Απόδημοι Γάλλοι
Οι Απόδημοι Γάλλοι είναι οι Γάλλοι πολίτες οι οποίοι ζουν εκτός των σημερινών εδαφών της Γαλλικής Δημοκρατίας.
Ιστορικό
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Γαλλικός Αποικισμός της Αμερικής
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Θύματα Θρησκευτικών Διωγμών
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στη διάρκεια της ιστορίας, εκατοντάδες χιλιάδες Γάλλοι εγκαταστάθηκαν εκτός των εθνικών εδαφών ώστε να γλιτώσουν τους θρησκευτικούς διωγμούς.
Έτσι, την αρχή έκαναν οι Προτεστάντες κατά τον 16ο και 17ο αιώνα, αρχικά περίπου 5.000 που κατέφυγαν στη Δημοκρατία της Γενεύης την περίοδο 1549-1560, κι έπειτα πιο σημαντικοί αριθμοί την επομένη της Νύχτας του Αγίου Βαρθολομαίου, στη διάρκεια των Θρησκευτικών Πολέμων, προτού αυτή η μετανάστευση φτάσει σε επίπεδο εξόδου μετά την Ανάκληση του Εδίκτου της Νάντης το 1685. Οι ιστορικοί, όπως ο Πιέρ Γκασότ, είχαν, μέχρι προσφάτως, δυσκολία στο να σταθεροποιηθούν σε μια αριθμητική εκτίμηση των μεταναστών αυτών μεταξύ των 60.000 και των 2.000.000 ανθρώπων. Στην πραγματικότητα, η έξοδος αυτή είναι ιδιαίτερα δύσκολη στην καταγραφή της καθώς συνεχίστηκε επί μισό αιώνα[1][2].
Το 1683, οι Εβραίοι απομακρύνθηκαν μαζικά από τις Γαλλικές Αντίλλες, απομάκρυνση που επισημοποιήθηκε με τον Code Noir το 1685, του οποίου το πρώτο άρθρο διέταζε « όλους τους αξιωματικούς μας να εκδιώξουν των νήσων μας όλους τους Εβραίους που εγκαταστάθηκαν σε αυτές, τους οποίους, όπως και τους Χριστιανούς εχθρούς μας, διατάσσουμε να αποχωρήσουν εντός τριών μηνών από τη δημοσίευση των παρόντων »[3].
Ένας νόμος της 15ης Δεκεμβρίου 1790 απεκατέστησε όλα αυτά τα γαλλικά θύματα των θρησκευτικών διωγμών στο επίπεδο της εθνικότητάς τους: "Τα άτομα τα οποία, είναι γεννημένα σε χώρα του εξωτερικού κι έχουν καταγωγή, σε οποιονδήποτε βαθμό, από έναν Γάλλο ή μια Γαλλίδα που εκδιώχθηκαν για θρησκευτικούς λόγους, ανακυρήσονται Γάλλοι πολίτες και θα χαίρουν των δικαιωμάτων που που συνάδουν με αυτή την τιμή εφόσον επιστρέψουν στη Γαλλία, εγκατασταθούν εκεί, και δώσουν τον όρκο του πολίτη.". Έναν αιώνα αργότερα, το άρθρο 4 του νόμου της 26ης Ιουνίου 1889 (επί της εθνικότητας) αναφέρει ότι: "Οι απόγονοι των εξόριστων οικογενειών, κατά την ανάκληση του Εδίκτου της Νάντης, θα συνεχίσουν να χαίρουν των διατάξεων του νόμου της 15ης Δεκεμβρίου 1790, με προϋπόθεση, όμως, ενός ειδικού διατάγματος για κάθε αιτούντα. Το διάταγμα αυτό θα είναι καθαρά μελλοντικής χρήσεως."[4][5]
Γαλλικός αποικισμός στη Βόρεια και Υποσαχάρεια Αφρική
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
 |
Η ενότητα αυτή είναι κενή, ανεπαρκώς ανεπτυγμένη ή ανολοκλήρωτη. Η βοήθειά σας είναι καλοδεχούμενη! |
Πολιτική Μετανάστευση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]|
|
Η ενότητα αυτή είναι κενή, ανεπαρκώς ανεπτυγμένη ή ανολοκλήρωτη. Η βοήθειά σας είναι καλοδεχούμενη! |
Οικονομική Μετανάστευση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]|
|
Η ενότητα αυτή είναι κενή, ανεπαρκώς ανεπτυγμένη ή ανολοκλήρωτη. Η βοήθειά σας είναι καλοδεχούμενη! |
Αριθμοί
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο αριθμός των Γάλλων πολιτών εγγεγραμμένων στα αρχεία των γαλλικών προξενείων ήταν της τάξεως των 1 594 303 ατόμων στις 31 Δεκεμβρίου 2011[6]. Τα δεδομένα αυτά, ωστόσο, δεν αντιπροσωπεύουν παρά ένα τμήμα των Γάλλων πολιτών, οι οποίοι κατοικούν εκτός των γαλλικών εθνικών εδαφών.
Στο Βέλγιο, για παράδειγμα, κατοικούσαν, έως την 2α Ιανουαρίου 2008, 132.421 Γάλλοι πολίτες σύμφωνα με τα επίσημα στατιστικά των Βέλγων[7] (περίπου 123.000 τον Ιούνιο του 2006), στους οποίους, συνεπώς, δεν συμπεριλαμβάνονταν όσοι είχαν, ταυτόχρονα, βελγική και γαλλική εθνικότητα, καθώς θεωρούνταν ως Βέλγοι στο Βέλγιο, κι αυτό ενώ το 2006 μόνο 78.500 Γάλλοι, εκ των οποίων το είχε διπλή εθνικότητα 27 %, ήταν καταγεγραμμένοι στα γαλλικά προξενεία του Βελγίου, κάτι που σήμαινε μια διαφορά της τάξης των 66.000 Γάλλων "μονοεθνών" άγνωστων για τα γαλλικά προξενεία, αλλιώς ποσοστό 46 % επί του συνόλου[8]. Κατά την 1η Αυγούστου 2006, ημερομηνία λήξης των εγγραφών για τους εκλογικούς καταλόγους ενόψει των δημοτικών εκλογών του Βελγίου, υπήρχαν 105.146 Γάλλοι ψηφοφόροι (49.937 άνδρες, 55.209 γυναίκες), των οποίων μόλις το 20 % ήταν εγγεγραμμένο στους βελγικούς εκλογικούς καταλόγους (21.070, εκ των οποίων οι 9.969 ήταν άνδρες και οι 11.101 γυναίκες)[9].
Σχεδόν το μισό των Γάλλων εγκατεστημένων εκτός Γαλλίας είναι διεθνείς και λιγότερο του 10 % είναι προσωρινοί μετανάστες. Περισσότερο από το μισό των Γάλλων εγκατεστημένων εκτός Γαλλίας κατοικεί εντός της Ευρώπης.
Στις 31 Δεκεμβρίου 2011, η κατανομή των Γάλλων εγγεγραμμένων στα αρχεία των προξενείων είχε ως εξής : Βόρεια Αφρική 94.789 (5,9 %), Γαλλόφωνη Αφρική 116.862 (7,3 %), Μη-Γαλλόφωνη Αφρική 18.621 (1,2 %), Εγγύς και Μέση Ανατολή 137.679 (8,6 %), Ασία-Ωκεανία 116.729 (7,3 %), Ανατολική Ευρώπη 29.847 (1,9 %), Δυτική Ευρώπη 780.645 (49,0 %), Κεντρική-Νότια Αμερική 97.117 (6,1 %), Βόρεια Αμερική 202.014 (12,7 %)[6].
| Περιοχή | Χώρα | Εγγεγραμμένοι |
|---|---|---|
| Βόρεια Αφρική | Αλγερία | 28.830 |
| Βόρεια Αφρική | Λιβύη | 407 |
| Βόρεια Αφρική | Μαρόκο | 44.000 |
| Βόρεια Αφρική | Τυνησία | 21.552 |
| Βόρεια Αφρική | Σύνολο | 94.789 |
| Γαλλόφωνη Αφρική | Μπενίν | 3.694 |
| Γαλλόφωνη Αφρική | Μπουρκίνα Φάσο | 3.387 |
| Γαλλόφωνη Αφρική | Μπουρουντί | 444 |
| Γαλλόφωνη Αφρική | Καμερούν | 6.183 |
| Γαλλόφωνη Αφρική | Κεντροαφρικανική Δημοκρατία | 1.296 |
| Γαλλόφωνη Αφρική | Κομόρες | 1.971 |
| Γαλλόφωνη Αφρική | Κονγκό | 5.083 |
| Γαλλόφωνη Αφρική | Ακτή Ελεφαντοστού | 13.221 |
| Γαλλόφωνη Αφρική | Τζιμπουτί | 5.142 |
| Γαλλόφωνη Αφρική | Γκαμπόν | 11.217 |
| Γαλλόφωνη Αφρική | Γουινέα | 2.379 |
| Γαλλόφωνη Αφρική | Μαδαγασκάρη | 19.864 |
| Γαλλόφωνη Αφρική | Μαλί | 4.815 |
| Γαλλόφωνη Αφρική | Μαυρίκιος | 9.780 |
| Γαλλόφωνη Αφρική | Μαυριτανία | 2.127 |
| Γαλλόφωνη Αφρική | Νίγηρας | 1.558 |
| Γαλλόφωνη Αφρική | Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό | 2.448 |
| Γαλλόφωνη Αφρική | Ρουάντα | 258 |
| Γαλλόφωνη Αφρική | Σενεγάλη | 17.729 |
| Γαλλόφωνη Αφρική | Τσαντ | 1.259 |
| Γαλλόφωνη Αφρική | Τόγκο | 3.007 |
| Γαλλόφωνη Αφρική | Σύνολο | 116.862 |
| Μη-Γαλλόφωνη Αφρική | Νότια Αφρική | 7.108 |
| Μη-Γαλλόφωνη Αφρική | Αγκόλα | 2.070 |
| Μη-Γαλλόφωνη Αφρική | Μποτσουάνα | 122 |
| Μη-Γαλλόφωνη Αφρική | Πράσινο Ακρωτήρι | 389 |
| Μη-Γαλλόφωνη Αφρική | Αιθιοπία | 895 |
| Μη-Γαλλόφωνη Αφρική | Γκάνα | 959 |
| Μη-Γαλλόφωνη Αφρική | Γουινέα-Μπισάου | 109 |
| Μη-Γαλλόφωνη Αφρική | Ισημερινή Γουινέα | 684 |
| Μη-Γαλλόφωνη Αφρική | Κένια | 1.366 |
| Μη-Γαλλόφωνη Αφρική | Μοζαμβίκη | 468 |
| Μη-Γαλλόφωνη Αφρική | Ναμίμπια | 293 |
| Μη-Γαλλόφωνη Αφρική | Νιγηρία | 1.826 |
| Μη-Γαλλόφωνη Αφρική | Ουγκάντα | 387 |
| Μη-Γαλλόφωνη Αφρική | Σεϊχέλες | 552 |
| Μη-Γαλλόφωνη Αφρική | Σουδάν | 225 |
| Μη-Γαλλόφωνη Αφρική | Νότιο Σουδάν | 54 |
| Μη-Γαλλόφωνη Αφρική | Τανζανία | 630 |
| Μη-Γαλλόφωνη Αφρική | Ζάμπια | 243 |
| Μη-Γαλλόφωνη Αφρική | Ζιμπάμπουε | 214 |
| Μη-Γαλλόφωνη Αφρική | Σύνολο | 18.621 |
| Εγγύς και Μέση Ανατολή | Σαουδική Αραβία | 5.306 |
| Εγγύς και Μέση Ανατολή | Μπαχρέιν | 991 |
| Εγγύς και Μέση Ανατολή | Αίγυπτος | 6.483 |
| Εγγύς και Μέση Ανατολή | Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα | 14.352 |
| Εγγύς και Μέση Ανατολή | Ιράν | 903 |
| Εγγύς και Μέση Ανατολή | Ιράκ | 173 |
| Εγγύς και Μέση Ανατολή | Ισραήλ | 58.840 |
| Εγγύς και Μέση Ανατολή | Ιερουσαλήμ | 19.708 |
| Εγγύς και Μέση Ανατολή | Ιορδανία | 1.407 |
| Εγγύς και Μέση Ανατολή | Κουβέιτ | 1.014 |
| Εγγύς και Μέση Ανατολή | Λίβανος | 21.428 |
| Εγγύς και Μέση Ανατολή | Ομάν | 702 |
| Εγγύς και Μέση Ανατολή | Κατάρ | 3.202 |
| Εγγύς και Μέση Ανατολή | Συρία | 2.660 |
| Εγγύς και Μέση Ανατολή | Υεμένη | 510 |
| Εγγύς και Μέση Ανατολή | Σύνολο | 137.679 |
| Ασία-Ωκεανία | Αφγανιστάν | 334 |
| Ασία-Ωκεανία | Αυστραλία | 18.323 |
| Ασία-Ωκεανία | Μπανγκλαντές | 235 |
| Ασία-Ωκεανία | Βιρμανία | 270 |
| Ασία-Ωκεανία | Μπρουνέι | 186 |
| Ασία-Ωκεανία | Καμπότζη | 3.897 |
| Ασία-Ωκεανία | Κίνα | 30.305 |
| Ασία-Ωκεανία | Νότια Κορέα | 1.993 |
| Ασία-Ωκεανία | Φίτζι | 200 |
| Ασία-Ωκεανία | Ινδία | 9.595 |
| Ασία-Ωκεανία | Ινδονησία | 3.564 |
| Ασία-Ωκεανία | Ιαπωνία | 7.480 |
| Ασία-Ωκεανία | Λάος | 1.884 |
| Ασία-Ωκεανία | Μαλαισία | 2.592 |
| Ασία-Ωκεανία | Μογγολία | 118 |
| Ασία-Ωκεανία | Νεπάλ | 218 |
| Ασία-Ωκεανία | Νέα Ζηλανδία | 3.512 |
| Ασία-Ωκεανία | Πακιστάν | 578 |
| Ασία-Ωκεανία | Παπουαζία-Νέα Γουινέα | 120 |
| Ασία-Ωκεανία | Φιλιππίνες | 2.272 |
| Ασία-Ωκεανία | Σιγκαπούρη | 9.197 |
| Ασία-Ωκεανία | Σρι Λάνκα | 425 |
| Ασία-Ωκεανία | Ταϊβάν | 1.517 |
| Ασία-Ωκεανία | Ταϊλάνδη | 9.788 |
| Ασία-Ωκεανία | Βανουάτου | 1.962 |
| Ασία-Ωκεανία | Βιετνάμ | 6.164 |
| Ασία-Ωκεανία | Σύνολο | 116.729 |
| Ανατολική Ευρώπη | Αλβανία | 172 |
| Ανατολική Ευρώπη | Αρμενία | 591 |
| Ανατολική Ευρώπη | Αζερμπαϊτζάν | 164 |
| Ανατολική Ευρώπη | Λευκορωσία | 139 |
| Ανατολική Ευρώπη | Βοσνία-Ερζεγοβίνη | 318 |
| Ανατολική Ευρώπη | Βουλγαρία | 1.004 |
| Ανατολική Ευρώπη | Κροατία | 925 |
| Ανατολική Ευρώπη | Εσθονία | 182 |
| Ανατολική Ευρώπη | Γεωργία | 264 |
| Ανατολική Ευρώπη | Ουγγαρία | 2.413 |
| Ανατολική Ευρώπη | Καζακστάν | 417 |
| Ανατολική Ευρώπη | Λετονία | 193 |
| Ανατολική Ευρώπη | Λιθουανία | 379 |
| Ανατολική Ευρώπη | Μακεδονία | 201 |
| Ανατολική Ευρώπη | Μολδαβία | 102 |
| Ανατολική Ευρώπη | Μαυροβούνιο | 111 |
| Ανατολική Ευρώπη | Ουζμπεκιστάν | 111 |
| Ανατολική Ευρώπη | Πολωνία | 5.757 |
| Ανατολική Ευρώπη | Ρουμανία | 2.979 |
| Ανατολική Ευρώπη | Ρωσία | 5.752 |
| Ανατολική Ευρώπη | Σερβία | 1.591 |
| Ανατολική Ευρώπη | Σλοβακία | 895 |
| Ανατολική Ευρώπη | Σλοβενία | 682 |
| Ανατολική Ευρώπη | Τσεχική Δημοκρατία | 2.983 |
| Ανατολική Ευρώπη | Τατζικιστάν | 33 |
| Ανατολική Ευρώπη | Τουρκμενιστάν | 473 |
| Ανατολική Ευρώπη | Ουκρανία | 1.016 |
| Ανατολική Ευρώπη | Σύνολο | 29.847 |
| Δυτική Ευρώπη | Γερμανία | 114.372 |
| Δυτική Ευρώπη | Ανδόρα | 3.288 |
| Δυτική Ευρώπη | Αυστρία | 8.024 |
| Δυτική Ευρώπη | Βέλγιο | 109.426 |
| Δυτική Ευρώπη | Κύπρος | 1.339 |
| Δυτική Ευρώπη | Δανία | 5.214 |
| Δυτική Ευρώπη | Ισπανία | 94.056 |
| Δυτική Ευρώπη | Φινλανδία | 2.569 |
| Δυτική Ευρώπη | Ελλάδα | 11.226 |
| Δυτική Ευρώπη | Ιρλανδία | 8.881 |
| Δυτική Ευρώπη | Ισλανδία | 341 |
| Δυτική Ευρώπη | Ιταλία | 48.352 |
| Δυτική Ευρώπη | Λουξεμβούργο | 28.720 |
| Δυτική Ευρώπη | Μάλτα | 497 |
| Δυτική Ευρώπη | Μονακό | 7.792 |
| Δυτική Ευρώπη | Νορβηγία | 5.034 |
| Δυτική Ευρώπη | Ολλανδία | 23.934 |
| Δυτική Ευρώπη | Πορτογαλία | 15.572 |
| Δυτική Ευρώπη | Ηνωμένο Βασίλειο | 123.306 |
| Δυτική Ευρώπη | Σουηδία | 6.329 |
| Δυτική Ευρώπη | Ελβετία | 155.743 |
| Δυτική Ευρώπη | Τουρκία | 6.630 |
| Δυτική Ευρώπη | Σύνολο | 780.645 |
| Κεντρική-Νότια Αμερική | Αργεντινή | 14.390 |
| Κεντρική-Νότια Αμερική | Βολιβία | 1.204 |
| Κεντρική-Νότια Αμερική | Βραζιλία | 19.858 |
| Κεντρική-Νότια Αμερική | Χιλή | 11.046 |
| Κεντρική-Νότια Αμερική | Κολομβία | 4.545 |
| Κεντρική-Νότια Αμερική | Κόστα Ρίκα | 2.093 |
| Κεντρική-Νότια Αμερική | Κούβα | 510 |
| Κεντρική-Νότια Αμερική | Δομινικανή Δημοκρατία | 3.818 |
| Κεντρική-Νότια Αμερική | Εκουαδόρ | 2.182 |
| Κεντρική-Νότια Αμερική | Γουατεμάλα | 788 |
| Κεντρική-Νότια Αμερική | Αϊτή | 1.551 |
| Κεντρική-Νότια Αμερική | Ονδούρα | 387 |
| Κεντρική-Νότια Αμερική | Τζαμάικα | 203 |
| Κεντρική-Νότια Αμερική | Μεξικό | 17.315 |
| Κεντρική-Νότια Αμερική | Νικαράγουα | 660 |
| Κεντρική-Νότια Αμερική | Παναμάς | 1.270 |
| Κεντρική-Νότια Αμερική | Παραγουάη | 1.395 |
| Κεντρική-Νότια Αμερική | Περού | 3.713 |
| Κεντρική-Νότια Αμερική | Αγία-Λουκία | 805 |
| Κεντρική-Νότια Αμερική | Σαλαβαδόρ | 690 |
| Κεντρική-Νότια Αμερική | Σουρινάμ | 251 |
| Κεντρική-Νότια Αμερική | Τρινιδάδ και Τομπάγκο | 649 |
| Κεντρική-Νότια Αμερική | Ουρουγουάη | 2.824 |
| Κεντρική-Νότια Αμερική | Βενεζουέλα | 4.970 |
| Κεντρική-Νότια Αμερική | Σύνολο | 97.117 |
| Βόρεια Αμερική | Καναδάς | 79.328 |
| Βόρεια Αμερική | Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής | 122.686 |
| Βόρεια Αμερική | Σύνολο | 202.014 |
| Κόσμος | Σύνολο | 1.594.303 |
Εκπροσώπηση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Πολιτικά Κινήματα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Δύο κύριοι αντίπαλοι σχηματισμοί εκπροσωπούν τα συμφέροντα των Γάλλων εγκατεστημένων εκτός Γαλλίας σε πολιτικό επίπεδο : ο Συναγερμός των Γάλλων του Εξωτερικού (RFE), σχετιζόμενος με την γκωλιστική δεξιά και το Συναγερμό για τη Δημοκρατία (RPR) και στη συνέχεια την Ένωση για ένα Λαϊκό Κίνημα (UMP), τη Δημοκρατική Ένωση Γάλλων του Εξωτερικού - Γάλλοι του Κόσμου (ADFE-FDM) της προοδευτικής αριστεράς και τον Πυρήνα των Γάλλων του Εξωτερικού του Εθνικού Μετώπου (FN).
Ειδική Συνέλευση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Οι Γάλλοι εγκατεστημένοι εκτός Γαλλίας εκπροσωπούνται από τη Συνέλευση των Γάλλων του Εξωτερικού (AFE), διάδοχη κατάσταση του Ανωτάτου Συμβουλίου των Γάλλων του Εξωτερικού (CSFE), το οποίο είχε δημιουργηθεί με ένα διάταγμα της 7ης Ιουλίου 1948. Οι πρώτες εκλογές στο CSFE έλαβαν χώρα την άνοιξη του 1950, αφορώντας 42 συμβούλους επί συνόλου 55, με τους υπόλοιπους να ορίζονται ή να θητεύουν de jure λόγω της ιδιότητάς τους[11].
Η AFE είναι ένα συμβουλευτικό όργανο 155 μελών χωρίς να διαθέτει κάποιο ιδιαίτερο μέσο ή εξουσία, εκτός αυτού της εκλογής 12 γερουσιαστές-εκπροσώπους των Γάλλων του Εξωτερικού. Η ομαλή του λειτουργία διασφαλίζεται από την κεντρική διοίκηση του Υπουργείου Εξωτερικών Υποθέσεων.
Κοινοβουλευτικοί
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Κατά την Δ΄ Γαλλική Δημοκρατία, 3 εκπρόσωποι των Γάλλων εγκατεστημένων εκτός Γαλλίας εκλέχτηκαν εντός του Συμβουλίου της Δημοκρατίας (Γερουσία), η οποία μετρούσε 315 μέλη[12].
Κατά την Ε΄ Γαλλική Δημοκρατία ο αριθμός των γερουσιαστών αυτών πέρασε στους 6 το 1959, κι έπειτα στους 9 το 1962, ως αντίδραση στην έλλειψη ισορροπίας σε βάρος τη Ευρώπης και της Αμερικής, μετά τις αφρικανικές ανεξαρτητοποιήσεις, και τέλος στους 12 το 1982[11].
Η μεταρρύθμιση του γαλλικού συντάγματος του Ιουλίου του 2008 προέβλεπε ότι [13]. Ένα νομοσχέδιο παρουσιάστηκε τον Σεπτέμβριο του 2008 στο Υπουργικό Συμβούλιο ώστε οι Γάλλοι του Εξωτερικού να μπορούν, πλέον, να εκπροσωπηθούν στην Εθνοσυνέλευση.
Ο νόμος σχετικός με την εκλογή βουλευτών και την επαναδιαίρεση των εκλογικών περιφερειών προέβλεπε την εκλογή 11 βουλευτών με πλειοψηφικό εκλογικό σύστημα με ένα ψηφοδέλτιο σε δύο γύρους ανά εκλογική περιφέρεια ανά κόμμα (παρόμοιο με τον τρόπο εκλογής των υπόλοιπων βουλευτών) στη διάρκεια των βουλευτικών εκλογών του Ιουνίου του 2012.
Προεδρικές Εκλογές και Δημοψηφίσματα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Οι Γάλλοι εγκατεστημένοι εκτός Γαλλίας μπορούν, πλέον, να ψηφίζουν από το Εξωτερικό για την ανάδειξη του Προέδρου της Δημοκρατίας και περιπτώσεις εθνικών δημοψηφισμάτων.
Ευρωπαϊκές Εκλογές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Οι Γάλλοι του Εξωτερικού μπόρεσαν να ψηφίσουν σε εκλογικά κέντρα που είχαν δημιουργηθεί από τις προξενικές αρχές για τους γαλλικούς εκλογικούς σχηματισμούς των ευρωπαϊκών εκλογών όσο διήρκεσε το σύστημα μιας μοναδικής εθνικής εκλογικής περιφέρειας.
Από τη δημιουργία αριθμού εκλογικών περιφερειών για τις Ευρωπαϊκές Εκλογές το 2003, μονάχα όσοι ήταν εγγεγραμμένοι στους καταλόγους των ψηφοφόρων της Γαλλίας μπορούσαν να ψηφίσουν στα εκλογικά κέντρα της Γαλλίας.
Επίσης, η ψήφος στις ευρωπαϊκές εκλογές σε δύο διαφορετικές χώρες είναι απαγορευμένη, τόσο για τους διεθνείς όσο και για τους Γάλλους που είναι εγγεγραμμένοι στους εκλογικούς καταλόγους της χώρας διαμονής τους. Πρακτικά, δεν υπάρχει κανένας έλεγχος για την εφαρμογή του βασικού συνθήματος "ένας άνθρωπος, μία ψήφος", καθώς κάθε έλεγχος είναι αδύνατος για λόγους εθνικής κυριαρχίας, λόγω του γεγονότος ότι καμία χώρα δεν υποχρεούται να παραδίδει το περιεχόμενο ενός εκλογικού καταλόγου σε μία άλλη.
Κυβέρνηση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η Κυβέρνηση Φρανσουά Φιγιόν (3) υιοθέτησε εντός του Υπουργείου Εξωτερικών Υποθέσεων ένα Υφυπουργείο με αρμοδιότητα τους Γάλλους του Εξωτερικού. Η θέση καλύφτηκε διαδοχικά από τους Νταβίντ Ντουγιέ (Ιούνιος-Σεπτέμβριος 2011) και Εντουάρ Κουρσιάλ (Σεπτέμβριος 2011- Μάιος 2012).
Στην πρώτη κυβέρνηση του Αιρώ, η οποία δημιουργήθηκε τον Μάιο του 2012, το συγκεκριμένο υφυπουργείο προβιβάστηκε σε υπουργείο, αναλαμβάνοντας τη Γαλλοφωνία επιπροσθέτως των Γάλλων του Εξωτερικού. Η θέση αυτή δόθηκε στη Γιαμινά Μπενγκιγκί. Στη διάρκεια της δημιουργίας της δεύτερης κυβέρνησης Αιρώ, τον Ιούνιο του 2012, στην ατζέντα του συγκεκριμένου υπουργείου περιλαμβανόταν, και πάλι, η Γαλλοφωνία, με την Ελέν Κόνγουεϊ-Μουρέ να αναλαμβάνει τη θέση αυτή.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Robert Mandrou, « Les Français hors de France aux XVIe et XVIIe siècles », Annales. Économies, Sociétés, Civilisations. 14e année, N. 4, 1959. pp. 662-675. doi : 10.3406/ahess.1959.2864 url : http://www.persee.fr/web/revues/home/prescript/article/ahess_0395-2649_1959_num_14_4_2864 Consulté le 24 mars 2012
- ↑ Pierre Gaxotte, Louis XIV, Paris, Flammarion, 1974
- ↑ Suzy Halimi, Commerce(s) en Grande-Bretagne au XVIIIe siècle, Publications de la Sorbonne, 1990 (ISBN 2-85944-195-7)
- ↑ Patrick Cabanel, « Une loi du retour (15 Décembre 1790) : réparation nationale et crispations nationalistes sur le thème du retour des huguenots », DIASPORAS Histoire et Sociétés (Presses universitaires du Mirail) n°8 2006 ISBN 9782858169207
- ↑ « XVIIIe siècle - La révolution et les protestants | Rétablissement de la liberté religieuse », Musée virtuel du protestantisme français
- ↑ 6,0 6,1 Ministère des Affaires étrangères, Les Français établis hors de France : Population française inscrite au 31 décembre 2011 Αρχειοθετήθηκε 2016-03-03 στο Wayback Machine..
- ↑ Office des étrangers, Statistiques Population étrangère / Royaume par nationalité, Bruxelles, 2 janvier 2008.
- ↑ Consulat général de France à BruxellesLa communauté française dans la circonscription de Bruxelles Αρχειοθετήθηκε 2011-10-09 στο Wayback Machine..
- ↑ Statistiques officielles des électeurs (Situation au 1 août 2006) Αρχειοθετήθηκε 2012-02-27 στο Wayback Machine., Direction générale institutions et population, SPF Intérieur
- ↑ Ministère des affaires étrangères : 1 et 2 Αρχειοθετήθηκε 2016-03-03 στο Wayback Machine.
- ↑ 11,0 11,1 « La représentation des Français établis hors de France », Site du Sénat
- ↑ « Composition du Conseil de la République », Site du Sénat
- ↑ article 24 de la constitution
Σχετικά Λήμματα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]  | Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Français établis hors de France της Γαλλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες). |