Μετάβαση στο περιεχόμενο

Αβάτζι

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 34°23′N 134°50′E / 34.383°N 134.833°E / 34.383; 134.833

Η θέση του νησιού Αβάτζι

Το Αβάτζι (ιαπωνικά: 淡路島‎‎, Awaji-shima) είναι νησί της Ιαπωνίας, το μεγαλύτερο από όσα βρίσκονται στη λεγόμενη Εσωτερική Θάλασσα της Ιαπωνίας που σχηματίζεται ανάμεσα στα νησιά Χονσού και Σικόκου. Το Αβάτζι έχει έκταση 592,6 τ.χλμ.[1] (ίση δηλαδή με αυτή της Κέρκυρας) και πληθυσμό 157.000 κατοίκους το 2005. Διοικητικά ανήκει στον Νομό Χυόγκο. Η ονομασία του νησιού προέρχεται από τον ρόλο του ως πέρασμα, αφού σημαίνει «ο δρόμος προς την (παλαιά επαρχία) Άβα».

Το Εθνικό Κρατικό Πάρκο Ακάσι-Καϊκυό

Το νησί είναι επίμηκες, με μήκος 53 και μέγιστο πλάτος 28 χιλιόμετρα. Το μέγιστο υψόμετρο στο νησί είναι 606 μέτρα και η ακτογραμμή του είναι 168 χλμ.[1] Χωρίζεται από το Χονσού από τα Στενά Ακάσι και από το Σικόκου από τα Στενά Ναρούτο. Από τις 5 Απριλίου 1998 το Αβάτζι συνδέεται με το Κόμπε με τη Γέφυρα Ακάσι-Καϊκυό, τη μεγαλύτερη κρεμαστή γέφυρα στον κόσμο[2], η οποία γεφυρώνει τα Στενά Ακάσι. Οι «δίνες του Ναρούτο» σχηματίζονται στα ομώνυμα στενά, ανάμεσα στο Αβάτζι και στην πόλη Ναρούτο[3].

Το νησί Αβάτζι διασχίζεται από το ρήγμα Νοτζίμα, υπεύθυνο για τον μεγάλο Σεισμό του Κόμπε το 1995. Τμήμα του ρήγματος καταλαμβάνει το υπαίθριο «Μουσείο του Ρήγματος Νοτζίμα», στο οποίο παρατηρούμε πώς η κίνηση του εδάφους διακόπτει δρόμους, φράκτες και άλλα έργα. Εκτός αυτής της προστατευόμενης περιοχής, το ρήγμα είναι λιγότερο εμφανές[4]. Εξάλλου, κάτω από το νησί βρισκόταν και η εστία του Σεισμού του Κόμπε.

Το κάστρο του Σουμότο

Σύμφωνα με τον μύθο δημιουργίας στον Σιντοϊσμό, το Αβάτζι ήταν το πρώτο από τα νησιά ōyashima, που γεννήθηκαν από τα δύο κάμι, τον Ιζανάγκι και την Ιζανάμι[5]. Το Αβάτζι ήταν ομώνυμη επαρχία από τον 7ο μέχρι τον 19ο αιώνα. Σήμερα το νησί υποδιαιρείται σε τρεις δήμους, τον Αβάτζι, τον Σουμότο και τον Μιναμιαβάτζι.

Δύο σημαντικές παραδόσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το ningyō-jōruri του Αβάτζι, μία μορφή παραδοσιακού κουκλοθέατρου ηλικίας άνω των 500 ετών, συνεχίζεται μέχρι σήμερα με αρκετές παραστάσεις καθημερινά στο Awaji Ningyō-Jōruri Hall (人形浄瑠璃館), στο Μιναμιαβάτζι, και έχει χαρακτηρισθεί «άυλη πολιτιστική κληρονομιά» της Ιαπωνίας. Οι μαριονέτες του Αβάτζι παίζουν λαϊκά παραδοσιακά δράματα, αλλά η προέλευσή τους είναι θρησκευτικές τελετουργίες.[6]

Το ξενοδοχείο Westin στο Αβάτζι

Το νησί είναι φημισμένο και για τις περίφημες πορσελάνες του, που φτιάχνονται ιδιαίτερα στην κωμόπολη Ιγκάνο, από το 1830, και διακρίνονται για τις διακοσμήσεις τους.

Ο Ταντάο Άντο έχει σχεδιάσει πολλά κτήρια στο νησί, ανάμεσά τους ο «ναός του νερού» Hompuku-ji[7][8] και το Awaji Yumebutai, ξενοδοχείο, συνεδριακό κέντρο και μνημείο[9][10].

  1. 1,0 1,1 «Επίσημα στοιχεία» (PDF). 
  2. James D. Cooper (Ιούλιος–Αύγουστος 1998). «World's Longest Suspension Bridge Opens in Japan». U.S. Department of Transportation. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Απριλίου 2008. Ανακτήθηκε στις 22 Μαρτίου 2008. 
  3. Keene, Donald (6 Οκτωβρίου 1985). «Afloat on Japan's Inland Sea». New York Times Magazine. 
  4. Chiu Yu-tzu (28 Δεκεμβρίου 2000). «What has Japan done since the Kobe earthquake?». Taipei Times. Ανακτήθηκε στις 4 Μαΐου 2009. 
  5. Genji Shibukawa. «Japanese Creation Myth». Tales from the Kojiki. Harcourt Brace Custom Publishing. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Απριλίου 2008. Ανακτήθηκε στις 22 Μαρτίου 2008. 
  6. Hiroko Yamamoto. «Awaji Ningyo Joruri». Asia-Pacific Database on Intangible Cultural Heritage. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Απριλίου 2008. Ανακτήθηκε στις 22 Μαρτίου 2008. 
  7. Flores Zanchi (Σεπτέμβριος 2002). «Tadao Ando, Water Temple, Hompuki, Japan, 1989-1991». Floornature. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Φεβρουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 22 Μαρτίου 2008. 
  8. «Water Temple – ARCHITECTURE OF NOTE – Hompukuji». Via Travel Design. Ανακτήθηκε στις 22 Μαρτίου 2008. [νεκρός σύνδεσμος]
  9. Kari Silloway (2004). «Awaji Yumebutai, Hyōgo, Japan». Galinsky. Ανακτήθηκε στις 22 Μαρτίου 2008. 
  10. «About Yumebutai». Awaji Yumebutai International Conference Center. 2006. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Δεκεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 23 Μαρτίου 2008. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Νέα Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια «Χάρη Πάτση», τόμος 1, σελ. 39