Αιτήματα του Σλοβακικού Έθνους
Τα Αιτήματα του Σλοβακικού Έθνους ( σλοβακικά: Žiadosti slovenského národa) ήταν ένα μανιφέστο, που εκδόθηκε από τους Σλοβάκους εθνικιστές κατά τη διάρκεια των επαναστάσεων του 1848 στις περιοχές Αψβούργου. Προκάλεσε η συνειδητοποίηση των εθνικιστών ότι η ουγγρική κυβέρνηση δεν θα άκουγε τις εκκλήσεις του Λούντοβιτ Στουρ για τη σύσταση δημοσίων περιφερειακών συνελεύσεων και την αποδοχή μιας σλοβακικής αναφοράς σε μια εθνική συνέλευση. [1]
Στις 10 Μαΐου 1848, τριάντα μέλη του κύκλου των εθνικιστών ακτιβιστών του Στουρ συναντήθηκαν στο Λίπτοσεντμικλος (νυν Λίπτοφσκι Μίκουλας), με πρωτοβουλία των Στέφαν Μάρκο Ντάξνερ και Γιαν Φρανσίσκι. [2] Κατάρτισαν μια λίστα με δεκατέσσερις απαιτήσεις που περιελάμβαναν:
- Ισότητα και αδελφική συνύπαρξη όλων των λαών στην Ουγγαρία
- Μεταμόρφωση της Ουγγαρίας σε αποκεντρωμένο κράτος αποτελούμενο από ίσες χώρες, καθένα με το δικό της κοινοβούλιο και ίση εκπροσώπηση στη Δίαιτα της Ουγγαρίας
- Υιοθέτηση της σλοβακικής γλώσσας ως επίσημης γλώσσας σε κυβερνητικά γραφεία και σχολεία στα εδάφη της Σλοβακίας
- Επίσημη αναγνώριση των σλοβακικών συμβόλων (χρώματα και εθνική σημαία)
- Σύσταση εθνικής φρουράς της Σλοβακίας
- Εισαγωγή πλήρων δικαιωμάτων ψήφου για ενήλικες άνδρες
- Κατάργηση νόμων, που περιορίζουν τις ελευθερίες του Τύπου, του συνέρχεσθαι και του συνεταιρίζεσθαι
- Μεταρρύθμιση της ιδιοκτησίας γης με αποκατάσταση της γης, που είχε κατασχεθεί από τους αγρότες από την ουγγρική αριστοκρατία. [2] [1]
Οι εθνικιστές απέρριψαν τον τρόπο με τον οποίο η Ουγγαρία διοικούσε ως συγκεντρωτικό κράτος υπό εθνική ουκρανική υπεροχή και προσπάθησε να εδραιώσει τη Σλοβακική αυτονομία σε ένα μεταρρυθμισμένο κράτος. Μερικά από τα αιτήματά τους, όπως η έκκλησή τους για καθολική ψηφοφορία ανδρών, ήταν ασυνήθιστα ριζοσπαστικά για την εποχή και την τοποθεσία τους. [1]
Τα αιτήματα ήταν η πρώτη δημόσια έκκληση, που έκανε την περιοχή γνωστή τότε ως Άνω Ουγγαρία (η πλειονότητα των οποίων είναι σήμερα σύγχρονη Σλοβακία) μια ξεχωριστή πολιτική οντότητα. Ανακοινώθηκαν στις 11 Μαΐου, αλλά δεν έγιναν αποδεκτά. Η συνέλευση στην οποία εκδόθηκαν ήταν αμελητέα και πριν μπορέσουν να παραδοθούν στον Φερδινάνδο Α ', τον βασιλιά της Ουγγαρίας και τον αυτοκράτορα της Αυστρίας, η ουγγρική κυβέρνηση δήλωσε ότι τα αιτήματα ήταν παράνομη, αντισυνταγματική και πανσλαβική πράξη. [1]
Ο Στουρ και οι συνεργάτες του Γιόζεφ Μίλοσλαβ Χούρμπαν και Μίχαλ Μίλοσλαβ Χότζα στοχοποιήθηκαν με εντάλματα σύλληψης, που εκδόθηκαν την επομένη της έκδοσης της διακήρυξης. Αρκετοί από αυτούς, που συμμετείχαν στη διακήρυξη, φυλακίστηκαν και η κυβέρνηση κήρυξε στρατιωτικό νόμο στην Άνω Ουγγαρία. [3] Οι Στουρ, Χούρμπαν και Χότζα υιοθέτησαν στη συνέχεια μια πιο ριζοσπαστική προσέγγιση. Λίγους μήνες αργότερα ίδρυσαν το Εθνικό Συμβούλιο της Σλοβακίας και ξεκίνησαν μια τελικά αποτυχημένη ένοπλη εξέγερση εναντίον της Ουγγρικής κυβέρνησης. [4]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Bartl, Július (Ιανουαρίου 2002). «Demands of the Slovak Nation». Slovak History: Chronology & Lexicon. Bolchazy-Carducci Publishers. σελ. 220. ISBN 978-0-86516-444-4.
- ↑ 2,0 2,1 Kirschbaum, Stanislav J. (14 Νοεμβρίου 2013). «Demands of the Slovak Nation». Historical Dictionary of Slovakia. Scarecrow Press. σελ. 107. ISBN 978-0-8108-8030-6.
- ↑ Špiesz, Anton· Bolchazy, Ladislaus J. (2006). Illustrated Slovak History: A Struggle for Sovereignty in Central Europe. Bolchazy-Carducci Publishers. σελ. 112. ISBN 978-0-86516-426-0.
- ↑ Kirschbaum, pp. 294–5