Γαληνίτης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Egmontaz (συζήτηση | συνεισφορές)
μ διορθ
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 12: Γραμμή 12:
|Υφή = Κοκκώδης έως συμπαγής, ορισμένες φορές δικτυοειδής ή στιφρή
|Υφή = Κοκκώδης έως συμπαγής, ορισμένες φορές δικτυοειδής ή στιφρή
|Διδυμία = Στο επίπεδο {111}, επαφής ή διεισδύσεως
|Διδυμία = Στο επίπεδο {111}, επαφής ή διεισδύσεως
|Σκληρότητα (κλίμ. Mohs) = 2,5
|Σκληρότητα (κλίμακα Mohs) = 2,5
|Σχισμός = Τέλειος κατά {001}, ατελής κατά {111}
|Σχισμός = Τέλειος κατά {001}, ατελής κατά {111}
|Θραύση = Κογχοειδής
|Θραύση = Κογχοειδής

Έκδοση από την 20:40, 6 Μαρτίου 2009

Γαληνίτης
Γαληνίτης. Προέλευση Δημοκρατία της Τσεχίας
Γενικά
ΚατηγορίαΜικτά θειούχα (σουλφίδια)
Χημικός τύποςPbS
Ορυκτολογικά χαρακτηριστικά
Πυκνότητα7,4 gr/cm3
ΧρώμαΜολυβδόφαιο έως μολυβδομέλαν, κίτρινο/κιτρινόφαιο επιφανειακά (χρώμα επιπολής)
Σύστημα κρυστάλλωσηςΚυβικό
ΚρύσταλλοιΣυνήθως κυβικοί, λιγότερο συχνά οκταεδρικοί ή κυβο-οκταεδρικοί.
ΥφήΚοκκώδης έως συμπαγής, ορισμένες φορές δικτυοειδής ή στιφρή
ΔιδυμίαΣτο επίπεδο {111}, επαφής ή διεισδύσεως
ΣχισμόςΤέλειος κατά {001}, ατελής κατά {111}
ΘραύσηΚογχοειδής
ΛάμψηΈντονα μεταλλική, θαμπώνει με την μακρόχρονη έκθεση στον αέρα
Γραμμή κόνεωςΓκρίζα, μολυβδόχρους
ΔιαφάνειαΟλοσχερώς αδιαφανής
ΑνευρίσκεταιΠαγκόσμια

Ο Γαληνίτης (αγγλ. Galena) είναι ορυκτό και το κυριότερο μετάλλευμα του μολύβδου.

Γενικά

Απαντά σε μεγάλη ευρύτητα γεωλογικών περιβαλλόντων, όπως σε υδροθερμικές φλέβες, σε αποθέσεις μεταμόρφωσης επαφής, σε πηγματίτες (σπάνια) και σε ασβεστολιθικούς - δολομιτικούς σχηματισμούς. Συνηθέστερα απαντά μαζί με μαρκασίτη, χαλκοπυρίτη, χαλαζία, ασβεστόλιθο, δολομίτη, βαρύτη και ορυκτά του αργύρου, του οποίου επίσης αποτελεί ένα από τα κυριότερα μεταλλεύματα. Γαληνίτες με υψηλή περιεκτικότητα σε άργυρο παρουσιάζουν έντονο λεπιοειδή σχισμό με ελαφρά κάμψη, ενώ με υψηλή περιεκτικότητα σε βισμούθιο παρουσιάζουν οκταγωνικό σχισμό.

Ανευρίσκεται σε εκμεταλλεύσιμες ποσότητες στις ΗΠΑ (κυρίως στις πολιτείες Αιντάχο και Κολοράντο), στην Τσεχία, στην Σαξωνία της Γερμανίας. Στην Ελλάδα ανευρίσκεται όπου υπάρχουν μικτά θειούχα (Λαύριο, Στρατώνι Χαλκιδικής, Ανατολική Μακεδονία και Θράκη).

Συνηθέστερες προσμίξεις του είναι με άργυρο, χαλκό, βισμούθιο και σίδηρο. Ο γαληνίτης εξαλλοιώνεται σε κερουσίτη και ανγκλεζίτη (δευτερογενή ορυκτά του μολύβδου).

Χρήση

Αυτοσχέδιος ραδιοφωνικός δέκτης με κρύσταλλο γαληνίτη, κατασκευασμένος στην Ελλάδα το 1940. Συλλογή Γ. Παναγιωτίδη.

Ο γαληνίτης είναι ημιαγωγός και μπορεί να χρησιμοποιηθεί, σε συνδυασμό με ένα λεπτό σύρμα, για να σχηματιστεί μια δίοδος επαφής σημείου. Η ιδιότητά του αυτή είναι χρήσιμη για τη φώραση των ραδιοφωνικών κυμάτων και την κατασκευή απλών ραδιοφωνικών δεκτών, των λεγόμενων ραδιοφώνων κρυστάλλου. Πρόκειται για πολύ απλά κυκλώματα τόσο στο σχεδιασμό όσο και στην υλοποίηση, που επιτρέπουν ωστόσο ακρόαση ραδιοφωνικών σταθμών στις περισσότερες μπάντες κυμάτων, και μάλιστα χωρίς τη χρήση ηλεκτρικού ρεύματος, καθώς ο δέκτης αντλεί την ενέργεια που χρειάζεται από τα ραδιοφωνικά κύματα. Τέτοιοι δέκτες κατασκευάστηκαν ευρέως στις πρώτες δεκαετίες του 20ου αιώνα, ενώ συνεχίζουν να κατσκευάζονται ως τις μέρες μας από χομπίστες. Κατά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, αποτέλεσαν, λόγω της απλότητας της κατασκευής τους και της δυνατότητας χρήσης τους οπουδήποτε, τρόπο ακρόασης ραδιοφωνικών σταθμών σε περιοχές ή περιστάσεις που η χρήση άλλων ραδιοφώνων ήταν απαγορευμένη ή αδύνατη.

Πηγές

Βιβλιογραφία

  • Frederick H. Pough, Roger Tory Peterson, Jeffrey (PHT) Scovil, A Field Guide to Rocks and Minerals, Houghton Mifflin Harcourt, 1988 ISBN 039591096X
  • Walter Schumann, R. Bradshaw, K. A. G. Mills, Handbook of Rocks, Minerals and Gemstones, Houghton Mifflin Harcourt, 1993 ISBN 0395511372
  • S. S. Augustithis, Atlas of the textural patterns of ore minerals and metallogenic proccesses, Walter de Gruyter, ISBN 3110136392