Ναμύρ

Η Ναμύρ (ενίοτε και Ναμούρ) (Γαλλικά: Namur, Βαλλωνικά: Nameûr, Ολλανδικά: Namen) είναι η πρωτεύουσα της περιοχής της Βαλλωνίας στο νότιο Βέλγιο. Είναι επίσης η πρωτεύουσα της επαρχίας της Ναμύρ. Έχει πληθυσμό 106.767 (2005) και βρίσκεται στη συμβολή των ποταμών Σαμπρ και Μεύση (Meuse) σε συντεταγμένες 50°28′Β 4°52′Α. Εκτείνεται σε έκταση 175,69 τετραγωνικών χιλιομέτρων, γεγονός που της δίνει πληθυσμιακή πυκνότητα της τάξης των 607,69 κατοίκων ανά τετραγωνικό χλμ. Ο δήμος της Ναμύρ απλώνεται σε τρεις διαφορετικές περιοχές - την Εσμπέ στα βόρεια, την Κοντρόζ στα νοτιοανατολικά και την Αντρ Σαμπρ ε Μεζ στα νοτιοδυτικά. Η γλώσσα που ομιλείται είναι τα Γαλλικά.

Ναμύρ

Ιστορία

Η πόλη ξεκίνησε ως σημαντικός εμπορικός καταυλισμός την εποχή των Κελτών, καθώς ήταν σταυροδρόμι σημαντικών εμπορικών οδών κατά μήκος των Αρδεννών. Οι Ρωμαίοι εγκαταστάθηκαν επίσης στην περιοχή μετά την νίκη του Ιουλίου Καίσαρα επί της τοπικής φυλής των Αδουατικών.

Η Ναμύρ διακρίθηκε κατά τα διάρκεια του πρώιμου Μεσαίωνα, όταν οι Μεροβίγγειοι έκτισαν ένα κάστρο στην βραχώδη προεξοχή που έβλεπε στην πόλη στη συμβολή των δύο ποταμών. Τον 10ο αιώνα έγινε κομητεία. Η πόλη γνώρισε άνιση ανάπτυξη, καθώς οι κόμητες της Ναμύρ μπορούσαν να χτίσουν μόνο στην βόρεια όχθη του ποταμού Μεύση - η νότια όχθη ανήκε στους επισκόπους της Λιέγης και αναπτύχθηκε πιο αργά στην πόλη Ζαμπ (σήμερα προάστιο της Ναμύρ). Το 1262 η Ναμύρ περιήλθε στην κατοχή του Κόμητα της Φλάνδρας και αγοράστηκε από τον Δούκα Φίλιππο τον Καλό της Βουργουνδίας το 1421.

Αφού η Ναμύρ έγινε μέρος των Ισπανικών Κάτω Χωρών στη δεκαετία του 1640, το φρούριό της ενισχύθηκε σημαντικά. Ο Βασιλιάς Λουδοβίκος ΙΔ' της Γαλλίας εισέβαλε το 1692, καταλαμβάνοντας την πόλη και προσαρτώντας την στην Γαλλία. Ο διάσημος στρατιωτικός μηχανικός του Βομπάν ξανάκτισε το φρούριο.

Η γαλλική κυριαρχία ήταν σύντομη, καθώς ο Γουλιέλμος Γ' της Οράγγης-Νασσάου κατέλαβε τη Ναμύρ μόλις τρία χρόνια αργότερα το 1695 κατά τη διάρκεια του Πολέμου της Μεγάλης Συμμαχίας. Με τη Συνθήκη Μπάρριερ του 1709, οι Ολλανδοί κέρδισαν το δικαίωμα να φρουρούν τη Ναμύρ, αν και η επακόλουθη Συνθήκη της Ουτρέχτης το 1713 έδωσε τον έλεγχο των Πρώην Ισπανικών Κάτω Χωρών στον Αυστριακό Οίκο των Αψβούργων. Έτσι, ενώ οι Αυστριακοί έλεγχαν την πόλη, το φρούριο ελεγχόταν από τους Ολλανδούς. Κατά την περίοδο αυτή ξανακτίστηκε.

Ο καθεδρικός του Σεν Ομπέν

Η Γαλλία εισέβαλε εκ νέου το 1794, μετά τη Γαλλική Επανάσταση. Η Ναμύρ προσαρτήθηκε ξανά στην Γαλλία και της επιβλήθηκε ένα καταπιεστικό Επαναστατικό καθεστώς. Μετά την ήττα του Ναπολέοντα το 1815, το Συνέδριο της Βιέννης ενσωμάτωσε το σημερινό Βέλγιο στο Ηνωμένο Βασίλειο των Κάτω Χωρών. Το Βέλγιο αποσχίσθηκε από την Ολλανδία το 1839 ως επακόλουθο της Βελγικής Επανάστασης και η Ναμύρ συνέχισε να είναι μείζων πόλη - φρούριο υπό το νέο καθεστώς. Το φρούριο ξανακτίστηκε για άλλη μια φορά το 1887.

Η Ναμύρ ήταν μεγάλος στόχος της Γερμανικής εισβολής στο Βέλγιο το 1914, που επεδίωκε να χρησιμοποιήσει την κοιλάδα του Μεύση ως δίοδο προς τη Γαλλία. Παρόλο που είχε τη φήμη σχεδόν απόρθητου, το φρούριο έπεσε μετά από μόλις τρεις μέρες μάχης και η πόλη κατελήφθη από τους Γερμανούς έως το τέλος του πολέμου. Η πόλη είχε λίγο διαφορετική τύχη κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Βρισκόταν στην πρώτη γραμμή στη Μάχη της Γαλλίας του 1940 και στην Μάχη των Αρδεννών, σημαντική μάχη κατά την αντεπίθεση των γερμανικών δυνάμεων στις Αρδέννες το 1944, η οποία έληξε με νίκη των αμερικανικών δυνάμεων τον Ιανουάριο του 1945. Η πόλη υπέστη βαριές καταστροφές και στους δύο πολέμους.

Η Ναμύρ συνέχισε να φιλοξενεί τους αλεξιπτωτιστές του Βελγικού Στρατού μέχρι την αποχώρησή τους το 1977.

Οικονομία

Η Ναμύρ είναι σημαντικό εμπορικό και βιομηχανικό κέντρο και παράγονται εκεί μηχανήματα, μέταλλα και πορσελάνη. Είναι, επίσης, σημαντικός σιδηροδρομικός κόμβος, καθώς βρίσκεται στον άξονα βορρά-νότου μεταξύ των Βρυξελλών και της Πόλης του Λουξεμβούργου, και στον άξονα ανατολής-δύσης μεταξύ της Λιλ και της Λιέγης. Ποτάμιες φορτηγίδες περνούν από τη μέση της πόλης κατά μήκος του ποταμού Μεύση.

Πολιτισμός και αξιοθέατα

Η Ναμύρ έχει αναλάβει ένα νέο ρόλο ως πρωτεύουσα της ομόσπονδης περιοχής της Βαλλωνίας. Η θέση της στην κεφαλή των Αρδεννών την έχει επίσης καταστήσει δημοφιλές τουριστικό κέντρο, με ένα καζίνο στη νότια περιφέρειά της στην αριστερή όχθη του Μεύση.

Το πιο χαρακτηριστικό αξιοθέατο της πόλης είναι το φρούριο, που σήμερα έχει αποστρατιωτικοποιηθεί και είναι ανοιχτό στο κοινό. Το Πάσχα φιλοξενεί ένα φεστιβάλ μπύρας. Η Ναμύρ έχει επίσης ένα καθεδρικό του 18ου αιώνα αφιερωμένο στον Άγιο Αλβανό (Σεν Ομπέν Saint Aubain).

Ένα παράξενο έθιμο των κατοίκων της Ναμύρ είναι το ετήσιο Combat de l'Échasse d'Or (Μάχη του Χρυσού Ξυλοπόδαρου), που λαμβάνει χώρα την τρίτη Κυριακή του Σεπτεμβρίου. Δύο ομάδες, οι Mélans και οι Avresses, ντύνονται με μεσαιωνικά ρούχα ενώ στέκονται σε ξυλοπόδαρα και "μάχονται" σε μία από τις κεντρικές πλατείες της πόλης.

Η Ναμύρ έχει ένα διακεκριμένο πανεπιστήμιο, το Facultés Universitaires Notre-Dame-de-la-Paix, ιδρυμένο το 1831.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Εικόνες της Ναμύρ
• Διαδικτυακός τόπος για τις οχυρώσεις
• Ιστοσελίδα για την πολιορκία της Ναμύρ, 1692