Βερενίκη της Περγάμου
| Βερενίκη | |
|---|---|
Βασίλισσα του Βασιλείου της Περγάμου | |
| Περίοδος | β' μισό 2ου αιώνα π.Χ. |
| Σύζυγος | Άτταλος Γ' ο Φιλομήτωρ |
| Οίκος | Δυναστεία των Ατταλιδών |
| δεδομένα () | |
Η Βερενίκη (2ος αιώνας π.Χ.) υπήρξε Βασίλισσα της Περγάμου κατά την ελληνιστική εποχή, μέλος της Δυναστείας των Ατταλιδών. Υπήρξε σύζυγος του βασιλιά Αττάλου Γ' του Φιλομήτορα. Ελάχιστες πληροφορίες επιβιώνουν σχετικά με τη ζωή της.
Βιογραφικά στοιχεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η καταγωγή της βασίλισσας είναι άγνωστη καθώς ελάχιστες πληροφορίες επιβιώνουν για το πρόσωπό της. Νυμφεύτηκε τον τελευταίο αναγνωρισμένο βασιλιά της Περγάμου, τον Άτταλο Γ' το Φιλομήτορα.[1] Καθώς οι πηγές αναφέρουν ρητά πως ο Άτταλος δεν άφησε διάδοχο κατά το θάνατό του, μας επιτρέπεται να υποθέσουμε ότι το ζευγάρι δεν απέκτησε (τουλάχιστον αρσενικά) παιδιά.
Οι ηγεμόνες εμφανίζονται με κίτρινη σκίαση.
Η διακεκομμένη γραμμή δηλώνει υιοθεσία.[2][3]
| Άτταλος ο Τίονας ∞ Βόα | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Ευμένης ∞ Σάτυρα | Φιλέταιρος | Άτταλος | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Ευμένης Α΄ | Άτταλος του Φιλέταιρου ∞ Αντιοχίς | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Άτταλος Α΄ Σωτήρ ∞ Απολλωνίς | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Ευμένης Β΄ Σωτήρ | Στρατονίκη Αριαραθιδών Καππαδοκίας | Άτταλος Β΄ Φιλάδελφος | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Άτταλος Γ΄ Φιλομήτωρ ∞ Βερενίκη | νόθος (;) (Αριστόνικος) Ευμένης Γ΄ | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Το όνομα της βασίλισσας παραδίδει ο ιστορικός Ιουστίνος ο οποίος, εξιστορώντας το βίο του Αττάλου, αναφέρει ότι ο βασιλιάς θανάτωσε πολλούς συγγενείς και αυλικούς με την κατηγορία ότι οδήγησαν, «πότε τη μητέρα του, Στρατονίκη, πότε τη σύζυγό του Βερενίκη, στην καταστροφή». Μετά τα γεγονότα αυτά η ψυχολογία του είχε καταστραφεί και υιοθετώντας εμφάνιση και συμπεριφορά ατόμου πνιγμένου από τις τύψεις κλείστηκε στον εαυτό του, έπαψε να εμφανίζεται δημόσια και επέδειξε αδιαφορία για τη διακυβέρνηση.[1] Φεύγοντας αιφνιδίως από τη ζωή το το 133 π.Χ. ξεκίνησε μια αλυσιδωτή αντίδραση γεγονότων που οδήγησαν τελικά στην ενσωμάτωση ολόκληρης της Μικράς Ασίας στο ρωμαϊκό κράτος.[1][4]
Δείτε επίσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 Ιουστίνος, «Επιτομή των ιστοριών του Πομπήιου Τρόγου», 36.4
- ↑ Astin, A. E.· Frederiksen, M. W. (7 Δεκεμβρίου 1989). The Cambridge Ancient History. Cambridge: Cambridge University Press. σελ. 518. ISBN 9780521234481.
- ↑ «Attalid genealogy». Macquarie University Museum of Ancient Cultures. Ανακτήθηκε στις 18 Μαΐου 2017.
- ↑ Φλώρος, «Επιτομή της Ρωμαϊκής Ιστορίας», 35.2.20
Βιβλιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Πρωτογενείς πηγές (Έλληνες και Ρωμαίοι)
- Ιουστίνος, «Επιτομή των ιστοριών του Πομπήιου Τρόγου», Λατινικά, Αγγλικά, Γαλλικά
- Φλώρος, «Επιτομή της Ρωμαϊκής Ιστορίας», Λατινικά, Αγγλικά
Δευτερογενείς πηγές
- Allen R.E. (1983). «The Attalid Kingdom: A Constitutional History». Oxford University Press, USA. ISBN 978-0198148456.
- Austin M.M. (2006). «The Hellenistic World from Alexander to the Roman Conquest: A Selection of Ancient Sources in Translation». Cambridge University Press. ISBN 978-0521828604
- Hansen, Esther V. (1971). «The Attalids of Pergamon». Ithaca, New York: Cornell University Press; London: Cornell University Press Ltd. ISBN 0-8014-0615-3.
- Kosmetatou, Elizabeth (2003) «The Attalids of Pergamon», Andrew Erskine, ed., «A Companion to the Hellenistic World». Oxford: Blackwell: σελ. 159–174. ISBN 1-4051-3278-7. Κείμενο
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Jona Lendering (2006). ««Attalus III Philometor»». Articles on Ancient History. Livius.org. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Οκτωβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 5 Ιουνίου 2010.
- Kosmetatou, Elizabeth (2003) "The Attalids of Pergamon," in Andrew Erskine, ed., A Companion to the Hellenistic World. Oxford: Blackwell: pp. 159–174. ISBN 1-4051-3278-7. Κείμενο