Παγκρεατίτιδα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Αναίρεση έκδοσης 4513235 από τον 79.107.6.61 (Συζήτηση) |
|||
| Γραμμή 18: | Γραμμή 18: | ||
Ως οξεία παγκρεατίτιδα χαρακτηρίζεται η οξεία [[φλεγμονή]] του [[Πάγκρεας|παγκρέατος]], μη [[Μικροοργανισμός|μικροβιακής αιτιολογίας]], η οποία οφείλεται σε ενεργοποίηση των [[Ένζυμο|ενζύμων]] εντός του παγκρεατικού ιστού, με αποτέλεσμα την αυτοπεψία του. |
Ως οξεία παγκρεατίτιδα χαρακτηρίζεται η οξεία [[φλεγμονή]] του [[Πάγκρεας|παγκρέατος]], μη [[Μικροοργανισμός|μικροβιακής αιτιολογίας]], η οποία οφείλεται σε ενεργοποίηση των [[Ένζυμο|ενζύμων]] εντός του παγκρεατικού ιστού, με αποτέλεσμα την αυτοπεψία του. |
||
Αποτελεί βασική σκέψη στην διαφοροδιάγνωση της οξείας κοιλίας. Το κυριότερο σύμπτωμα της είναι ο επιγάστριος πόνος με ζωστηροειδή κατανομή, ο οποίος μπορεί να είναι ηπιότερος σε |
Αποτελεί βασική σκέψη στην διαφοροδιάγνωση της οξείας κοιλίας. Το κυριότερο σύμπτωμα της είναι ο επιγάστριος πόνος με ζωστηροειδή κατανομή, ο οποίος μπορεί να είναι ηπιότερος σε ήπιες μορφές και συχνά ακολουθεί ένα γενναίο λιπαρό γεύμα. Ο πόνος συνοδεύεται συνήθως από ναυτία και εμετούς, πυρετό και στις βαριές μορφές σημεία [[καταπληξίας]]. |
||
Για τη διάγνωση χρησιμοποιείται από τις εξετάσεις [[Αίμα|αίματος]], η [[αμυλάση]] (η οποία βρίσκεται αυξημένη) και από [[Ακτινολογία|ακτινολογικές]] εξετάσεις το [[Υπερηχοτομογραφία|υπερηχογράφημα]]. |
Για τη διάγνωση χρησιμοποιείται από τις εξετάσεις [[Αίμα|αίματος]], η [[αμυλάση]] (η οποία βρίσκεται αυξημένη) και από [[Ακτινολογία|ακτινολογικές]] εξετάσεις το [[Υπερηχοτομογραφία|υπερηχογράφημα]]. |
||
Έκδοση από την 12:42, 13 Φεβρουαρίου 2014
| Παγκρεατίτιδα | |
|---|---|
| Ειδικότητα | γαστρεντερολογία |
| Ταξινόμηση | |
| ICD-10 | K85, K86.0–K86.1 |
| ICD-9 | 577.0-577.1 |
| OMIM | 167800 |
| DiseasesDB | 24092 |
| eMedicine | emerg/354 |
| MeSH | D010195 |
Η παγκρεατίτιδα είναι η φλεγμονή του παγκρέατος. Διακρίνεται σε οξεία και χρονία.
Οξεία παγκρεατίτιδα
Ως οξεία παγκρεατίτιδα χαρακτηρίζεται η οξεία φλεγμονή του παγκρέατος, μη μικροβιακής αιτιολογίας, η οποία οφείλεται σε ενεργοποίηση των ενζύμων εντός του παγκρεατικού ιστού, με αποτέλεσμα την αυτοπεψία του.
Αποτελεί βασική σκέψη στην διαφοροδιάγνωση της οξείας κοιλίας. Το κυριότερο σύμπτωμα της είναι ο επιγάστριος πόνος με ζωστηροειδή κατανομή, ο οποίος μπορεί να είναι ηπιότερος σε ήπιες μορφές και συχνά ακολουθεί ένα γενναίο λιπαρό γεύμα. Ο πόνος συνοδεύεται συνήθως από ναυτία και εμετούς, πυρετό και στις βαριές μορφές σημεία καταπληξίας.
Για τη διάγνωση χρησιμοποιείται από τις εξετάσεις αίματος, η αμυλάση (η οποία βρίσκεται αυξημένη) και από ακτινολογικές εξετάσεις το υπερηχογράφημα.
Η θεραπεία είναι κυρίως συντηρητική (περιλαμβάνει ενυδάτωση, νηστεία, αναλγητικά, αντιβίωση (ιμιπενέμη, κεφτριαξόνη) και ρύθμιση της οξεοβασικής ισορροπίας) ή χειρουργική ειδικά σε νεκρωτική παγκρεατίτιδα ή άλλες επιπλοκές.
Οι επιπλοκές της Οξείας Παγκρεατίτιδας είναι η φλεγμονώδης νέκρωση, η μη φλεγνομώδης νέκρωση, η ψευδοκύστη, το απόστημα, τα συρίγγια (παγκρεατικά και εντερικά), η απόφραξη του χοληδόχου πόρου, η εντερική απόφραξη.
Χρόνια παγκρεατίτιδα
Χρόνια παγκρεατίτιδα είναι η χρόνια φλεγμονή του παγκρέατος, η οποία χαρακτηρίζεται από υποτροπιάζοντα ή συχνό κοιλιακό πόνο, με ανεπάρκεια τόσο της εξωκρινούς, όσο και της ενδοκρινούς, μοίρας του παγκρέατος. Η ασθένεια σχετίζεται στενά με την υπερβολική, χρόνια, κατανάλωση αλκοόλ.
Εκτός από τον πόνο, οι ασθενείς παρουσιάζουν απώλεια βάρους, λιπαρές κενώσεις και υπεργλυκαιμία. Επιπλοκές μπορεί να είναι ο διαβήτης, ο ίκτερος, η στένωση του δωδεκαδακτύλου και οι ψευδοκύστεις.
Η θεραπεία είναι συντηρητική (αντιμετώπιση του πόνου και του διαβήτη) ή χειρουργική.
Βιβλιογραφία
- Παπαδημητρίου, "Σύγχρονη γενική χειρουργική", εκδόσεις Μ. Παρισιάνου. ISBN 960-394-018-6