Άβελ της Ρεμς

Άβελ της Ρεμς
Ο Άβελ σε παράθυρο της Βασιλικής του Αγίου Ρεμίγιου της Ρεμς
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη μητρική γλώσσα	Abel de Reims (Γαλλικά)
Γέννηση	0η χιλιετία Σκωτία
Θάνατος	5  Αυγούστου 764 Lobbes
Χώρα πολιτογράφησης	Γαλλία
Θρησκεία	Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία
Eορτασμός αγίου	5 Αυγούστου
Θρησκευτικό τάγμα	Τάγμα του Αγίου Βενέδικτου
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	Γαλλικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	καθολικός ιερέας καθολικός επίσκοπος
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα	bishop of Reims (744–748) αββάς
Σχετικά πολυμέσα

Ο Άβελ ήταν άγιος και αρχιεπίσκοπος της Ρεμς της Φραγκίας από το 744 μέχρι το 748, όταν και παραιτήθηκε. Αναγνωρίζεται ως άγιος από την Ρωμαιοκαθολική και την Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία. Ημέρα εορτασμού του είναι η 5η Αυγούστου.

Στα τέλη του 10ου αιώνα, ο μοναχός Φολκουίν έγραψε ότι ο Άβελ ήταν μοναχός του Αββαείου του Λομπ, όταν ο επίσκοπος ήταν Ερμίνο (737) ήταν ηγούμενος. Υπάρχει διχογνωμία ανάμεσα στους ιστορικούς και μελετητές όσον αφορά τον τόπο καταγωγής και το έτος γέννησης του Άβελ, παρά το γεγονός ότι είναι ένας από τους πιο γνωστούς αγίους στον κόσμο. Τιμάται ως προστάτης άγιος των τυφλών και των αναπήρων.

Το Μάρτιο του 744, ο άγιος Βονιφάτιος προήδρευσε της Συνόδου του Σουασόν. Οι συμφιλιωτικές πράξεις καταγράφουν ότι ο Άβελ εξελέγη αρχιεπίσκοπος, χωρίς να αναφέρεται η τοποθεσία της αρχιεπισκοπής. Αργότερα εκείνο το έτος, ο Πάπας Ζαχαρίας υπενθύμισε ότι με την υποστήριξη του Πιπίνου του Βραχύ, ο Βονιφάτιος είχε καθαιρέσει ορισμένους ιερείς ως ανάξιους του αξιώματός τους και αντί αυτών προώθησε τον Γκρίμο, τον Άβελ και τον Χάρτμπερτ στις μητροπολιτικές θέσεις της Ρουέν, της Ρεμς και της Σεν αντίστοιχα. Το γεγονός έχει ερμηνευθεί ως επιστροφή στο επαρχιακό σύστημα διοίκησης της Γαλατίας, με το οποίο ο Βονιφάτιος σκόπευε να αποτρέψει ισχυρούς λαϊκούς από το να ορίζουν το αξίωμα του αρχιεπισκόπου για τους δικούς τους, κοσμικούς σκοπούς.

Τον Ιούνιο του 744, ο Πάπας Ζαχαρίας επιβεβαίωσε τον Άβελ ως αρχιεπίσκοπο, στέλνοντάς του τον αρχιεπισκοπικό μανδύα. Έκανε το ίδιο για τον Χάρτμπερτ, επίσκοπο του Σενς, και τον Γκρίμο, επίσκοπο της Ρουέν. Το τι ακολούθησε είναι αβέβαιο. Την επόμενη φορά που θα ακουστεί κάτι για τον Άβελ, ήταν το 746 όταν χαρακτηρίζεται ως αδελφός επίσκοπος σε μια επιστολή του Βονιφάτιου προς τον Έθελμπαλντ του Ουέσσεξ. Φαίνεται ότι οι τρεις αρχιεπισκοπές που αναφέρθηκαν ήταν υπό τον άμεσο έλεγχο του Μίλωνος της Τριρ, ενώ ο Άβελ, ο Χάρτμπερτ και ο Γκρίμο παρέμειναν στην εξουσία μόνο ως βοηθοί επίσκοποι. Το 751, ο Βονιφάτιος απευθύνθηκε για άλλη μια φορά με επιστολή προς τον Πάπα Ζαχαρία, στην οποία ανέφερε τις αδικίες του κοσμικού ελέγχου της εκκλησίας, χωρίς ωστόσο τα αιτήματά του να ικανοποιούνται.

Σύμφωνα με τον Χίνκμαρ, αρχιεπίσκοπο της Ρεμς, ο Άβελ παραιτήθηκε από τη θέση του ύστερα από απαίτηση του Μίλωνος, και το αξίωμά του ανέλαβε ο Τουρπίνος.

Παραπομπές

Costambeys, Marios (Σεπτ. 2004). «Abel (fl. 744–747)». Oxford Dictionary of National Biography (Ιαν. 2010, online έκδοση). Oxford University Press. http://www.oxforddnb.com/view/article/29. Ανακτήθηκε στις 28 Απριλίου 2010. 

Πηγές

• Acts of the Council of Soissons (744), ed. A. Werminghoff (1906–1908). Concilia aevi Karolini. 2 vols. MGH Concilia 2. Hanover. 
• Letters of Boniface, ed. M. Tangl (1916). Die Briefe des heiligen Bonifatius und Lullus. MGH Epistolae Selectae 1. Berlin. nos. 57–8, 73–4, 87. ; tr. Ephraim Emerton (2000). The Letters of Boniface. Records of Western Civilization. New York: Columbia UP. 
• Folcuin, Gesta abbatum Lobiensium, ed. G. H. Pertz (1841). Annales, chronica et historiae aevi Carolini et Saxonici. MGH Scriptores 4. 
• Hincmar, Vita Remigii episcopi Remensis, ed. B. Krusch (1896). Passiones vitaeque sanctorum aevi Merovingici. MGH Scriptores Rerum Merovingicarum 3. Hanover. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Abel of Reims στο Wikimedia Commons