Βουβάρης
| Βουβάρης | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 6ος αιώνας π.Χ. |
| Θάνατος | 5ος αιώνας π.Χ. (πιθανώς) |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | μηχανικός |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Γυγαία της Μακεδονίας[1] |
| Τέκνα | Αμύντας Β'[2] |
| Γονείς | Μεγάβαζος |
.jpg)
Ο Βουβάρης (πέθανε μετά το 480 π.Χ.) ήταν Πέρσης ευγενής και μηχανικός στην υπηρεσία της Αχαιμενιδικής Αυτοκρατορίας του 5ου αιώνα π.Χ.. Ήταν ένας από τους γιους του Μεγάβαζου και ξάδερφος δευτέρου βαθμού του Ξέρξη Α' της Περσίας.[3]
Γάμος με την αδερφή του Αλεξάνδρου Α' της Μακεδονίας
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Βουβάρης γεννήθηκε γύρω στο 498 π.Χ.. Εστάλη στη Μακεδονία προκειμένου να διευθετήσει μια διπλωματική σύγκρουση με τον βασιλιά Αλέξανδρο Α' της Μακεδονίας, καθώς ο Αλέξανδρος ήταν υπεύθυνος ως εστεμμένος πρίγκιπας για τη δολοφονία αρκετών μελών μιας περσικής αντιπροσωπείας, λίγα χρόνια νωρίτερα. Οι Πέρσες είχαν πάρει ελευθερίες με τις μακεδόνισσες γυναίκες του Παλατιού και ως εκ τούτου είχαν σκοτωθεί όλοι, μαζί με την ακολουθία τους, από τον Αλέξανδρο και τους άνδρες του. Ο στρατηγός Βουβάρης στάλθηκε με μερικά στρατεύματα για να διερευνήσει το θέμα. Ο Βασιλιάς Αλέξανδρος ηρέμησε την κατάσταση δίνοντας ένα μεγάλο χρηματικό ποσό και παντρεύοντας την αδελφή του Γυγαία με τον Βουβάρη. Απέκτησαν έναν γιο που ονομάστηκε από τον παππού της μητέρας τους, τον Αμύντα. Ο Αμύντας αργότερα κυβέρνησε στην Καρία ως τύραννος της πόλης της Αλαβάνδας.[3] [4]
Διώρυγα του Ξέρξη
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Από περίπου πριν το 483 π.Χ. και για τρία χρόνια, ο Ξέρξης Α' ανέθεσε στο Βουβάρη μαζί με τους Αρταχαίους την κατασκευή της αποκαλούμενης Διώρυγας του Ξέρξη μέσω του ισθμού των ανατολικών λόφων της χερσονήσου της Χαλκιδικής (κοντά στην Ιερισσό). Εκεί, σχεδόν δέκα χρόνια πριν, ο μεγάλος περσικός στόλος του Μαρδόνιου είχε καταστραφεί εν μέσω των άνισων κυμάτων του Αγίου Όρους. Η διώρυγα εκμηδένισε τη δυνατότητα επανάληψης αυτής της καταστροφής. Η κατασκευή της διώρυγας ήταν ένα από τα πιο περίτεχνα έργα της αρχαιότητας και διήρκεσε τρία χρόνια, καθώς οι εργαζόμενοι προσελήφθησαν βίαια από διάφορους λαούς, συμπεριλαμβανομένων των κατοίκων του Άθω.[5]
Γέφυρα του Στρυμόνα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Σύμφωνα με τον Ηρόδοτο "οι ίδιοι άνδρες που χρησιμοποιήθηκαν για την εκσκαφή της διώρυγας, κλήθηκαν επίσης να ενώσουν τις όχθες του ποταμού Στρυμόνα με μία γέφυρα". Η γέφυρα του ποταμού Στρυμόνα θα διευκόλυνε επίσης την εξέλιξη της εισβολής της Αχαιμενιδικής δύναμης.[6] [7]
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Ηρόδοτος , Ιστορία 5, 18-20. 7, 22; 8, 136
- Marcus Iunianus Iustinus 7, 3-4
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Julius Kaerst: «Bubares» (Γερμανικά) 1897. Ανακτήθηκε στις 13 Αυγούστου 2023.
- ↑ Alfons Wiedersich: «Amyntas 20a» (Γερμανικά) 1924. Ανακτήθηκε στις 13 Αυγούστου 2023.
- ↑ 3,0 3,1 DASCYLIUM – Encyclopaedia Iranica.
- ↑ Justinus: Epitome of Pompeius Trogus Chap 7, paragraphs 3-4.
- ↑ Ο Ηρόδοτος VII, 24
- ↑ ARTACHAIĒS – Encyclopaedia Iranica.
- ↑ LacusCurtius • Herodotus — Book VII: Chapter 24.