Μετάβαση στο περιεχόμενο

Αλ-Μουκταντί

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
αλ-Μουκταντί
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση24  Ιουλίου 1056
Βαγδάτη
Θάνατος3  Φεβρουαρίου 1094
Βαγδάτη
Χώρα πολιτογράφησηςΧαλιφάτο των Αββασιδών
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΑραβικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταποιητής
πολιτικός
Χαλίφης
Οικογένεια
ΣύζυγοςSifri Khatun (από 1072)[1]
Mah-i Mulk Khatun (από 1082)[2]
ΤέκναΑλ-Μουσταζίρ
d:Q125494021
ΓονείςΜουχαμάντ ιμπν αλ-Καΐμ
ΣυγγενείςΑλ-Καΐμ των Αββασιδών (παππούς)
ΟικογένειαΑββασίδες
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΑββασίδης χαλίφης (1075–1094)

Ο Αμπούλ-Κασίμ Αμπντ Αλάχ ιμπν Mουχαμάντ ιμπν αλ-Καΐμ (Αραβικά عبد الله بن محمد بن القائم), γνωστός περισσότερο με το βασιλικό όνομα αλ-Μουκταντί (αραβικά: المقتدي 'ο ακόλουθος' (1056 - Φεβρουάριο 1094) ήταν ο 27ος χαλίφης των Αββασιδών στη Βαγδάτη από το 1075 έως το 1094. Διαδέχτηκε τον παππού του 26ο χαλίφη Αλ Καΐμ το 1075.

Γεννήθηκε από τον Μουχαμάντ Ντακιράτ, τον γιο του χαλίφη Αλ-Καΐμ, και μια Αρμένια σκλάβα, που ονομαζόταν Ουρτζουμάν.[3] Το πλήρες του όνομα ήταν ʿAbd Allāh ibn Muhammad ibn al-Qa'im και το από τον γιο του όνομα (kunia) ήταν Aμπούλ Κασίμ (δηλ. πατέρας τού Κασίμ). Γεννήθηκε στις 24 Ιουλίου 1056.[4]

Όταν ο Αλ Καΐμ ήταν στην επιθανάτια κλίνη του το 1075, ο Φαχρ αντ Νταουλά[5] ανέλαβε την προσωπική του φροντίδα. Ο Αλ-Καΐμ δεν ήθελε να ακολουθήσει αιματοχυσία για τη διαδοχή, αλλά ο Φαχρ αντ Νταουλά θα το έκανε έτσι κι αλλιώς.[5] Πριν αποβιώσει, ο Αλ-Καΐμ συμβούλευσε τον εγγονό και διάδοχό του Αλ- Μουκταντί να κρατήσει την οικογένεια (banu) Τζαχίρ στη θέση της: "Δεν έχω δει καλύτερους ανθρώπους για τη θέση τού νταουλά από τον Ιμπν Τζαχίρ και τον γιο του. Μην τους απομακρύνεις". [5] Ο Αλ Μουχταντί ανέβηκε στον θρόνο στις 2 Απριλίου 1075.

Η Μαχί Μουλκ Χατούν απεικονίζεται στο κέντρο μιας πορείας από την Ισπαχάν στη Βαγδάτη, για τον επερχόμενο γάμο της με τον αλ-Μουκταντί το 1087. Ο Νιζάμ αλ-Μουλκ απεικονίζεται επίσης να συνοδεύει την πομπή. Φύλλο από ένα χειρόγραφο του Νιγκαριστάν τού Ιράν, πιθανώς Σιράζ, χρονολογείται από το 1573-74.
Χρυσό ντινάρ που κόπηκε με τα ονόματα του χαλίφη αλ-Μουκταντί και του σουλτάνου Μαλίκ Σαχ Α΄ των Σελτζούκων με την ιερή φράση σαχάντα, το 484 ΕΕ (1091/2). Γίνεται αναφορά στον αλ-Μουκταντί ως επικυρίαρχου τού σουλτανάτου των Σελτζούκων.
  • Μπανού Τζαχίρ, οικογένεια βεζιρών που ήταν εξέχοντες υπό τη βασιλεία του αλ-Μουκταντί.
  1. Ann Lambton: «Continuity and Change in Medieval Persia» (Αγγλικά) Όλμπανι. 1988. Ανακτήθηκε στις 20  Φεβρουαρίου 2024. σελ. 259–69. ISBN-13 978-0-88706-133-2.
  2. Shawkat Toorawa: «Consorts of the Caliphs» (Αγγλικά) New York University Press. Νέα Υόρκη. 2017. Ανακτήθηκε στις 20  Φεβρουαρίου 2024. σελ. 63. ISBN-13 978-1-4798-6679-3.
  3. Bennison, Amira K. (2009) The Great Caliphs: The Golden Age of the 'Abbasid Empire. Princeton: Yale University Press, p. 47. (ISBN 0300167989)
  4. Richards, D.S. (2014). The Annals of the Saljuq Turks: Selections from al-Kamil fi'l-Ta'rikh of Ibn al-Athir. Routledge Studies in the History of Iran and Turkey. Taylor & Francis. σελ. 187. ISBN 978-1-317-83255-3. 
  5. 5,0 5,1 5,2 Hanne, Eric (2008). «The Banu Jahir and Their Role in the Abbasid and Saljuq Administrations». Al-Masaq 20 (1): 29–45. doi:10.1080/09503110701823536. https://www.academia.edu/10968481. Ανακτήθηκε στις 22 March 2022. 
  • William Muir, Το Χαλιφάτο: η άνοδος, η παρακμή και η πτώση του.
  • Boyle, J. A., επιμ. (1968). The Cambridge History of Iran, Volume 5. Cambridge University Press. σελ. 191. ISBN 978-0-521-06936-6.