Αίμων της Σαβοΐας
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Αίμων | |
|---|---|
 | |
κόμης της Σαβοΐας | |
| Περίοδος | 1329 - 1343 |
| Προκάτοχος | Εδουάρδος |
| Διάδοχος | Αμεδαίος ΣΤ' |
| Γέννηση | 15 Δεκεμβρίου 1291 Σαμπερύ |
| Θάνατος | 22 Ιουνίου 1343 (51 ετών) |
| Σύζυγος | Γιολάντα Παλαιολογίνα |
| Επίγονοι | Αμεδαίος ΣΤ' Λευκή |
| Οίκος | Σαβοΐας |
| Πατέρας | Αμεδαίος Ε' |
| Μητέρα | Σιβύλλα του Μπωζέ |
| Θρησκεία | Καθολικός Χριστιανός |
 Σχετικά πολυμέσα | |
| δεδομένα () | |
Ο Αίμων (15 Δεκεμβρίου 1291 - 22 Ιουνίου 1343) ήταν κόμης της Σαβοΐας (1329-1343). Ήταν δευτερότοκος υιός τού Αμεδαίου Ε' κόμη της Σαβοΐας και της Σιβύλλας του Μπωζέ.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το 1321 επέβλεψε τις πολιορκητικές μηχανές κατά την πολιορκία της Κορμπιέρ. Από το 1323 ήταν κύριος του Μπρέσε, υποτελής του μεγαλύτερου αδελφού του Εδουάρδου. Ως νεότερος υιός σχεδίαζε μια εκκλησιαστική σταδιοδρομία και το 1329 ήταν στην Αβινιόν, κοντά στον πάπα Ιωάννη ΚΒ', όταν απεβίωσε ο Εδουάρδος.
Τη διαφορά του με τον ανιψιό του Αμεδαίο Γ' κόμη της Γενεύης την αντιμετώπισε με τη σύσταση επιτροπής. Η εδαφική διαμάχη συνεχιζόταν για γενιές και λύθηκε με διαπραγματεύσεις από τον Αίμονα, γι΄αυτό και ονομάστηκε ο Ειρηνοποιός. Επίσης η Ιωάννα, κόρη του Εδουάρδου, διεκδικούσε την κομητεία της Σαβοΐας. Αν και δεν υπήρξε ποτέ γυναίκα κόμισσα στη Σαβοΐα, ίσχυε δηλ. ο Σαλικός νόμος, ο άνδρας της Ιωάννης Γ΄ των Ντρε δούκας της Βρετάνης υπερασπίστηκε το αίτημά της. Ο διακανονισμός επιτεύχθηκε με την πληρωμή ενός ποσού στην Ιωάννα, που σε αντάλλαγμα παραιτήθηκε των αξιώσεών της.
Η παλιές εδαφικές διαφορές με τον Guigues Η' κόμη του Βιενουά οδήγησε σε πόλεμο, που στην πολιορκία της Λα Περιέρ ο κόμης σκοτώθηκε και τον διαδέχθηκε ο αδελφός του Ουμβέρτος Β' κόμης του Βιενουά. Τότε ο Φίλιππος ΣΤ' Βαλουά μεσολάβησε για ανακωχή, διότι ήθελε τον Αίμονα σύμμαχό του στον Εκατονταετή Πόλεμο. Επίσης και ο αντίπαλος του Φιλίππου ΣΤ', ο Εδουάρδος Γ΄ της Αγγλίας τον ζήτησε σύμμαχο, αλλά καθώς ο Αίμων είχε κτήσεις στη Νορμανδία και στην Αγγλία και ήταν υποτελής και των δύο, απάντησε πως δεν μπορούσε.
Το 1330 ίδρυσε γραφείο καγκελαρίας για τη διαχείριση των επίσημων εγγράφων. Επέκτεινε το παλαιό ταφικό παρεκκλήσιο της μονής Ωτεκόμπε κατά τα έτη 1331-42. Το 1340 όρισε δικαστές για τον χειρισμό των προσφυγών σε υποθέσεις μεταξύ των καστελάνων και του ιδίου.
Η σύζυγός του Γιολάντα απεβίωσε κατά τον τοκετό του 5ου τέκνου τους το 1342 και το επόμενο έτος απεβίωσε και ο ίδιος. Ετάφη στο παρεκκλήσιο της μονής Ωτεκόμπε.
Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Είχε 9 εκτός γάμου τέκνα πριν νυμφευτεί. Το 1330 νυμφεύτηκε τη Γιολάντα Παλαιολογίνα, κόρη του Θεοδώρου Α΄ μαρκήσιου του Μομφερράτου. Είχαν επιζώντα τέκνα:
- Αμεδαίος ΣΤ΄ 1334-1383, διαδέχθηκε τον πατέρα του
- Λευκή 1336-1388, παντρεύτηκε τον Γκαλεάτσο Β΄ Βισκόντι δούκα του Μιλάνου.
Πρόγονοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Πρόγονοι του Αίμωνα της Σαβοΐας | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Cox, Eugene L. (1967). The Green Count of Savoy. Princeton, New Jersey: Princeton University Press. LCCN 67-11030.
- Hourihane, Colum (2012). The Grove Encyclopedia of Medieval Art and Architecture. Vol. 1. Oxford University Press.
Εικόνες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
-
Σφραγίδα του Αίμονα -
Ο Αίμων ως ιππότης -
Ο Αίμων σε χαλκογραφία -
Επιτάφιο μνημείο του Αίμονα και της συζύγου του -
Ο Αίμων και η σύζυγός του Γιολάντα Παλαιολογίνα
|