Άννα Μπιλίνσκα-Μποχντανοβίτσα
| Άννα Μπιλίνσκα-Μποχντανόβιτς | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 8 Δεκεμβρίου 1854 Ζλατοπίλ |
| Θάνατος | 18 Απριλίου 1893 Βαρσοβία[1] |
| Αιτία θανάτου | έμφραγμα του μυοκαρδίου |
| Συνθήκες θανάτου | φυσικά αίτια |
| Τόπος ταφής | Κοιμητήριο Ποβόνσκι |
| Χώρα πολιτογράφησης | Βασίλειο της Πολωνίας (1815-1915) Ρωσική Αυτοκρατορία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Πολωνικά |
| Σπουδές | Ακαδημία Ζυλιάν |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | ζωγράφος[2] δασκάλα |
| Εργοδότης | Ακαδημία Ζυλιάν |
| Αξιοσημείωτο έργο | Νέγρα |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Antoni Bohdanowicz |
| Οικογένεια | House of Biliński |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Βραβεύσεις | Ιππότης της Λεγεώνας της Τιμής |
| Θυρεός | |
 | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Η Άννα Μπιλίνσκα-Μποχντανοβίτσα (πολωνικά: Anna Bilińska-Bohdanowicza) (8 Δεκεμβρίου 1857 - 18 Απριλίου 1893) ήταν Πολωνή ζωγράφος, γνωστή για τα πορτρέτα της. Ήταν εκπρόσωπος του Ρεαλισμού και πέρασε μεγάλο μέρος της καλλιτεχνικής της ζωής στο Παρίσι.
Ζωή
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η Μπιλίνσκα-Μποχντανοβίτσα γεννήθηκε στο Ζλατοπίλ (πρώην παραμεθόρια πόλη της Ρωσικής Αυτοκρατορίας, σήμερα μέρος του Νοβομίρχοροντ) ως Άννα Μπιλίνσκα και πέρασε την παιδική της ηλικία εκεί με τον πατέρα της που ήταν Πολωνός ιατρός. Από το υπόβαθρό της, αστειευόμενη έλεγε ότι «έχει ένα κοζάκικο ταμπεραμέντο, αλλά μια πολωνική καρδιά» (πολωνικά: ma temperament kozaczy, ale serce polskie).[3] Ο πρώτος της δάσκαλος τέχνης ήταν ο Μίχαου Ελβίρο Αντριόλι. Μετά την Ιανουαριανή Εξέγερση του 1863-1864, ο Αντριόλι εξορίστηκε από την τσαρική κυβέρνηση στην Κατόργκα. Αργότερα σπούδασε μουσική και τέχνη στη Βαρσοβία, όπου το 1877 έγινε μαθήτρια του ζωγράφου Βόιτσεχ Γκέρσον. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, άρχισε να εκθέτει το έργο της στην Γκαλερί Ζαχέντα για την προώθηση των Καλών Τεχνών της Βαρσοβίας (Towarzystwo Zachęty Sztuk Pięknych).
Στις αρχές του 1882 συνόδευσε την χρόνια άρρωστη φίλη της, Κλεμεντίνα Κρασόφσκα, σε ένα ταξίδι στο Μόναχο, στο Σάλτσμπουργκ, στη Βιέννη και τη βόρεια Ιταλία, πριν ταξιδέψει και εγκατασταθεί στο Παρίσι, όπου σπούδασε μαζί με τη Μαρί Μπασκιρτσέφ και την Βρετανίδα καλλιτέχνιδα Έμελιν Ντιν στην Ακαδημία Ζυλιάν,[4] στην οποία αργότερα δίδαξε επίσης. Έζησε στη Γαλλία μέχρι το 1892, όταν παντρεύτηκε τον Αντόνι Μποχντανόβιτς, ιατρό και πήρε το όνομά του. Επέστρεψαν στη Βαρσοβία μετά το γάμο τους, όπου σκόπευε να ανοίξει μια σχολή τέχνης παριζιάνικου στυλ για γυναίκες, αλλά αρρώστησε με καρδιακή πάθηση και πέθανε ένα χρόνο αργότερα στις 18 Απριλίου 1893.
Η Άννα Μπιλίνσκα-Μποχντανοβίτσα είναι η πιο γνωστή για τα πορτρέτα της, ζωγραφισμένα με μεγάλη διαίσθηση. Η αυτοπροσωπογραφία της με την ποδιά και τις βούρτσες (1887) ανέπτυξε μια νέα στάση αυτοπροσωπογραφίας τοποθετώντας την καλλιτέχνιδα μπροστά από το σκηνικό ενός μοντέλου, δηλώνοντας έτσι ότι είναι το δικό της μοντέλο.[5] Ζωγράφιζε επίσης νεκρές φύσεις, σκηνές είδους και τοπία και ήταν εκπρόσωπος του ρεαλισμού. Οι πίνακες της βρίσκονται στο Εθνικό Μουσείο της Βαρσοβίας και στο Εθνικό Μουσείο της Κρακοβίας.
Κληρονομιά
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η Μπιλίνσκα-Μποχντανοβίτσα συμπεριλήφθηκε στην έκθεση του 2018 Γυναίκες στο Παρίσι 1850-1900.[6]
Λίγο μετά το θάνατο του πατέρα της Μπιλίνσκα-Μποχντανοβίτσα, το πορτρέτο της, σε βαθύ πένθος, ζωγραφίστηκε το 1886 από τη φίλη της Έμελιν Ντιν στο Παρίσι.[7]
Η δουλειά της Μπιλίνσκα-Μποχντανοβίτσα δεν είναι γνωστή, ακόμη και στην πατρίδα της, ίσως λόγω του πρόωρου θανάτου της. Ωστόσο, το Εθνικό Μουσείο της Βαρσοβίας σχεδίαζε να πραγματοποιήσει μια μεγάλη έκθεση του έργου της, και το πορτρέτο της Ντιν, το 2021.[7]
Επιλεγμένοι πίνακες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]-
Νέγρα (Murzynka), 1884, Εθνικό Μουσείο της Βαρσοβίας -
Στην ακτή της θάλασσας (Nad brzegiem morza), 1886, Εθνικό Μουσείο της Βαρσοβίας -
Βρετανή γυναίκα στέκεται στο κατώφλι, 1889, Εθνικό Μουσείο του Βρότσουαφ -
Αυτοπροσωπογραφία, 1892, Εθνικό Μουσείο της Βαρσοβίας -
Οδός Unter den Linden στο Βερολίνο, 1890, Εθνικό Μουσείο της Βαρσοβίας -
Σταχτοπούτα, 1884 -
Μυώδης άντρας. Ημίγυμνος άνδρας, 1885, Εθνικό Μουσείο της Βαρσοβίας -
Ηλικιωμένος με βιβλίο, 1890, Εθνική Πινακοθήκη του Λβιβ
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 31 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 10 Δεκεμβρίου 2020. 500027482. Ανακτήθηκε στις 11 Φεβρουαρίου 2024.
- ↑ Ρενάτα Χίγκερσμπεργκερ. Piękna, Skradziona, Odzyskana. nimoz.pl
- ↑ «Anna Bilińska-Bohdanowicz». Culture.pl.
- ↑ Φράνσες Μπορτσέλο, Seeing Ourselves: Women's Self-Portraiture, 1998.
- ↑ Μάντελιν, Λόρενς (2017). Women artists in Paris, 1850-1900. Yale University Press. ISBN 978-0300223934.
- ↑ 7,0 7,1 «The Great British Art Tour: time at last to pay Anna Bilinska proper attention». 28 Ιανουαρίου 2021. από την Κάθριν Γουόλ, διεθύντρια συλλογών, Victoria Art Gallery, Μπαθ
