Μετάβαση στο περιεχόμενο

Εδουάρδος, 4ος δούκας του Γκουιμαράες

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια


Εδουάρδος, 4ος δούκας του Γκουιμαράες
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση7  Οκτωβρίου 1515
Λισαβόνα
Θάνατος20  Σεπτεμβρίου 1540
Λισαβόνα
Τόπος ταφήςμονή του Ζερόνιμος
Χώρα πολιτογράφησηςΒασίλειο της Πορτογαλίας
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητααριστοκράτης
Οικογένεια
ΣύζυγοςΙσαβέλλα της Μπραγκάνσα, δούκισσα του Γκουιμαράες (από 1537)[1]
ΤέκναΜαρία του Γκουιμαράες
Εδουάρδος, 5ος δούκας του Γκουιμαράες
Αικατερίνη, δούκισσα της Μπραγκάνσα
ΓονείςΕμμανουήλ Α΄ της Πορτογαλίας και Μαρία της Αραγωνίας, βασίλισσα της Πορτογαλίας
ΑδέλφιαΙσαβέλλα της Πορτογαλίας
Βεατρίκη της Πορτογαλίας, δούκισσα της Σαβοΐας
Μαρία της Πορτογαλίας, δούκισσα του Βιζέου
Φερδινάνδος της Γκουάρντα
Ιωάννης Γ΄ της Πορτογαλίας
Ερρίκος της Πορτογαλίας
Λουδοβίκος της Μπέζα
Μιγκουέλ ντα Παζ της Πορτογαλίας
Αλφόνσος, καρδινάλιος-πρίγκιπας της Πορτογαλίας
ΟικογένειαΟίκος των Αβίς
Θυρεός
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Εδουάρδος, πορτογαλ. Duarte (7 Οκτωβρίου 1515 - 20 Σεπτεμβρίου 1540) από τον Οίκο των Καπετιδών-Πορτογαλίας-Αβίς ήταν 4ος δούκας τού Γκουιμαράες (1537-40).

Ήταν ο τέταρτος γιος τού Εμμανουήλ Α΄ και της Μαρίας των Τραστάμαρα, κόρης τού Φερδινάνδου Β΄ της Αραγωνίας.

Γεννήθηκε στη Λισσαβόνα ως πρίγκιπας (infante) της Πορτογαλίας. Εκπαιδευτής του ήταν ο Αντρέ ντε Ρεσένντε, δομινικανός μοναχός και αρχαιολόγος, που αργότερα έγραψε τη βιογραφία τού Ντουάρτε. Τού Εδουάρδου τού άρεσε να κυνηγά και ήταν αρκετά καλός μουσικός. Έκανε γάμο με την κόρη τού 3ου εξαδέλφου του Ιακώβου δούκα της Μπραγκάνσα, που είχε προίκα το δουκάτο τού Γκουιμαράες, στο οποίο ήταν δούκισσα ιδίω δικαιώματι. Μετά τον γάμο του έγινε ο 4ος δούκας τού Γκουιμαράες.

Απεβίωσε στη Λισσαβόνα το 1540 σε ηλικία 25 ετών και τάφηκε στη μονή τού Ζερόνιμος στη Λισσαβόνα.

Νυμφεύτηκε το 1537 την Ισαβέλλα, δούκισσα suo jure τού Γκουιμαράες, κόρη τού Ιακώβου δούκα της Μπραγκάνσα και είχε τέκνα:

  1. p11437.htm#i114365. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.
  • ”Nobreza de Portugal e do Brasil” – Vol. I, page 387. Published by Zairol Lda., Lisbon 1989.