ZIL-111
| ZIL-111 | |
|---|---|
 | |
| Σύνοψη | |
| Κατασκευαστής |  ZIL |
| Παραγωγή | Ιούνιος 1958 — 1966 |
| Σεζόν | 1958 — 1966 |
| Αμάξωμα και σασί | |
| Κατηγορία | Μεγάλο πολυτελές αυτοκίνητο |
| Διαμόρφωση | Κινητήρας μπροστά, πίσω κίνηση |
| Σύστημα κίνησης | |
| Κινητήρας | 6.0 λίτρα V8 |
| Μετάδοση | 3-τάχυτο μηχανικό κιβώτιο |
| Διαστάσεις | |
| Μεταξόνιο | 3.755 χιλιοστά |
| Μήκος | 6.139 χιλιοστά |
| Πλάτος | 2.035 χιλιοστά |
| Ύψος | 1.635 χιλιοστά |
| Κενό Βάρος | 2.619 κιλά |
| Χρονολόγιο | |
| Προηγούμενο μοντέλο | ZIS-110 |
| Επόμενο μοντέλο | ZIL-114 |
Το ZIL-111 ήταν μια λιμουζίνα που παρήχθη από τη σοβιετική αυτοκινητοβιομηχανία ZIL το 1958–1967. Ήταν η πρώτη μεταπολεμική λιμουζίνα που σχεδιάστηκε στη Σοβιετική Ένωση. Μετά από δοκιμές με το βραχύβιο πρωτότυπο ZIL-Moscow το 1956,[1] που κέρδισε μια θέση στο βιβλίο των ρεκόρ Γκίνες ως το μεγαλύτερο επιβατικό αυτοκίνητο στον κόσμο,[2]:33 το ZIL-111 εισήχθη από τη ZIL το 1958. Το στυλ του αμαξώματος ήταν στην αμερικανική παράδοση της εποχής και έμοιαζε με τα αυτοκίνητα των μέσων της δεκαετίας του 1950 που κατασκεύασε η Packard, αν και, εκτός από το ότι ήταν σε αρμονία με τις τρέχουσες τάσεις, ήταν μια πρωτότυπη σχεδίαση και δεν είχε τίποτα κοινό μαζί τους, εκτός από τη γενική διάταξη.[3][2]:33 Οι εσωτερικοί χώροι ήταν διακοσμημένοι με κορυφαίας ποιότητας δέρμα και πανί και πήραν ομορφιά με χοντρό πέλος και γυαλισμένα ξύλινα εξαρτήματα.[2] :35 Διέθετε ένα ολοκληρωμένο σύστημα εξαερισμού και θέρμανσης και ένα ραδιόφωνο 5 ζωνών, τα οποία μπορούσαν να ελεγχθούν όλα από το πίσω μέρος,[2]:37 ηλεκτρικά παράθυρα, πλύσιμο οθόνης με ηλεκτρική σκούπα, απόψυξη παρμπρίζ και μπροστινής πόρτας.[2] :36 Τροφοδοτήθηκε από ένα 6.0 λίτρο κινητήρα V8 παραγωγής 201 ίππων συνδεδεμένο με ένα αυτόματο κιβώτιο ταχυτήτων (παρόμοιο με αυτό του PowerFlite της Chrysler και επηρεασμένο από αυτό, αλλά διαφορετικό στη σχεδίαση[4][5]) δίνοντας τελική ταχύτητα 170 χιλιόμετρα την ώρα, υδραυλικά φρένα τυμπάνου με σερβοενισχυτή κενού,[2]:36 πηνίο και ψαλίδια IFS.[2]:33 Το αυτοκίνητο κέρδισε ένα κορυφαίο βραβείο στην Παγκόσμια Έκθεση Expo των Βρυξελλών το 1958.[6]
Εκτός από μια βασική έκδοση ZIL-111, ο κατασκευαστής παρήγαγε το ZIL-111A με κλιματισμό, το οποίο είχε μικρότερο και επίπεδο πίσω παράθυρο λόγω σωλήνων αέρα, και το καμπριολέ ZIL-111V (ЗИЛ-111В στα ρωσικά), εκ των οποίων μόνο 12 είχαν χτιστεί.[4][7]
Τον Δεκέμβριο του 1962 το αυτοκίνητο ανακαινίστηκε πλήρως, τώρα εναρμονισμένο με τις τελευταίες τάσεις και έχοντας μια φαρδιά χρωμιωμένη μάσκα με τετραπλούς προβολείς παρόμοιους με αυτόν που χρησιμοποιήθηκε στο Cadillac Fleetwood Seventy-Five του 1961, [8] και ήταν διαθέσιμο και ως σεντάν ZIL -111G και καμπριολέ ZIL-111D.[9] Τοποθετήθηκε μια μηχανή 201 ίππων 5,980 κυβικών εκατοστών V8.[10] Για την επίσκεψη του Προέδρου των ΗΠΑ Dwight D. Eisenhower, ο Yevgeny Molchanov σχεδίασε μια ειδική έκδοση αυτού του αυτοκινήτου. Ο κλιματισμός ήταν στάνταρ.[10] Το ZIL-111G βγήκε από την παραγωγή το 1966.[10] Το πρώτο ZIL-111D κατασκευάστηκε το 1963, έξι μήνες μετά την εμφάνιση του νέου ZIL-111. Μόνο περίπου οκτώ κατασκευάστηκαν, τα μισά με γκρι εξωτερικούς χώρους, και όλα ήταν εξοπλισμένα με μικρόφωνα.[11] Ο Φιντέλ Κάστρο έλαβε ως δώρο ένα ZIL-111D.[11]
Κατά κανόνα, το ZIL-111 ήταν διαθέσιμο μόνο ως κρατική μεταφορά για μέλη του Πολιτικού Γραφείου.[12] Το 1958-1967 κατασκευάστηκαν 112 από όλα τα μοντέλα, από αυτά τα 26 ZIL-111G.[9]
Ένα μίνι λεωφορείο βασισμένο στο ZIL-111, το ZIL-118 (Νεολαία), αναπτύχθηκε επίσης και παρήχθη σε μικρούς αριθμούς.[13][14]
Το ZIL-111 θα αντικατασταθεί το 1967 από το ZIL-114.[11]
Παραλλαγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ZIL-111: Πρωτότυπη έκδοση παραγωγής.
- ZIL-111A: ZIL-111 με κλιματισμό.
- ZIL-111V: Μετατρέψιμη έκδοση.
- ZIL-111G: Εκσυγχρονισμένο ZIL-111.
- ZIL-111D: Μετατρέψιμη έκδοση.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ «Registry of cars of the period of cold war». www.Bert-Hein.de. Ανακτήθηκε στις 8 Ιουνίου 2012.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 Kelly M. A. Russian Motor Vehicles: Soviet Limousines 1930-2003. Veloce Publishing Ltd, 2011
- ↑ ZiL-111 // Thompson, A. Cars of the Soviet Union: The Definite History, 2008: "The new car, by now called the ZlL 111, was shown to representatives from Minavtoprom in 1957, alongside the 1956 Cadillac Fleetwood 75, Chrysler lmperial Crown, two Packard Executive Patricians and a Packard Caribbean with an open body. lt was clearly an original design but undoubtedly in tune with current trends".
- ↑ 4,0 4,1 ZIL-111, Avtolegendy SSSR, nr. 49, DeAgostini, 2010, ISSN 2071-095X (in ρωσική)
- ↑ Доктор технических наук Чередниченко Ю. И. ИСТОРИЯ АВТОМАТИЧЕСКИХ КОРОБОК ПЕРЕДАЧ — Часть2. В СССР, РФ и странах СНГ. (in ρωσική)
- ↑ ZiL-111 // Thompson, A. Cars of the Soviet Union: The Definite History, 2008: "... its modern, good looks earned it a top prize at the Brussels Expo World Fair in 1958".
- ↑ Thompson, Andy. Cars of the Soviet Union (Haynes Publishing, Somerset, UK, 2008), p.214.
- ↑ Thompson, p.241.
- ↑ 9,0 9,1 ZIL-111G/111D, Avtolegendy SSSR, nr. 29, DeAgostini, 2010, ISSN 2071-095X (in ρωσική)
- ↑ 10,0 10,1 10,2 Thompson, p.214.
- ↑ 11,0 11,1 11,2 Thompson, p.215.
- ↑ (in ρωσική) ZIL-118 Yunost, DeAgostini Avtolegendy SSSR series Nr.28
- ↑ Thompson, p.213.
- ↑ ЗАВОД им.И.А.ЛИХАЧЕВА /ОАО "ЗИЛ"/ : ЗИЛ-118 Юность" (στα Ρωσικά). Denisovets.ru. Ανακτήθηκε στις 8 Ιουνίου 2012.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα ZIL-111 στο Wikimedia Commons
