Μετάβαση στο περιεχόμενο

Άγιος Ιωσήφ ο Μνήστωρ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ιωσήφ ο Μνήστωρ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
יוֹסֵף (Εβραϊκά)
Προφορά
Γέννηση30 π.Χ.[1]
Ναζαρέτ
Θάνατος20[1]
Ναζαρέτ
ΕθνικότηταΕβραίοι[2]
Χώρα πολιτογράφησηςΑρχαία Ρώμη
ΘρησκείαΙουδαϊσμός
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΑραμαϊκή γλώσσα
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταεργάτης
τεχνίτης
μαραγκός
tektōn
Περίοδος ακμής1ος αιώνας[3]
Οικογένεια
ΣύζυγοςΠαναγία
ΤέκναΙησούς Χριστός
Ιάκωβος ο αδελφόθεος
Simon, brother of Jesus
Jude
Joses
Joseph Barsabbas
Ιστορικός Ιησούς
ΓονείςΗλί[4] και Ιακώβ[5]
ΣυγγενείςΙωακείμ (πεθερός) και Αγία Άννα (μητέρα της συζύγου)
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Ιωσήφ σύμφωνα με την Καινή Διαθήκη, ήταν ο μνηστήρας της Θεοτόκου (Παναγία). Ήταν απόγονος του Δαβίδ, απέχοντας από αυτόν περί τη μια χιλιετία και καταγόταν από τη Βηθλεέμ, αλλά ζούσε στη Ναζαρέτ. Στην ζωή του ασκούσε το επάγγελμα του ξυλουργού.

Μετά τη γέννηση του Χριστού εγκαταστάθηκε με την Παναγία στην Αίγυπτο, γιατί άγγελος Κυρίου τους ειδοποίησε ότι ο Χριστός κινδύνευε να σφαγεί από τον Ηρώδη. Μετά το θάνατο του Ηρώδη, ξαναγύρισαν οικογενειακώς στην Ναζαρέτ.

Στην Καινή Διαθήκη αναφέρεται για τελευταία φορά κατά το ταξίδι της επιστροφής από την Ιερουσαλήμ, όταν ο δωδεκάχρονος τότε Ιησούς δίδαξε στο Ναό του Σολομώντα, ενώ βάσει της παράδοσης λίγο καιρό μετά ο Ιωσήφ απεβίωσε. Τόσο η Ορθόδοξη Εκκλησία, όσο και η Ρωμαιοκαθολική τον ανακήρυξαν άγιο. Η μνήμη του εορτάζεται την πρώτη Κυριακή μετά τα Χριστούγεννα.