Μετάβαση στο περιεχόμενο

Έγκλημα καθοσιώσεως στην Ταϊλάνδη

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Διάταξη του πρωθυπουργού Στρατάρ Σαρίτ Θανάρατ του 1961 με το οποίο καλούνται να εκτελεστούν συνοπτικά δύο άτομα με την κατηγορία του εγκλήματος καθοσιώσεως

Το έγκλημα καθοσιώσεως στην Ταϊλάνδη ποινικοποιείται από το τμήμα 112 του ταϊλανδικού ποινικού κώδικα. Είναι παράνομο να δυσφημίσει, να προσβάλει ή να απειλήσει τον βασιλιά, τη βασίλισσα, τον κληρονόμο ή τον αντιβασιλέα . Ο σύγχρονος ταϊλανδέζικος νόμος περί εγκλήματος καθοσιώσεως εφαρμόζεται στα καταστατικά βιβλία από το 1908. Η Ταϊλάνδη είναι η μόνη συνταγματική μοναρχία που έχει ενισχύσει τον νόμο περί εγκλήματος καθοσιώσεως μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, με ποινές φυλάκισης τριών έως δεκαπέντε ετών και έχει χαρακτηριστεί ως ο «σκληρότερος νόμος περί εγκλήματος καθοσιώσεως στον κόσμο» [1] και «πιθανώς ο αυστηρότερος νόμος ποινικής δυσφήμισης οπουδήποτε [2] Σύμφωνα με τον κοινωνικό επιστήμονα Michael Connors, η εφαρμογή του «ήταν προς το συμφέρον του παλατιού». [3] :134

Οι πράξεις «προσβολής» έχουν ποινικοποιηθεί από το 1957, και υπάρχει σημαντικό περιθώριο ερμηνείας, το οποίο προκαλεί αντιπαραθέσεις. Η ευρεία ερμηνεία του νόμου αντικατοπτρίζει το απαραβίαστο καθεστώς του Βασιλιά που μοιάζει με φεουδαρχικούς ή απόλυτους μονάρχες . Το Ανώτατο Δικαστήριο αποφάσισε ότι ο νόμος ισχύει και για τους προηγούμενους μονάρχες.

Υποθέσεις εγκλήματος καθοσιώσεως

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Υποθέσεις εγκλήματος καθοσιώσεως που κατατέθηκαν στην Ταϊλάνδη, 2007–17 [4]
Ετος Αριθμός περίπτωσης
2007 36
2008 55
2009 104
2010 65
2011 37
2012 25
2013 57
2014 99
2015 116
2016 101
2017 (9 mo.) 45

Μετά την εξαναγκαστική εξαφάνιση του Wanchalearm Satsaksit, του υποτιθέμενου παραβάτη εγκλήματος καθοσιώσεως, τον Ιούνιο του 2020, το # ยกเลิก 112 (ακύρωση του 112) έγινε πρώτη τάση (#) στο ταϊλανδέζικο Twitter με περισσότερα από 500.000 retweets. [5] Τον Αύγουστο, οι διαμαρτυρίες εναντίον της κυβέρνησης περιλάμβαναν εκκλήσεις για μοναρχική μεταρρύθμιση, συμπεριλαμβανομένης της κατάργησης του άρθρου 112. [6]

Στατιστικά στοιχεία των περιπτώσεων εγκλήματος καθοσιώσεως στην Ταϊλάνδη [7] :17
Ετος Νέες περιπτώσεις Καταδίκη
1984–1989 30 15/19 (78,95%)
1990-1994 26 18/19 (94,74%)
1995-1999 32 21/23 (91,30%)
2000–2005 29 15/16 (93,75%)

Υποστήριξη εγκλήματος καθοσιώσεως

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Bowarnsak Suwanno, νομικός μελετητής, υποστήριξε ότι οι χώρες περιόριζαν την ελεύθερη ομιλία ανάλογα με τις πολιτισμικές-νομικές τους συνθήκες. [8] Ένας ταϊλανδός αξιωματούχος είπε ότι ο νόμος του περί εγκλήματος καθοσιώσεως είναι παρόμοιος με τον νόμο περί δυσφήμισης για τους πολίτες. Κάποιοι καταχρούνται τα δικαιώματά τους εξαπλώνοντας ρητορική μίσους ή παραμορφωμένες πληροφορίες για να υποκινήσουν το μίσος προς τον μοναρχικό θεσμό. Όσοι κατηγορήθηκαν για εγκλήματα καθοσιώσεως έχουν το δικαίωμα σε δίκαιη δίκη, καθώς και την κατάλληλη ευκαιρία να απορρίψουν τις κατηγορίες και τη βοήθεια δικηγόρου, καθώς και το δικαίωμα έφεσης . [9] [α]

Ένας δικηγόρος είπε ότι το έγκλημα καθοσιώσεως δεν έχει καμία σχέση με τη δημοκρατία και δεν ξέρει γιατί υπάρχει ο αντίστοιχος ακτιβισμός. [10]

Μια φασιστική υπερ-βασιλική οργάνωση (Rubbish Collection Organization) που ιδρύθηκε κατά την ταϊλανδέζικη πολιτική κρίση 2013-2014, υποστηρίζει τις διώξεις για το έγκλημα καθοσιώσεως και ξεκίνησε μια συνεχιζόμενη διαδικτυακή εκστρατεία εκφοβισμού και θανάτωσης θυμάτων, μαζί με άλλες μεθόδους εκφοβισμού. [11] [12]

Αντιπολίτευση lèse majesté

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο νόμος περί εγκλήματος καθοσιώσεως περιγράφεται ως δρακόντιο μέτρο. [13] Η Διεθνής Αμνηστία θεωρεί ότι οποιοσδήποτε φυλακίστηκε επειδή προσβάλλει τον Bhumibol ως πολιτικό κρατούμενο, και εάν είχαν ειρηνική έκφραση και πρόθεση, ως κρατούμενο συνείδησης . [14]

Ο ειδικός εισηγητής των Ηνωμένων Εθνών για την προώθηση και την προστασία του δικαιώματος στην ελευθερία της γνώμης και της έκφρασης, David Kaye, σχολιάζει την κράτηση ενός ταϊλανδέζου υπηκόου που δημοσίευσε σύνδεσμο με το ταϊλανδέζικο προφίλ BBC του νέου βασιλιά της Ταϊλάνδης, δήλωσε: "στοιχεία, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που ασκούν την υψηλότερη πολιτική εξουσία, ενδέχεται να υπόκεινται σε κριτική και το γεγονός ότι ορισμένες μορφές έκφρασης θεωρούνται προσβλητικές για μια δημόσια προσωπικότητα δεν αρκεί για να δικαιολογήσουν περιορισμούς ή κυρώσεις." Ο Κάι συνέχισε λέγοντας ότι τέτοιοι νόμοι «δεν έχουν θέση σε μια δημοκρατική χώρα» και ζήτησαν από την Ταϊλάνδη να τους καταργήσει. [15]

  1. These proceedings are lengthy, and the defendant rarely receives bail (see Legal proceedings section above).

Βιβλιογραφικές αναφορές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. Cochrane, Liam (11 Ιανουαρίου 2017). «New Thai King requests constitutional changes to 'ensure his royal powers': Prime Minister». ABC News. ABC. Ανακτήθηκε στις 20 Απριλίου 2017. 
  2. «How powerful people use criminal-defamation laws to silence their critics». The Economist. 13 July 2017. https://www.economist.com/news/international/21724993-some-countries-insulting-politicians-can-lead-jail-how-powerful-people-use. Ανακτήθηκε στις 14 July 2017. 
  3. Connors, Michael Kelly (2003). Democracy and National Identity in Thailand. RoutledgeCurzon. ISBN 0-203-36163-6. 
  4. «List of individuals charged with Article 112 of the Criminal Code (lèse majesté)». iLAW. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Νοεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 17 Νοεμβρίου 2017. 
  5. «8 ปี หลังความเคลื่อนไหวยกเลิก ม. 112 ความพยายามที่ยังไม่เกิดผล» (στα th). BBC Thai. 20 June 2020. https://www.bbc.com/thai/thailand-53103498. Ανακτήθηκε στις 30 October 2020. 
  6. «รวมปฏิกิริยาต่อ 10 ข้อเรียกร้องของแนวร่วมธรรมศาสตร์และการชุมนุม» (στα th). BBC News ไทย. https://www.bbc.com/thai/thailand-53737348. Ανακτήθηκε στις 2020-08-19. 
  7. Preechasilpakul, Somchai; Streckfuss, David. «Ramification and Re-Sacralization of the Lese Majesty Law in Thiland». https://www.law.cmu.ac.th/law2011/journal/20682.pdf. Ανακτήθηκε στις 30 October 2020. 
  8. David Streckfuss (2014). «Freedom and Silencing Under the Neo-Absolutist Monarchy Regime in Thailand, 2006–2011». Στο: Chachavalpongpun, Pavin. "Good Coup" Gone Bad: Thailand's Political Development since Thaksin's Downfall. Singapore: ISEAS publishing. ISBN 9789814459617. 
  9. «THE USE OF THE LÈSE-MAJESTÉ LAW IN THAILAND». Royal Thai Embassy Singapore. Government of Thailand. Ανακτήθηκε στις 5 Ιανουαρίου 2018. 
  10. “The king can do no wrong” และกฎหมายอาญามาตรา 112
  11. Sombatpoonsiri, Janjira· Carnegie Endowment for International Peace (2018). «Conservative Civil Society in Thailand». Στο: Youngs, Richard. The mobilization of conservative civil society (PDF) (στα English). Washington, D.C.: Carnegie Endowment for International Peace. σελίδες 27–32. CS1 maint: Μη αναγνωρίσιμη γλώσσα (link)
  12. «New Social Media and Politics in Thailand: The Emergence of Fascist Vigilante Groups on Facebook» (στα German). ASEAS - Austrian Journal of South-East Asian Studies 9 (2): 215–234. 2016. ISSN 1999-2521. OCLC 7179244833. https://www.worldcat.org/title/new-social-media-and-politics-in-thailand-the-emergence-of-fascist-vigilante-groups-on-facebook/oclc/7179244833&referer=brief_results. 
  13. «Thais examine 'lese majeste plot'». 28 Οκτωβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 1 Μαΐου 2019. 
  14. «All eyes on Article 112». Bangkok Post. 18 September 2011. https://www.pressreader.com/thailand/bangkok-post/20110917/289308998523705. 
  15. «UN slams Thailand for first royal slur charge under new king». South China Morning Post. Agence France-Presse. 2017-02-07. http://www.scmp.com/news/asia/southeast-asia/article/2068736/un-slams-thailand-first-royal-slur-charge-under-new-king. Ανακτήθηκε στις 1 April 2017. 
  • David Streckfuss (2011), Truth on Trial in Thailand: Defamation, Treason and Lèse-majesté, Routledge, ISBN 978-0-415-41425-8 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]