Μέτωπο Πολισάριο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 8: Γραμμή 8:


[[κατηγορία:Δυτική Σαχάρα]]
[[κατηγορία:Δυτική Σαχάρα]]
[[Κατηγορία:Σοσιαλιστικά κόμματα]]

Έκδοση από την 20:25, 23 Ιουλίου 2015

Το έμβλημα της οργάνωσης

Το μέτωπο Πολισάριο (από τα ισπανικά Frente Popular de Liberación de Saguía el Hamra y o de Oro - Λαϊκό Μέτωπο για της Απελευθέρωση της Σαγουία ελ Άμρα και του Ρίο ντε Όρο) είναι εθνικό επαναστατικό απελευθερωτικό κίνημα που εκπροσωπεί του Σαχράουι ώστε να απομακρύνουν τους Μαροκινούς από τη Δυτική Σαχάρα και να δημιουργηθεί ένα ανεξάρτητο κράτος με την ονομασία Λαϊκή Αραβική Δημοκρατία της Σαχάρας. Έχει θέση παρατηρητή της Σοσιαλιστικής Διεθνούς.[1] Το 1979, τα Ηνωμένα Έθνη αναγνώρισαν το μέτωπο Πολισάριο ως εκπρόσωπο του λαού της Δυτικής Σαχάρας.[2]

Η οργάνωση ιδρύθηκε επίσημα το 1973. Μετά την απόσυρση της Ισπανίας από την αποικία της Δυτικής Σαχάρας το 1975 μετά από πιέσεις του Μαρόκου, το Μαρόκο κατέλαβε το βόρειο τμήμα της περιοχής και η Μαυριτανία το νότιο. Το μέτωπο Πολισάριο ανακήρυξε την ανεξαρτησία της Δυτικής Σαχάρας τις 27 Φεβρουαρίου 1976 και άρχισε τον ανταρτοπόλεμο με τα δύο κράτη, με την υποστήριξη της Αλγερίας, όπου είχε μεταφέρει την έδρα του. Τελικά, υπέγραψε συνθήκη ειρήνης με τη Μαυριτανία, η οποία απέσυρε τα στρατεύματά της, αλλά το Μαρόκο μονομερώς κατέλαβε τα εδάφη που έλεγχε η Μαυριτανία. Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1980, το μέτωπο Πολισάριο διεξήγαγε ανταρτοπόλεμο ενάντια σε φυλάκια του Μαρόκου. Το Μαρόκο αντέδρασε κατασκευάζοντας ένα τεράστιο ανάχωμα μήκους 2.000 χιλιομέτρων. Τελικά οι εχθροπραξίες σταμάτησαν με την διαμεσολάβηση του ΟΗΕ. Η εκεχειρία τέθηκε σε εφαρμογή τις 6 Σεπτεμβρίου 1991. Ένας από τους όρους ήταν η διεξαγωγή δημοψηφίσματος για την ανεξαρτησία της περιοχής, κάτι το οποίο δε συνέβη λόφω διαφωνιών για την χορήγηση δικαιώματος ψήφου.[3]

Παραπομπές