Μετάβαση στο περιεχόμενο

Αερόπη (Μυκήνες)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Αερόπη
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Αερόπη (Αρχαία Ελληνικά)
Πληροφορίες ασχολίας
Οικογένεια
ΣύζυγοςΑτρέας
ΤέκναΑγαμέμνονας
Μενέλαος
Αναξίβια
Τάνταλος
ΓονείςΚατρέας[1]
ΑδέλφιαΑπημοσύνη
Αλθαιμένης
Κλυμένη
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Η Αερόπη, είναι μυθικό πρόσωπο της Ελληνικής Μυθολογίας και κόρη του βασιλιά της Κρήτης, Κατρέα. Η Αερόπη ήταν σύζυγος του Ατρέα και μητέρα των ηρώων Αγαμέμνονα και Μενέλαου. Αδέρφια της ήταν η Κλυμένη, η Απημοσύνη και ο Αλθαιμένης.

Η Αερόπη, ήταν κόρη του Κατρέα, γιου του Μίνωα. Ο πατέρας της, επειδή σύμφωνα με κάποιον χρησμό θα σκοτωνόταν από κάποιο από τα παιδιά του, την παρέδωσε μαζί με την Κλυμένη στον γιο του Ποσειδώνα, Ναύπλιο, προκειμένου να τις πουλήσει σε ξένη χώρα[2]. Σύμφωνα με άλλη παραλλαγή του μύθου, ο πατέρας της του παρέδωσε μόνο την Αερόπη, για να την ρίξει στην θάλασσα, επειδή είχε έρθει σε ερωτική επαφή με έναν υπηρέτη. Όμως, ο Ναύπλιος την λυπήθηκε, την έφερε στο Άργος, όπου την πάντρεψε με τον βασιλιά Πλεισθένη.[3].

Κατά την επικρατέστερη εκδοχή του μύθου (και σύμφωνα με τον Όμηρο), η Αερόπη παντρεύτηκε τον βασιλιά των Μυκηνών, Ατρέα και απέκτησε τον Αγαμέμνονα και τον Μενέλαο. Ο δίδυμος αδερφός του, όμως, Θυέστης, την αποπλάνησε και την έκανε κρυφά ερωμένη του. Τότε, η Αερόπη, έδωσε σ'αυτόν το χρυσόμαλλο κριάρι του Ατρέα, η κατοχή του οποίου, εξασφάλιζε τον θρόνο των Μυκηνών[4]. Με αυτό τον μύθο ασχολήθηκε και ο Σοφοκλής στη χαμένη του τραγωδία Ατρεύς ή Μυκήναι και ο Ευριπίδης στην τραγωδία του Κρήσσαι.

Ο Ατρέας, όταν το έμαθε, ζήτησε την βοήθεια του Ερμή, και με την βοήθεια του Δία κατάφερε να ξαναπάρει τον θρόνο και το χρυσόμαλλο κριάρι και να εξορίσει τον Θυέστη. Από σχολιασμούς της Βυζαντινής περιόδου στην τραγωδία του Ευριπίδη, Ορέστης, σε κάποιο άγνωστο έργο του Σοφοκλή, μαθαίνουμε ότι ο Ατρέας, έριξε στην θάλασσα την Αερόπη, για να την τιμωρήσει για την μοιχεία και για την κλοπή του κριαριού.

  1. 1,0 1,1 «Catreus» (Ρωσικά)
  2. Απολλόδ. Βιβλίο 3,2,2
  3. Απολλόδ. 3,2,2
  4. Απολλ. Επιτομή 2, 10 - 11, Παυσανία 2.18, 2 Σχόλια εις Ευριπίδη, Ορέστη 811
  • Πάπυρος Λαρούς Μπριτάνικα - Τόμος 3, σελ. 75, Εκδοτικός οργανισμός Πάπυρος, Αθήνα 1997

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]