Ακανθίτης
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
 Ακανθίτης. | |
| Γενικά | |
|---|---|
| Κατηγορία | Θειούχα |
| Χημικός τύπος | Ag2S |
| Ορυκτολογικά χαρακτηριστικά | |
| Πυκνότητα | 7,2 gr/cm3 |
| Χρώμα | Σιδηρομέλαν, μέλαν |
| Σύστημα κρυστάλλωσης | Μονοκλινές |
| Κρύσταλλοι | Λεπτοί βελονοειδείς σε σχήμα ακάνθας, ψευδοκυβικοί |
| Υφή | Συμπαγής, πρισματική, βελονοειδής, σκελετική |
| Διδυμία | Πολυσύνθετη κατά {111}, ιδιαίτερα πολύπλοκη. Επαφής κατά {101} |
| Σκληρότητα | 2- 2,5 |
| Σχισμός | Δεν εμφανίζεται |
| Θραύση | Ανώμαλη έως ατελώς κογχοειδής |
| Λάμψη | Μεταλλική |
| Γραμμή κόνεως | Μαύρη με μεταλλική λάμψη |
| Πλεοχρωισμός | Ασθενέστατος |
| Διαφάνεια | Αδιαφανής |
| Παρατηρήσεις | Δεν εμφανίζει φθορισμό |
Ο ακανθίτης (αγγλ. acanthite) είναι θειούχο ορυκτό του αργύρου. Οφείλει το όνομά του στο σχήμα των κρυστάλλων του, οι οποίοι εμφανίζονται, τις περισσότερες φορές, να έχουν μορφή αγκαθιών (λεπτοί και μακρείς πρισματικοί).
Εμφάνιση, παραγενέσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Εμφανίζει πολυμορφικότητα με τον αργεντίτη, ο οποίος έχει την ίδια χημική σύσταση αλλά κρυσταλλώνεται στο κυβικό σύστημα. Ο αργεντίτης είναι σταθερός σε θερμοκρασίες άνω των 173ο C και, αν ψυχθεί από τήγμα, σχηματίζει κρυστάλλους σε σχήματα κύβου, οκταέδρου και δωδεκαέδρου. Σε περαιτέρω ψύξη ο αργεντίτης μετατρέπεται στη μονοκλινή μορφή του ακανθίτη. Η μετατροπή αυτή έχει ως συνέπεια την παραμόρφωση των κρυστάλλων σε ακανόνιστα σχήματα, μερικοί όμως διατηρούν το αρχικό κυβικής συμμετρίας σχήμα (ψευδομορφισμός).
Αποτελεί σχετικά κοινό ορυκτό σε υδροθερμικές φλέβες θειούχων αποθέσεων όχι πολύ υψηλών θερμοκρασιών. Εμφανίζεται, επίσης, σε μεταλλευτικές ζώνες δευτερογενούς εμπλουτισμού. Αποτελεί σημαντικό μετάλλευμα αργύρου, το δεύτερο σημαντικό μετά τον γαληνίτη.
Σχετίζεται με αυτοφυή άργυρο, γαληνίτη, βορνίτη, προυστίτη, πυραργυρίτη, στεφανίτη, χαλκοπυρίτη, σφαλερίτη, ασβεστίτη και χαλαζία.
Ανευρίσκεται σε όλα σχεδόν τα ορυχεία αργυρομεταλλευμάτων αλλά και σε πολλά μικτών θειούχων. Σημαντικές αποθέσεις του με καλοσχηματισμένους κρυστάλλους απαντούν στην περιοχή Jáchymov της Τσεχίας, στη Γερμανία (Σαξονία, όρη Χαρτς, Αγγλία (περιοχή Κορνουάλλης), Νορβηγία (Kongsberg), Νότια Ρωσία, Μεξικό (περιοχές Arizpe, Σονόρα, Τσιχουάουα και Ζακατέκας), ΗΠΑ (Νεβάδα, Μοντάνα) Καναδά (περιοχές Οντάριο και Κεμπέκ, Χιλή και Περού.
Στην Ελλάδα απαντά στη νήσο Τήνο (παραλία Απηγανιάς και Πάνορμος), στα μεταλλεία Λαυρίου (Καμάριζα, Πλάκα, Σούνιο) και στη νήσο Εύβοια (ορυχείο Καλλιανού).
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Δείτε επίσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Βιβλιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- James Dwight Dana, Manual of Mineralogy and Lithology, Containing the Elements of the Science of Minerals and Rocks, READ BOOKS, 2008 ISBN 1443742244
- Frederick H. Pough, Roger Tory Peterson, Jeffrey (PHT) Scovil, A Field Guide to Rocks and Minerals, Houghton Mifflin Harcourt, 1988 ISBN 039591096X
- Walter Schumann, R. Bradshaw, K. A. G. Mills, Handbook of Rocks, Minerals and Gemstones, Houghton Mifflin Harcourt, 1993 ISBN 0395511372