Βραβείο Καλύτερου Σεναρίου της Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου της Νέας Υόρκης
| Βραβείο Καλύτερου Σεναρίου της Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου της Νέας Υόρκης | |
|---|---|
| Απονέμεται για | Καλύτερο Σενάριο |
| Τοποθεσία | Νέα Υόρκη |
| Χώρα |  Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής |
| Απονέμεται από | Ένωση Κριτικών Κινηματογράφου της Νέας Υόρκης |
| Συχνότητα | Ετήσια |
| Πρώτη απονομή | 1935 |
| Τελευταία απονομή | 2022 |
| Ιστοσελίδα | http://www.nyfcc.com |
Το Βραβείο Καλύτερου Σεναρίου της Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου της Νέας Υόρκης (αγγλικά:New York Film Critics Award For Best Screenplay) είναι ένα βραβείο που απονέμεται από την Ένωση Κριτικών Κινηματογράφου της Νέας Υόρκης για να τιμήσει έναν σεναριογράφο που έχει επιδείξει εξαιρετικό επίτευγμα στην κινηματογραφική βιομηχανία.[1]
Νικητές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Δεκαετία 1950[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Ετος | Νικητής | Συγγραφέας(οι) | Πηγή |
|---|---|---|---|
| 1956 | Ο γύρος του κόσμου σε 80 ημέρες | Τζέιμς Πόε, Τζον Φάροου και SJ Perelman | μυθιστόρημα του Ιουλίου Βερν |
| 1957 | Δεν δόθηκε βραβείο | ||
| 1958 | Όταν σπάσαμε τις αλυσίδες | Νέντρικ Γιανγκ και Χάρολντ Τζέικομπ Σμιθ | — |
| 1959 | Ανατομία ενός εγκλήματος | Γουέντελ Μάις | μυθιστόρημα του Ρόμπερτ Τράβερ |
Δεκαετία 1960[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Ετος | Νικητής | Συγγραφέας(οι) | Πηγή |
|---|---|---|---|
| 1960 | Η γκαρσονιέρα | IAL Diamond και Μπίλι Γουάιλντερ | — |
| 1961 | Τα απόρρητα της Νυρεμβέργης | Άμπι Μαν | τηλεπαιχνίδι από την Άμπι Μαν |
| 1962 | Δεν δόθηκε βραβείο (απεργία εφημερίδας) | ||
| 1963 | Άγριος σαν θύελλα | Ίρβινγκ Ράβετς και Χάριετ Φρανκ Τζούνιορ | μυθιστόρημα του Λάρι Μακάρθι |
| 1964 | Ο υπηρέτης | Χάρολντ Πίντερ | μυθιστόρημα του Ρόμπιν Μομ |
| 1965 | Δεν δόθηκε βραβείο | ||
| 1966 | Ένας άνθρωπος για όλες τις εποχές | Ρόμπερτ Μπολτ | έργο του Ρόμπερτ Μπολτ |
| 1967 | Μπόνι και Κλάιντ | Ντέιβιντ Νιούμαν και Ρόμπερτ Μπέντον[2] | |
| 1968 | Γλυκό δηλητήριο | Lorenzo Semple Jr. | μυθιστόρημα του Στίβεν Γκέλερ |
| 1969 | Bob & Carol & Ted & Alice | Paul Mazursky και Larry Tucker | — |
Δεκαετία 1970[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Ετος | Νικητής | Συγγραφέας(οι) | Πηγή |
|---|---|---|---|
| 1970 | Μια νύχτα με τη Μοντ | Ερίκ Ρομέρ | — |
| 1971 | Η τελευταία παράσταση | Λάρι Μακάρθι και Πίτερ Μπογκντάνοβιτς | μυθιστόρημα του Λάρι Μακάρθι |
| Καταραμένη Κυριακή | Πενέλοπε Τζίλιατ | — | |
| 1972 | Cries and Whispers (Viskningar och rop) | Ίνγκμαρ Μπέργκμαν | — |
| 1973 | Νεανικά συνθήματα | Τζορτζ Λούκας, Γκλόρια Κατζ και Γουίλαρντ Χάικ | — |
| 1974 | Σκηνές από έναν γάμο | Ίνγκμαρ Μπέργκμαν | — |
| 1975 | Η ιστορία της Αντέλ | Φρανσουά Τρυφώ, Σούζαν Σίφμαν και Jean Gruault | ημερολόγια της Adèle Hugo |
| 1976 | Το δίκτυο | Πάντι Τσαγέφσκι | — |
| 1977 | Ο νευρικός εραστής | Γούντι Άλεν και Μάρσαλ Μπρίκμαν[3] | — |
| 1978 | Μια γυναίκα ελεύθερη | Πολ Μαζούρσκι | — |
| 1979 | Οι οργισμένοι | Steve Tesich | — |
Δεκαετία 1980[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Ετος | Νικητής | Συγγραφέας(οι) | Πηγή |
|---|---|---|---|
| 1980 | Μέλβιν και Χάουαρντ | Μπο Γκόλντμαν[4] | — |
| 1981 | Ατλάντικ Σίτι | Τζον Γκουάρ | — |
| 1982 | Τούτσι | Λάρι Γκέλμπαρτ και Μάρεϊ Σίσγκαλ | — |
| 1983 | Το ίνδαλμα της πόλης | Μπιλ Φορσάιθ | — |
| 1984 | Μια θέση στην καρδιά | Ρόμπερτ Μπέντον | — |
| 1985 | Το πορφυρό ρόδο του Καΐρου | Γούντι Άλεν | — |
| 1986 | Ωραίο μου πλυντήριο | Χανίφ Κουρεϊσί | — |
| 1987 | Το κύκλωμα | Τζέιμς Λ. Μπρουκς | — |
| 1988 | Η κυρία και ο ταύρος | Ρον Σέλτον | — |
| 1989 | Drugstore Cowboy | Γκας Βαν Σαντ και Ντάνιελ Γιοστ | — |
Δεκαετία 1990[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Ετος | Νικητής | Συγγραφέας(οι) | Πηγή |
|---|---|---|---|
| 1990 | Ο κύριος και η κυρία Μπριτζ | Ruth Prawer Jhabvala[5] | μυθιστορήματα του Evan S. Connell |
| 1991 | Γυμνό γεύμα | Ντέιβιντ Κρόνενμπεργκ | μυθιστόρημα του Γουίλιαμ Μπάροουζ |
| 1992 | Το παιχνίδι των λυγμών | Νιλ Τζόρνταν | — |
| 1993 | Μαθήματα πιάνου | Τζέιν Κάμπιον | — |
| 1994 | Pulp Fiction | Κουέντιν Ταραντίνο και Ρότζερ Άβαρυ | — |
| 1995 | Λογική και ευαισθησία | Έμμα Τόμσον | μυθιστόρημα της Τζέιν Όστιν |
| 1996 | Σχέση πρώτου βαθμού | Άλμπερτ Μπρουκς και Μόνικα Τζόνσον | — |
| 1997 | Λος Άντζελες: Εμπιστευτικό | Κέρτις Χάνσον και Brian Helgeland | μυθιστόρημα του Τζέημς Ελρόι |
| 1998 | Ερωτευμένος Σαίξπηρ | Μαρκ Νόρμαν και Τομ Στόπαρντ | — |
| 1999 | Σκάνδαλα στα θρανία | Αλεξάντερ Πέιν και Τζιμ Τέιλορ | μυθιστόρημα του Τομ Περότα |
Δεκαετία 2000[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Ετος | Νικητής | Συγγραφέας(οι) | Πηγή |
|---|---|---|---|
| 2000 | Στηρίξου πάνω μου | Κένεθ Λόνεργκαν | — |
| 2001 | Έγκλημα στο Γκόσφορντ Παρκ | Τζούλιαν Φελόους | — |
| 2002 | Adaptation. | Τσάρλι και Ντόναλντ Κάουφμαν | μυθιστόρημα της Σούζαν Ορλεάν |
| 2003 | Βίος οδοντόσπαρτος | Κρεγκ Λούκας | μυθιστόρημα της Τζέιν Σμάιλι |
| 2004 | Πλαγίως | Αλεξάντερ Πέιν και Τζιμ Τέιλορ | μυθιστόρημα του Ρεξ Πίκετ |
| 2005 | Δεσμοί διαζυγίου | Νόα Μπάουμπαχ | — |
| 2006 | Η βασίλισσα | Πήτερ Μόργκαν | — |
| 2007 | Καμιά Πατρίδα για τους Μελλοθάνατους | Τζόελ και Ηθαν Κοέν | μυθιστόρημα του Κόρμακ ΜακΚάρθυ |
| 2008 | Η Ρέιτσελ παντρεύεται | Τζένι Λούμετ | — |
| 2009 | Πόλεμος εκτός προγράμματος | Jesse Armstrong, Simon Blackwell, Armando Iannucci και Tony Roche | — |
Δεκαετία 2010[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Ετος | Νικητής | Συγγραφέας(οι) | Πηγή |
|---|---|---|---|
| 2010 | Τα παιδιά είναι εντάξει | Stuart Blumberg και Lisa Cholodenko | — |
| 2011 | Moneyball | Steven Zaillian, Aaron Sorkin και Stan Chervin | μυθιστόρημα του Μάικλ Λιούις |
| 2012 | Λίνκολν | Τόνι Κούσνερ | μυθιστόρημα της Doris Kearns Goodwin |
| 2013 | Οδηγός διαπλοκής | Eric Warren Singer και Ντέιβιντ Ο. Ράσελ | — |
| 2014 | Ξενοδοχείο Grand Budapest | Γουές Άντερσον | — |
| 2015 | Κάρολ | Phyllis Nagy | μυθιστόρημα της Πατρίσια Χάισμιθ |
| 2016 | Μια πόλη δίπλα στη θάλασσα | Κένεθ Λόνεργκαν | — |
| 2017 | Αόρατη κλωστή | Πολ Τόμας Άντερσον [6] | — |
| 2018 | Ακρότητες | Πολ Σρέιντερ [7] | — |
| 2019 | Κάποτε στο Χόλιγουντ | Κουέντιν Ταραντίνο [8] | — |
Δεκαετία 2020[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Ετος | Νικητής | Συγγραφέας(οι) | Πηγή |
|---|---|---|---|
| 2020 | Ποτέ σπάνια μερικές φορές πάντα | Ελίζα Χίτμαν [9] | — |
| 2021 | Πίτσα γλυκόριζα | Πολ Τόμας Άντερσον [10] | — |
| 2022 | Τα πνεύματα του Ινισέριν | Μάρτιν ΜακΝτόνα | — |
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ «Κατάλογος βραβείων της Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου της Νέας Υόρκης» (στα Αγγλικά). nyfcc.com. Ανακτήθηκε στις 22 Μαρτίου 2020.
- ↑ Weiler, A. H. (3 January 1968). «New York Film Critics Name Poitier-Steiger Film 'Best'». The Calgary Herald. https://news.google.com/newspapers?id=mmpkAAAAIBAJ&sjid=y3wNAAAAIBAJ&pg=960,265975&dq. Ανακτήθηκε στις 29 December 2017.
- ↑ Maslin, Janet. «Critics' Circle Picks ‘Annie Hall’» (στα Αγγλικά). The New York Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2017-12-29. https://web.archive.org/web/20171229232345/https://www.nytimes.com/1977/12/22/archives/westchester-opinion-critics-circle-picks-annie-hall.html. Ανακτήθηκε στις 27 Ιανουαρίου 2023.
- ↑ «'Ordinary People' Wins N.Y. Film Critics' Award». The Pittsburgh Press. 31 December 1980. https://news.google.com/newspapers?id=poUqAAAAIBAJ&sjid=5lwEAAAAIBAJ&pg=6966,4879835&dq. Ανακτήθηκε στις 28 December 2017.
- ↑ Fox, David. «'GoodFellas' a Favorite on Both Coasts : N.Y. Critics Cite 'GoodFellas'» (στα Αγγλικά). Los Angeles Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2016-03-06. https://web.archive.org/web/20160306161200/http://articles.latimes.com/1990-12-19/entertainment/ca-6372_1_critics-circle. Ανακτήθηκε στις 27 Ιανουαρίου 2023.
- ↑ 2017 New York Film Critics Circle winners: Full list|EW.com
- ↑ 2018 New York Film Critics Circle Awards|IndieWire
- ↑ 2019 New York Film Critics Circle Awards - Full List|Deadline
- ↑ CHADWICK BOSEMAN WINS BEST SUPPORTING ACTOR AT THE 2020 NEW YORK FILM CRITICS CIRCLE AWARDS < < Rotten Tomatoes
- ↑ New York Film Critics Circle: 2021 Winners List — Deadline
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| |||||||||||