Βασίλειος Κοτζιόγλου
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Βασίλειος Κοτζιόγλου | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | Δεκαετία του 1790 Βασιλικά Θεσσαλονίκης |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
Πόλεμοι/μάχες | Ελληνική Επανάσταση του 1821 |
Ο Βασίλειος Κοτζιόγλου ήταν Μακεδόνας πρόμαχος του 1821.
Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ήταν από τα Βασιλικά. Πατέρας του ήταν ο δημογέροντας Γεώργιος Κοτζιάς, και παππούς του ήταν ο Αθανάσιος Κοτζιάς, ο «Γεροθανάσης». Ήταν αρχηγός των Βασιλικιωτών. Με την έναρξη της επανάστασης πήρε τους δυο γιους του, τον Αναστάσιο και τον Δημήτρη και έφυγαν νύχτα με πλοίο για τον Νότο. Η θύελλα τους έσπρωξε έξω στην θάλασσα και μετά από εννιά μέρες βγήκαν στη Σκόπελο. Εκεί πήραν τροφές και προσέγγισαν την Κύμη, μετά τον Πόρο και τελικά φτάσαν στο Άστρος της Κυνουρίας. Από εκεί πήγαν στον Μπασαρά της Σπάρτης, και προσλήφθηκαν από τον Στρατηγό Γιατράκο. Ο Βασίλειος έγινε γραμματικός του Γιατράκου, ενώ οι δυο γιοί του πολέμησαν κατά του Ιμβραήμ παντού σε όλες τις μάχες και διακρίθηκαν, ιδίως στις μάχες του Δυρραχίου, της Μεγαλοπόλεως, στην Δραμπάλα και αλλού.
Το διάστημα αυτό απεβίωσε στον Μπασαρά η γυναίκα του Βασίλειου.
Ο Βασίλειος ανέλαβε μαζί με τον στρατηγό Φωτομάρα την φρούρηση του φρουρίου Ιτς-Καλέ του Ναυπλίου και άλλων επίκαιρων θέσεων. Κράτησε κοντά του και τον γιο του τον Δημήτριο, ενώ τον Αναστάσιο τον κατέταξε στον πρώτο τακτικό στρατό της Ελλάδας υπό του Φαβιέρου.
Μετά το πέρας της επανάστασης ο Βασίλειος παρέμεινε στην Τρίπολη μαζί με τον γιο του Αναστάσιο. Ξαναπαντρεύτηκε και πήρε για γυναίκα του την Χρυσάνθη Διαμαντοπούλου, αδελφή του Γενικού Αστυνόμου της Πελοποννήσου Γεώργιου Διαμαντόπουλου, και χήρα του εμπόρου Παναγιώτη Πετροκόπη. Μαζί της απόκτησε τρία παιδιά, τον Ηρακλή, τον Γεώργιο και την Αικατερίνη. Τα παιδιά του απέβαλαν το επώνυμο Κοτζιόγλου και διατήρησαν ως επώνυμο το όνομα του πατέρα τους, «Βασιλείου».
Ο Βασίλειος τιμήθηκε από την Ελληνική Κυβέρνηση με το σιδηρούν και αργότερα με το χαλκούν παράσημο του Αγώνα.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Μακεδονικός Σύλογος «Ο Μέγας Αλέξανδρος», επιμ. (1909). Μακεδονικόν Ημερολόγιον (Επετηρίς των Μακεδόνων), Τόμος 2. Εν Αθήναις: Εκ του Τυπογραφείου Ν. Ταρουσοπούλου. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Νοεμβρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 28 Μαΐου 2010.
Αυτό το λήμμα σχετικά με έναν Αγωνιστή της Ελληνικής Επανάστασης (1821) χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |