Καυστικά αλκάλια: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 6: Γραμμή 6:
Το όνομά τους προέρχεται από το γεγονός ότι πρόκειται για πολύ ισχυρές [[βάσεις]] που [[ηλεκτρόλυση|ηλεκτρολύονται]] εύκολα και αντιδρούν με τα [[οξέα]] δημιουργώντας [[άλατα]] των αλκαλίων. Τα καυστικά αλκάλια χαρακτηρίζονται επίσης από τη μεγάλη διαλυτότητά τους στο νερό σε αντίθεση με τα υδροξείδια των [[αλκαλικές γαίες|αλκαλικών γαιών]] που είναι λιγότερο διαλυτά.
Το όνομά τους προέρχεται από το γεγονός ότι πρόκειται για πολύ ισχυρές [[βάσεις]] που [[ηλεκτρόλυση|ηλεκτρολύονται]] εύκολα και αντιδρούν με τα [[οξέα]] δημιουργώντας [[άλατα]] των αλκαλίων. Τα καυστικά αλκάλια χαρακτηρίζονται επίσης από τη μεγάλη διαλυτότητά τους στο νερό σε αντίθεση με τα υδροξείδια των [[αλκαλικές γαίες|αλκαλικών γαιών]] που είναι λιγότερο διαλυτά.


{{Χημική ουσία-επέκταση}}
{{Χημική ένωση-επέκταση}}


[[Κατηγορία: Αλκάλια]]
[[Κατηγορία: Αλκάλια]]

Έκδοση από την 21:09, 1 Σεπτεμβρίου 2010



Με τον χαρακτηρισμό καυστικά αλκάλια, ή ορθότερα αλκαλικά καυστικά φέρονται στη Χημεία ως συνοπτική ονομασία τα υδροξείδια των μετάλλων της ομάδας των αλκαλίων, δηλαδή του λιθίου, του νατρίου, του καλίου, του ρουβιδίου και του καισίου.

Το όνομά τους προέρχεται από το γεγονός ότι πρόκειται για πολύ ισχυρές βάσεις που ηλεκτρολύονται εύκολα και αντιδρούν με τα οξέα δημιουργώντας άλατα των αλκαλίων. Τα καυστικά αλκάλια χαρακτηρίζονται επίσης από τη μεγάλη διαλυτότητά τους στο νερό σε αντίθεση με τα υδροξείδια των αλκαλικών γαιών που είναι λιγότερο διαλυτά.