηνανίας. Συμπεριλαμβάνονταν οι ελεύθερες πόλεις του Άαχεν και της Κολωνίας.

Παρά τους συχνούς πολέμους και τη γαλλική κατοχή που γνώρισαν ανά διαστήματα, η ρηνανική επικράτεια αναδείχθηκε σε σημαντικό κέντρο της γερμανικής κουλτούρας, με το Άαχεν να παραμένει το σταθερό μέρος στέψης των γερμανών αυτοκρατόρων.^[2]

Η Γαλλική Επανάσταση

Βάσει της Συνθήκης Ειρήνης της Βασιλείας του 1785 η Γαλλία έλαβε ολόκληρη την δυτική όχθη του Ρήνου, που την εποχή εκείνη είχε περίπου 1.600.000 κατοίκους μοιρασμένους σε μια πληθώρα κρατιδίων. Το 1806 οι πρίγκιπες της Ρηνανίας εντάχθηκαν στην Συνομοσπονδία του Ρήνου, ένα κράτος-μαριονέτα της Γαλλίας. Το νέο καθεστώς απεμπόλησε τα μεσαιωνικά όρια των τοπικών κρατιδίων και ενοποίησε την διοίκηση, εφαρμόζοντας τον Ναπολεόντειο Κώδικα. Διατήρησε τον άμεσο έλεγχό του μέχρι το 1815και ακύρωσε κάθε προσπάθεια ανάκτησής του από τους αντιπάλους της.^[3] Οι περισσότεροι γερμανοί κάτοικοι είδαν θετικά τις μεταρρυθμίσεις, εκτός από την καταπίεση της Καθολικής Εκκλησίας.^[4] Οι μεταρρυθμίσεις παρέμειναν και μετά την γαλλική ήττα.

Η πρωσική επιρροή

Η πρωσική παρουσία στην Ρηνανία είχε εγκαινιαστεί το 1609 με την κατοχή του Δουκάτου του Κλέεφ. Η ενσωμάτωση ωστόσο του συνόλου της Ρηνανίας στην Πρωσία ορίστηκε βάσει του Συνεδρίου της Βιέννης και συνεχίστηκε και μετά την γερμανική ενωποίηση το 1871.

1918-1945

Με το τέλος του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, η Ρηνανία τέθηκε υπό την κατοχή των συμμάχων της Αντάντ ενώ απαγορεύτηκε η στάθμευση γερμανικών στρατευμάτων σε μια ακτίνα 50 χμ. από ανατολικά του Ρήνου.

Το 1920 οι επαρχίες του Όιπεν και του Μάλμεντι ενσωματώθηκαν στο Βέλγιο ενώ το Σααρ μέχρι το 1935 λειτούργησε ως ανεξάρτητο κρατίδιο υπό την εποπτεία της Κοινωνίας των Εθνών.

Στις 7 Μαρτίου 1936, τα γερμανικά στρατεύματα με την εγκατάστασή τους στην Ρηνανία καταπάτησαν την Συνθήκη των Βερσαλλιών.

Μετά το 1946

Το 1946, η Ρηνανία διαιρέθηκε στα νέα κρατίδια της Έσσης, Βόρειας Ρηνανίας-Βεστφαλίας και Ρηνανίας-Παλατινάτου. Η Βόρεια Ρηνανία-Βεστφαλία είναι μια εκ των πρωτοπόρων βιομηχανικών περιοχών της Γερμανίας· περιλαμβάνει σημαντικά αποθέματα ορυκτών (άνθρακα, μόλυβδο, λιγνίτη, μαγνήσιο. πετρέλαιο και ουράνιο) και ένα ευρύ δίκτυο ποτάμιων συγκοινωνιών. Αντίθετα, στο Παλατινάτο κυριαρχεί η γεωργική παραγωγή· η οινοποιεία συγκεντρώνεται στο Αρ, στις όχθες του Μέσου Ρήνου και την κοιλάδα του Μοζέλλα.

Δείτε επίσης

Ρήνος

Αναφορές

↑ Dickinson, Robert E. (1964).
↑ ^2,0 ^2,1 ^2,2 [./Αρχείο:Wikisource-logo.svg ] Chisholm, Hugh, ed. (1911).
↑ T. C. W. Blanning, The French Revolution in Germany: Occupation and Resistance in the Rhineland 1792-1802 (1983)
↑ Hajo Holborn, A History of Modern Germany, 1648-1840 (1964) pp 386-87

Περαιτέρω βιβλιογραφία

Blanning, T. C. W. The French Revolution in Germany: Occupation and Resistance in the Rhineland 1792-1802 (1983)
Brophy, James M. Popular Culture and the Public Sphere in the Rhineland, 1800-1850 (2010) excerpt and text search
Collar, Peter. The Propaganda War in the Rhineland: Weimar Germany, Race and Occupation after World War I (2013) excerpt and text search
Diefendorf, Jeffry M. Businessmen and Politics in the Rhineland, 1789-1834 (1980)
Emmerson, J.T. Rhineland Crisis, 7 March 1936 (1977)
Ford, Ken; Brian, Tony (2000). The Rhineland 1945: The Last Killing Ground in the West. Oxford: Osprey. ISBN 1-85532-999-9.
Marsden, Walter (1973). The Rhineland. New York: Hastings House. ISBN 0-8038-6324-1.
Rowe, Michael, From Reich to State: The Rhineland in the Revolutionary Age, 1780-1830 (2007) excerpt and text search
Sperber, Jonathan. "Echoes of the French Revolution in the Rhineland, 1830-1849," Central European History (1989( 22#2 pp 200-217
Sperber, Jonathan. Rhineland Radicals: The Democratic Movement and the Revolution of 1848-1849 (1992)

[1] Dickinson, Robert E. (1964).

[eb1911-2] 2,0 ^2,1 ^2,2 [./Αρχείο:Wikisource-logo.svg ] Chisholm, Hugh, ed. (1911).

[3] T. C. W. Blanning, The French Revolution in Germany: Occupation and Resistance in the Rhineland 1792-1802 (1983)

[4] Hajo Holborn, A History of Modern Germany, 1648-1840 (1964) pp 386-87

[1]

[2]

[3]

[4]

@@ Γραμμή 1: / Γραμμή 1: @@
 [[Αρχείο:Rheinland.svg|thumb|Θυρεός της Ρηνανίας]]
-Ο όρος '''Ρηνανία''' (γερμ.: Rheinland, 'χώρα του Ρήνου') περιγράφει διάφορες περιοχές της Δυτικής [[Γερμανία]] παρόχθιες του ποταμού [[Ρήνος|Ρήνου]].
+Ο όρος '''Ρηνανία''' ([[Γερμανική γλώσσα|γερμ]].: Rheinland, 'χώρα του Ρήνου') περιγράφει διάφορες περιοχές της Δυτικής [[Γερμανία]] παρόχθιες του ποταμού [[Ρήνος|Ρήνου]].
 == Όρος ==
 [[Αρχείο:Rheinprovinz-1830.svg|thumb|Η Επαρχία του Ρήνου το 1830]]
-Ιστορικά, ως '''Χώρες του Ρήνου'''<ref><span class="citation book" contenteditable="false">Dickinson, Robert E. (1964). </span></ref> <span class="cx-segment" data-segmentid="36"></span> περιγράφεται μια ασαφής περιοχή που περιλαμβάνει τις δύο όχθες του ποταμού στην κεντρική Ευρώπη, που κατοικήθηκε από Ριπουάριους και Σάλιους Φράγκους. Κατά τον Μεσαίωνα αναδείχθηκαν αρκετά κρατίδια της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας από το δουκάτο της Λοθαριγγίας χωρίς όμως να αναπτύξουν κάποια ιδιαίτερη πολιτισμική ή πολιτική κοινή ταυτότητα.
+Ιστορικά, ως '''Χώρες του Ρήνου'''<ref><span class="citation book" contenteditable="false">Dickinson, Robert E. (1964). </span></ref> <span class="cx-segment" data-segmentid="36"></span> περιγράφεται μια ασαφής περιοχή που περιλαμβάνει τις δύο όχθες του ποταμού στην κεντρική Ευρώπη, που κατοικήθηκε από Ριπουάριους και Σάλιους [[Φράγκοι|Φράγκους]]. Κατά τον Μεσαίωνα αναδείχθηκαν αρκετά κρατίδια της [[Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία|Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας]] από το [[δουκάτο της Λοθαριγγίας]] χωρίς όμως να αναπτύξουν κάποια ιδιαίτερη πολιτισμική ή πολιτική κοινή ταυτότητα.
-Η ιδέα της Ρηνανίας προέκυψε τον 19ο αιώνα μετά τον πόλεμο της Πρώτης Συμμαχίας εναντίον του Ναπολέοντα Α΄, όταν για ένα σύντομο χρονικό διάστημα λειτούργησε η Διαρηνιακή Δημοκρατία στα εδάφη που είχε κατακτήσει η Γαλλία. Ο όρος κάλυπτε το σύνολο των εδαφών δυτικά του Ρήνου, συμπεριλαμβανομένων των προγεφυρωμάτων στην ανατολική όχθη. Ακολουθώντας την κατάρρευση της γαλλικής εξουσίας στην δυτική όχθη στις αρχές του 19ου αιώνα, οι περιοχές του Κάτω Ρήνου και του Γιούλιχ-Κλίβ-Μπεργκ ενσωματώθηκαν στην Πρωσία. Το 1822 η πρωσική επαρχία επανασυστήθηκε ως Επαρχία του Ρήνου (γνωστή και ως Ρηνική Πρωσία), ένας όρος που επιβιώνει στα σύγχρονα γερμανικά κρατίδια της Ρηνανίας-Παλατινάτου και Βόρειας Ρηνανίας-Βεστφαλίας.
+Η ιδέα της Ρηνανίας προέκυψε τον 19ο αιώνα μετά τον πόλεμο της Πρώτης Συμμαχίας εναντίον του [[Ναπολέων Α΄ της Γαλλίας|Ναπολέοντα Α΄]], όταν για ένα σύντομο χρονικό διάστημα λειτούργησε η [[Συνομοσπονδία του Ρήνου]] στα εδάφη που είχε κατακτήσει η [[Πρώτη Γαλλική Αυτοκρατορία|Γαλλία]]. Ο όρος κάλυπτε το σύνολο των εδαφών δυτικά του Ρήνου, συμπεριλαμβανομένων των προγεφυρωμάτων στην ανατολική όχθη. Ακολουθώντας την κατάρρευση της γαλλικής εξουσίας στην δυτική όχθη στις αρχές του 19ου αιώνα, οι περιοχές του Κάτω Ρήνου και του Γιούλιχ-Κλίβ-Μπεργκ ενσωματώθηκαν στην [[Πρωσία]]. Το 1822 η πρωσική επαρχία επανασυστήθηκε ως Επαρχία του Ρήνου (γνωστή και ως Ρηνική Πρωσία), ένας όρος που επιβιώνει στα σύγχρονα γερμανικά κρατίδια της [[Ρηνανία-Παλατινάτο|Ρηνανίας-Παλατινάτου]] και [[Βόρεια Ρηνανία-Βεστφαλία|Βόρειας Ρηνανίας-Βεστφαλίας]].<span class="cx-segment" data-segmentid="51"></span>
-<span class="cx-segment" data-segmentid="51"></span>
-Με το τέλος του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου η δυτική Ρηνανία πέρασε στην κατοχή της Αντάντ και αποστρατηκοποιήθηκε βάσει της Συνθήκης των Βερσαλλιών το 1919, μια κατάσταση που αναιρέθηκε επί Χίτλερ το 1936.
+Με το τέλος του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου η δυτική Ρηνανία πέρασε στην κατοχή της Αντάντ και αποστρατηκοποιήθηκε βάσει της Συνθήκης των Βερσαλλιών το 1919, μια κατάσταση που αναιρέθηκε επί Χίτλερ το 1936.<span class="cx-segment" data-segmentid="61"></span>
-<span class="cx-segment" data-segmentid="61"></span>
 == Γεωγραφία ==
 [[Αρχείο:Koblenz_im_Buga-Jahr_2011_-_Deutsches_Eck_01.jpg|thumb|Το ''Deutsches Eck'' ('Γερμανική Γωνία') στο Κόμπλεντς]]
-Στα δυτικά η Ρηνανία συνορεύει με την Μπενελούξ. Στα ανατολικά περιλαμβάνει όλες τις πόλεις κατά μήκος του Ρήνου και την Γη του Μπεργκ μέχρι τον ποταμό Ζιγκ και την Έσση. Στα νότια φτάνει μέχρι τα βόρεια υψώματα του Παλατινάτου. Η Γη του Σάαρ δεν ανήκει στη σύγχρονη Ρηνανία.
+Στα δυτικά η Ρηνανία συνορεύει με την Μπενελούξ. Στα ανατολικά περιλαμβάνει όλες τις πόλεις κατά μήκος του Ρήνου και την Γη του Μπεργκ μέχρι τον ποταμό Ζιγκ και την [[Έσση]]. Στα νότια φτάνει μέχρι τα βόρεια υψώματα του Παλατινάτου. Η [[Σάαρλαντ|Γη του Σάαρ]] δεν ανήκει στη σύγχρονη Ρηνανία.<span class="cx-segment" data-segmentid="81"></span>
-<span class="cx-segment" data-segmentid="81"></span>
-Περιλαμβάνει την δυτική πλευρά της βιομηχανικής περιοχής του Ρουρ και την πεδιάδα της Κολωνίας. <span class="cx-segment" data-segmentid="106"></span>
+Περιλαμβάνει την δυτική πλευρά της [[Βιομηχανική περιοχή του Ρουρ|βιομηχανικής περιοχής του Ρουρ]] και την πεδιάδα της Κολωνίας. <span class="cx-segment" data-segmentid="106"></span>
 == History of the Rhineland ==
-=== Pre-Roman ===
+=== Αρχαιότητα ===
 Στην αρχαιότητα η περιοχή κατοικείτο από κελτικές φυλές που διατηρούσαν επαφές με τα γειτονικά τους γερμανικά φύλα όπως του Ουσιπέτες και τους Τενκτέριους.<ref name="eb1911"><span contenteditable="false">[./Αρχείο:Wikisource-logo.svg [[Αρχείο:Wikisource-logo.svg|link=|alt=|13x13px]]]</span><span contenteditable="false"></span>&nbsp;<span class="citation encyclopaedia" contenteditable="false">Chisholm, Hugh, ed. (1911). </span></ref>
-Η ρωμαϊκή κατάκτηση επί Ιουλίου Καίσαρα έφερε την αριστερή όχθη της Ρηνανίας υπό ρωμαϊκή εξουσία αλλά απέτυχε να ενσωματώσει την δεξιά όχθη. Οι Φράγκοι στα τέλη του 5ου αιώνα ήδη είχαν κατακτήσει το σύνολο των ρωμαϊκών εδαφών στην Ρηνανία.
+Η ρωμαϊκή κατάκτηση επί [[Ιούλιος Καίσαρ|Ιουλίου Καίσαρα]] έφερε την αριστερή όχθη της Ρηνανίας υπό ρωμαϊκή εξουσία αλλά απέτυχε να ενσωματώσει την δεξιά όχθη. Οι Φράγκοι στα τέλη του 5ου αιώνα ήδη είχαν κατακτήσει το σύνολο των ρωμαϊκών εδαφών στην Ρηνανία.<span class="cx-segment" data-segmentid="153"></span>
-<span class="cx-segment" data-segmentid="153"></span>
-Βάσει της Συνθήκη του Βερντεν το 843 η διαίρεση της Αυτοκρατορίας των Καρολίγιων όρισε την ανατολική όχθη του Ρήνου ως έδαφος του Βασιλείου της Λοθαριγγίας και την δυτική ως έδαφος του αντίστοιχου της Ανατολικής Φραγκίας.<ref name="eb1911"><span contenteditable="false">[./Αρχείο:Wikisource-logo.svg [[Αρχείο:Wikisource-logo.svg|link=|alt=|13x13px]]]</span><span contenteditable="false"></span>&nbsp;<span class="citation encyclopaedia" contenteditable="false">Chisholm, Hugh, ed. (1911). </span></ref>
+Βάσει της Συνθήκη του Βερντεν το 843 η διαίρεση της [[Αυτοκρατορία των Καρολιδών|Αυτοκρατορίας των Καρολίγιων]] όρισε την ανατολική όχθη του Ρήνου ως έδαφος του [[Βασίλειο της Λοθαριγγίας|Βασιλείου της Λοθαριγγίας]] και την δυτική ως έδαφος του αντίστοιχου της [[Ανατολική Φραγκία|Ανατολικής Φραγκίας]].<ref name="eb1911"><span contenteditable="false">[./Αρχείο:Wikisource-logo.svg [[Αρχείο:Wikisource-logo.svg|link=|alt=|13x13px]]]</span><span contenteditable="false"></span>&nbsp;<span class="citation encyclopaedia" contenteditable="false">Chisholm, Hugh, ed. (1911). </span></ref>
 === Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία ===
-Μέχρι την εποχή του αυτοκράτορα Όθωνα Α΄ (δεύτερο τρίτο του 10ου αι.) και οι δύο όχθες του Ρήνου είχαν ενταχθεί στην Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Το 959 η ρηνανική επικράτεια διαιρέθηκε μεταξύ των δουκάτων της Άνω Λορραίνης στον Μοζέλλα και της Κάτω Λορραίνεις στον Μεύση.
+Μέχρι την εποχή του αυτοκράτορα [[Όθων Α΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας|Όθωνα Α΄]] (δεύτερο τρίτο του 10ου αι.) και οι δύο όχθες του Ρήνου είχαν ενταχθεί στην Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Το 959 η ρηνανική επικράτεια διαιρέθηκε μεταξύ των δουκάτων της Άνω Λορραίνης στον [[Μοζέλλας|Μοζέλλα]] και της Κάτω Λορραίνης στον [[Μεύσης|Μεύση]].
-Η σταδιακή αποδυνάμωση της Αυτοκρατορίας οδήγησε στη διάσπαση των εδαφικών οντοτήτων. Όσο η Κάτω Λορραίνη μετονομαζόταν σε Κάτω Χώρες, το όνομα Λορραίνη περιοριζόταν πλέον στην επικράτεια του άνω Μοζέλλα, που διατηρείται μέχρι σήμερα. Μετά την αυτοκρατορική μεταρρύθμιση του 1500-1512, η περιοχή ανήκε πλέον στους αυτοκρατορικούς κύκλους της Κάτω Ρηνανίας-Βεστφαλίας, Άνω Ρηνανίας και Ελεκτοράτο της Ρηνανίας. Συμπεριλαμβάνονταν οι ελεύθερες πόλεις του Άαχεν και της Κολωνίας.
+Η σταδιακή αποδυνάμωση της Αυτοκρατορίας οδήγησε στη διάσπαση των τοπικών εδαφικών οντοτήτων. Όσο η Κάτω Λωρραίνη μετονομαζόταν σε [[Κάτω Χώρες]], το όνομα [[Λωρραίνη]] περιοριζόταν πλέον στην επικράτεια του άνω Μοζέλλα, που διατηρείται μέχρι σήμερα. Μετά την αυτοκρατορική μεταρρύθμιση του 1500-1512, η περιοχή ανήκε πλέον στους αυτοκρατορικούς κύκλους της Κάτω Ρηνανίας-Βεστφαλίας, Άνω Ρηνανίας και Ελεκτοράτο της Ρηνανίας. Συμπεριλαμβάνονταν οι ελεύθερες πόλεις του [[Άαχεν]] και της [[Κολωνία|Κολωνίας]].
 Παρά τους συχνούς πολέμους και τη γαλλική κατοχή που γνώρισαν ανά διαστήματα, η ρηνανική επικράτεια αναδείχθηκε σε σημαντικό κέντρο της γερμανικής κουλτούρας, με το Άαχεν να παραμένει το σταθερό μέρος στέψης των γερμανών αυτοκρατόρων.<ref name="eb1911"><span contenteditable="false">[./Αρχείο:Wikisource-logo.svg [[Αρχείο:Wikisource-logo.svg|link=|alt=|13x13px]]]</span><span contenteditable="false"></span>&nbsp;<span class="citation encyclopaedia" contenteditable="false">Chisholm, Hugh, ed. (1911). </span></ref>
 === Η Γαλλική Επανάσταση ===
-Βάσει της Συνθήκης Ειρήνης της Βασιλείας του 1785 η Γαλλία έλαβε ολόκληρη την δυτική όχθη του Ρήνου, που την εποχή εκείνη είχε περίπου 1.600.000 κατοίκους των διάσπαρτων κρατιδίων της. Το 1806 οι πρίγκιπες της Ρηνανίας εντάχθηκαν στην Συνομοσπονδία του Ρήνου, ένα κράτος-μαριονέτα της Γαλλίας. Το νέο καθεστώς απεμπόλησε τα μεσαιωνικά όρια των τοπικών κρατιδίων και ενοποίησε την διοίκηση, εφαρμόζοντας τον Ναπολεόντειο Κώδικα. Διατήρησε τον άμεσο έλεγχό του μέχρι το 1815και ακύρωσε κάθε προσπάθεια ανάκτησής του από τους αντιπάλους της.<ref>T. C. W. Blanning, ''The French Revolution in Germany: Occupation and Resistance in the Rhineland 1792-1802'' (1983)</ref>  Οι περισσότεροι γερμανοί κάτοικοι είδαν θετικά τις μεταρρυθμίσεις, εκτός από την καταπίεση της Καθολικής Εκκλησίας.
+Βάσει της Συνθήκης Ειρήνης της Βασιλείας του 1785 η Γαλλία έλαβε ολόκληρη την δυτική όχθη του Ρήνου, που την εποχή εκείνη είχε περίπου 1.600.000 κατοίκους μοιρασμένους σε μια πληθώρα κρατιδίων. Το 1806 οι πρίγκιπες της Ρηνανίας εντάχθηκαν στην Συνομοσπονδία του Ρήνου, ένα κράτος-μαριονέτα της Γαλλίας. Το νέο καθεστώς απεμπόλησε τα μεσαιωνικά όρια των τοπικών κρατιδίων και ενοποίησε την διοίκηση, εφαρμόζοντας τον [[Ναπολεόντειος Κώδικας|Ναπολεόντειο Κώδικα]]. Διατήρησε τον άμεσο έλεγχό του μέχρι το 1815και ακύρωσε κάθε προσπάθεια ανάκτησής του από τους αντιπάλους της.<ref>T. C. W. Blanning, ''The French Revolution in Germany: Occupation and Resistance in the Rhineland 1792-1802'' (1983)</ref> Οι περισσότεροι γερμανοί κάτοικοι είδαν θετικά τις μεταρρυθμίσεις, εκτός από την καταπίεση της Καθολικής Εκκλησίας.<ref>Hajo Holborn, ''A History of Modern Germany, 1648-1840 (1964) pp 386-87 ''</ref> Οι μεταρρυθμίσεις παρέμειναν και μετά την γαλλική ήττα.
-<ref>Hajo Holborn, ''A History of Modern Germany, 1648-1840 (1964) pp 386-87 ''</ref> Οι μεταρρυθμίσεις παρέμειναν και μετά την γαλλική ήττα.<ref>Michael Rowe, "Between Empire and Home Town: Napoleonic Rule on the Rhine, 1799-1814," ''Historical Journal'' (1999) 42#2 pp. 643-674 [http://www.jstor.org/stable/3020916 in JSTOR]</ref><ref>Michael Rowe, ''From Reich to state: the Rhineland in the revolutionary age, 1780-1830'' (2003)</ref>
 === Η πρωσική επιρροή ===
 [[Αρχείο:Rheinland_Regierungsbezirke_1905.png|thumb|''Regierungsbezirke'' της Πρωσικής Ρηνανίας (χάρτης το 1905)]]
-Η πρωσική παρουσία στην Ρηνανία είχε εγκαινιαστεί το 1609 με την κατοχή του Δουκάτου του Κλέεφ. Η ενσωμάτωση ωστόσο του συνόλου της Ρηνανίας στην Πρωσία ορίστηκε βάσει του Συνεδρίου της Βιέννης και συνεχίστηκε και μετά την γερμανική ενωποίηση το 1871. The Congress of Vienna expelled the French and assigned the whole of the lower Rhenish districts to Prussia, which had the tact to leave them in undisturbed possession of the liberal institutions to which they had become accustomed under the French.<ref name="eb1911"><span contenteditable="false">[./Αρχείο:Wikisource-logo.svg [[Αρχείο:Wikisource-logo.svg|link=|alt=|13x13px]]]</span><span contenteditable="false"></span>&nbsp;<span class="citation encyclopaedia" contenteditable="false">Chisholm, Hugh, ed. (1911). </span></ref> The Rhine Province remained part of Prussia after Germany was unified in 1871.
+Η πρωσική παρουσία στην Ρηνανία είχε εγκαινιαστεί το 1609 με την κατοχή του Δουκάτου του Κλέεφ. Η ενσωμάτωση ωστόσο του συνόλου της Ρηνανίας στην Πρωσία ορίστηκε βάσει του Συνεδρίου της Βιέννης και συνεχίστηκε και μετά την γερμανική ενωποίηση το 1871.
 === 1918-1945 ===
-Με το τέλος του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου η Ρηνανία τέθηκε υπό την κατοχή των συμμάχων της Αντάντ ενώ απαγορεύτηκε η στάθμευση γερμανικών <span class="cx-segment" data-segmentid="258"></span>στρατευμάτων σε μια ακτίνα 50 χμ. από ανατολικά του Ρήνου.
+Με το τέλος του [[Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου]], η Ρηνανία τέθηκε υπό την κατοχή των συμμάχων της [[Αντάντ]] ενώ απαγορεύτηκε η στάθμευση γερμανικών <span class="cx-segment" data-segmentid="258"></span>στρατευμάτων σε μια ακτίνα 50 χμ. από ανατολικά του Ρήνου.
-Το 1920 οι επαρχίες του Όιπεν και του Μάλμεντι ενσωματώθηκαν στο Βέλγιο ενώ το Σααρ μέχρι το 1935 λειτούργησε ως ανεξάρτητο κρατίδιο υπό την εποπτεία της Κοινωνίας των Εθνών.
+Το 1920 οι επαρχίες του Όιπεν και του Μάλμεντι ενσωματώθηκαν στο Βέλγιο ενώ το Σααρ μέχρι το 1935 λειτούργησε ως ανεξάρτητο κρατίδιο υπό την εποπτεία της [[Κοινωνία των Εθνών|Κοινωνίας των Εθνών]].
 Στις 7 Μαρτίου 1936, τα γερμανικά στρατεύματα με την εγκατάστασή τους στην Ρηνανία καταπάτησαν την Συνθήκη των Βερσαλλιών.<span class="cx-segment" data-segmentid="278"></span>
@@ Γραμμή 71: / Γραμμή 66: @@
 * Sperber, Jonathan. "Echoes of the French Revolution in the Rhineland, 1830-1849," ''Central European History'' (1989( 22#2 pp 200-217
 * Sperber, Jonathan. ''Rhineland Radicals: The Democratic Movement and the Revolution of 1848-1849'' (1992)
+[[Κατηγορία:Ιστορικές περιοχές της Γερμανίας]]