Κόλπος των καρχαριών: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ αφαιρέθηκε η Κατηγορία:Μνημεία Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς,προστέθηκε η [[Κατηγορία:Μνημεία Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονο...
μ Ρομπότ: Αφαιρώ 25 σύνδεσμους interwiki, που τώρα παρέχονται από τα Wikidata στο d:Q217487
Γραμμή 31: Γραμμή 31:
[[Κατηγορία:Γεωγραφία της Αυστραλίας]]
[[Κατηγορία:Γεωγραφία της Αυστραλίας]]
[[Κατηγορία:Μνημεία Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς στην Αυστραλία]]
[[Κατηγορία:Μνημεία Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς στην Αυστραλία]]

[[de:Shark Bay]]
[[en:Shark Bay]]
[[es:Bahía Shark]]
[[fa:خلیج کوسه]]
[[fi:Shark Bay]]
[[fr:Baie Shark]]
[[he:מפרץ הכרישים]]
[[hr:Zaljev morskih pasa]]
[[it:Shark Bay]]
[[ja:シャーク湾]]
[[ka:შარკის ყურე]]
[[mn:Аварга загас булан]]
[[nl:Shark Bay]]
[[nn:Shark Bay]]
[[no:Shark Bay]]
[[pl:Zatoka Rekina]]
[[pt:Baía Shark]]
[[ru:Шарк (залив)]]
[[simple:Shark Bay]]
[[sk:Žraločia zátoka]]
[[sv:Shark Bay]]
[[th:อ่าวชาร์ก]]
[[uk:Шарк]]
[[vi:Vịnh Shark]]
[[zh:鯊魚灣]]

Έκδοση από την 07:37, 27 Μαρτίου 2013

Η θέση του κόλπου των καρχαριών
Αρχείο:Shark Bay region Air Satu.JPG
O κόλπος των καρχαριών

O Κόλπος των καρχαριών βρίσκεται στην επαρχία Γκασκόιν, της Δυτικής Αυστραλίας, 830 χιλιόμετρα βόρεια του Περθ[1] και είναι το δυτικότερο σημείο της Αυστραλίας.[1] Η περιοχή είναι διάσημη παγκοσμίως για τα δελφίνια της.[εκκρεμεί παραπομπή]

Ιστορία

H πρώτη επίσκεψη Ευρωπαίων εκεί (δεύτερη στην ιστορία της Αυστραλίας γενικότερα), έγινε το 1616 από την ομάδα του Ολλανδού εξερευνητή Ντιρκ Χάρτοχ[1], 154 χρόνια πριν την προσάραξη του στόλου του Τζέιμς Κουκ στο Κέρνελ το 1770, η οποία οδήγησε στη βρετανική αποικιοκράτηση της Αυστραλίας, μετά από 18 χρόνια. Οι Ολλανδοί δεν διεκδίκησαν την περιοχή, καθώς δεν διέθετε κανένα από τα καρυκεύματα ή τα υπόλοιπα τιμαλφή, που ήθελαν να εκμεταλλευθούν εμπορικά. Τα λιγοστά ταξίδια τους εκεί, είχαν ως αποτέλεσμα την ανακάλυψη ενός σύντομου δρόμου για τις ολλανδικές Ανατολικές Ινδίες (σημερινή Ινδονησία). Το Εθνικό Πάρκο Φρανσουά Περόν, πήρε το όνομά του από ένα Γάλλο φυσιοδίφη, ο οποίος επισκέφθηκε τον κόλπο των καρχαριών, το 1801 και το 1803. Για πολλά χρόνια, η περιοχή παρέμενε βοσκότοπος, ώσπου η κυβέρνηση της Αυστραλίας τήν αγόρασε το 1990. Το παλιό αγροτόσπιτο είναι, τώρα πια, μουσείο. H ΟΥΝΕΣΚΟ συμπεριέλαβε τον Κόλπο των καρχαριών στη λίστα της με τα Μνημεία Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς, το 1991.

Ο Κόλπος σήμερα

O Κόλπος περιλαμβάνει πολλά μαγευτικά τοπία (παραλίες, βράχους, κολπίσκους). Ένα από τα σημαντικότερα αξιοθέατα είναι η παραλία Σελ, η οποία -όπως δηλώνει και το όνομά της (Shell Beach)-, είναι φτιαγμένη αποκλειστικά από κοχύλια. Η ευρύτερη περιοχή αποτελείται από το Εθνικό Πάρκο Φρανσουά Περόν, τη νήσο Ντικ Χάρτοχ, την παραλία Σελ, το θαλάσσιο πάρκο του κόλπου και τις πόλεις Ντέναμ και Μάνκυ Μία.[εκκρεμεί παραπομπή]

Mορφολογία

Ο Κόλπος καλύπτει μια έκταση 10,000 τετραγωνικών χιλιομέτρων, με μέσο βάθος 10 μέτρα, ακτογραμμή 1,500 χιλιομέτρων και έχει πολλές χερσονήσους και νησιά. Υπάρχουν, περίπου, 300 χιλιόμετρα ασβεστολιθικών βράχων, που έχουν θέα στον Κόλπο. Ο βυθός χωρίζεται από ρηχές τράπεζες.[2]

Χλωρίδα

O Κόλπος έχει τη μεγαλύτερη γνωστή έκταση θαλάσσιου γρασιδιού (πάνω από 4,800 τετραγωνικά χιλιόμετρα). Ένα μεγάλο μέρος της περιοχής έχει απομονωθεί από τα μη ιθαγενή είδη περιφραχθεί σε ένα απομονωμένο σημείο, ώστε να μην αλλοιωθούν τα σπάνια είδη χλωρίδας της Αυστραλίας. Η επιχείρηση αυτή ονομάζεται πρόγραμμα Ίντεν.[εκκρεμεί παραπομπή]

Πανίδα

Ο Κόλπος των καρχαριών είναι πολύ σημαντικός από ζωολογικής πλευράς. Φιλοξενεί, περίπου, 10,000 θαλάσσιες αγελάδες (1/8 του παγκόσμιου πληθυσμού) και πολλά δελφίνια του είδους Bottlenose, κυρίως στο Μάνκυ Μία. Τα δελφίνια αυτά, είναι φιλικά με τους ανθρώπους από τη δεκαετία του '60. Επίσης, στη γύρω περιοχή προστατεύονται 26 απειλούμενα είδη θηλαστικών, 230 είδη πτηνών και 150 είδη ερπετών, ενώ συνολικά, υπάρχουν περισσότερα από 320 είδη ψαριών (κυρίως καρχαρίες και σαλάχια).

Κάποια δελφίνια του Κόλπου επιδεικνύουν μια από τις ελάχιστες περιπτώσεις χρήσεως εργαλείων από θαλάσσια θηλαστικά: προστατεύουν τις μύτες τους με σφουγγάρι, καθώς ψάχνουν για τροφή στον αμμώδη πυθμένα. Οι φάλαινες, του νότου, χρησιμοποιούν τα νερά του κόλπου σαν στάση του μεταναστευτικού τους ταξιδιού, ενώ οι απειλούμενες πράσινες χελώνες καρέτα-καρέτα, φτιάχνουν τις φωλιές τους, στις αμμώδεις παραλίες του κόλπου. Τέλος, τα μεγαλύτερα ψάρια στον κόσμο, οι φαλαινοκαρχαρίες συγκεντρώνονται στον κόλπο στο διάστημα Απριλίου-Μαΐου και στις πανσελήνους.[2]

Οι στρωματόλιθοι του κόλπου

Στρωματόλιθοι

Πριν από 3,5 δισεκατομμύρια χρόνια, μικρόβια ξεκίνησαν να χτίζουν στρωματολίτες, στο Χάμελιν Πουλ, στα νότια του κόλπου.[3] [4] Οι κατασκευές αυτές, είναι τα αρχαιότερα σημάδια ζωής στη Γη. Κάποια απολιθώματα ηλικίας 3,5 δισεκατομμυρίων ετών (αν και η βιολογική προέλευσή τους αμφισβητείται), βρίσκονται στο Βόρειο Πόλο και τη Δυτική Αυστραλία.[2] Τα απολιθώματα αυτά, ανακαλύφθηκαν το 1956, στο Χάμελιν Πουλ, θεωρούμενα ως ζωντανά απολιθώματα. Η περιοχή αυτή, περιλαμβάνει τα περισσότερα και διαφορετικά παραδείγματα ζωντανών στρωματόλιθων παγκοσμίως.[5] Οι επιστήμονες υποθέτουν ότι, οι στρωματόλιθοι αυτοί, περιέχουν μια νέα μορφή χλωροφύλλης, τη χλωροφύλλη f.[6] Σήμερα, στρωματόλιθοι υπάρχουν σε πολύ λίγες περιοχές του πλανήτη, όπως στον κόλπο των καρχαριών, τις Μπαχάμες και τα έλη της Φλόριντα. Παρ'όλ' αυτά, δίνουν τη δυνατότητα στους σύγχρονους μελετητές να ερευνήσουν μέσα από αυτούς, το πώς ήταν η ζωή, πριν από 1 δισεκατομμύριο χρόνια.[7]

Παραπομπές

  1. 1,0 1,1 1,2 ^ The crew of the Duyfken, under Willem Janszoon, visited Cape York in 1606).
  2. 2,0 2,1 2,2 ^ Riley, Laura and William (2005). Nature's Strongholds: The World's Great Wildlife Reserves. Princeton, New Jersey: Princeton University Press. pp. 595–596. ISBN 0-691-12219-9
  3. ^ Richard Macey (30 March 2008). "Earlier start to life on Earth". The Sydney Morning Herald
  4. ^ Stromatolites of Shark Bay Nature fact sheets. Department of Environment and Conservation
  5. ^ "Shark Bay, Western Australia". Department of Sustainability, Environment, Water, Population and Communities. 3 September 2008
  6. ^ Avolio C. First new chlorophyll in 60 years discovered at The University of Sydney Faculty of Science, 20 August 2010
  7. ^ Κατάδυση στους στρωματόλιθους του Κόλπου των καρχαριών Geodifhs.com