Simca Vedette

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Simca Vedette
Σύνοψη
Κατασκευαστής Simca
Παραγωγή1954 — 1961 (μέχρι το 1966 στην Βραζιλία)
Αμάξωμα και σασί
ΚατηγορίαΜεσαίο-μεγάλο αυτοκίνητο
Αμάξωμα4-πορτο σεντάν
4-πορτο στέισον βάγκον
ΔιαμόρφωσηΚινητήρας μπροστά, πίσω κίνηση
Σύστημα κίνησης
Κινητήρας2,3 λιτρών V8
Μετάδοση3-τάχυτο μηχανικό κιβώτιο
Διαστάσεις
Μεταξόνιο2.690 χιλιοστά
Μήκος4.530-4.750 χιλιοστά
Χρονολόγιο
Προηγούμενο μοντέλοFord Vedette
Επόμενο μοντέλοSimca Esplanada

Το Simca Vedette ήταν ένα μεσαίο πολυτελές αυτοκίνητο, που κατασκευάστηκε από το 1954 έως το 1961 από τη γαλλική αυτοκινητοβιομηχανία Simca, στο εργοστάσιό της στο Πουασί της Γαλλίας. Το Vedette ανταγωνιζόταν στην αγορά μεγάλων αυτοκινήτων της Γαλλίας σε μια εποχή που η οικονομία επέστρεφε επιτέλους σε ανάπτυξη και γνώρισε μέτρια επιτυχία με το αμερικανικό στυλ που ολοκλήρωσε ο Ιταλός σχεδιαστής Rapi. Κυκλοφόρησε στην αγορά με διαφορετικά ονόματα μοντέλων ανάλογα με το επίπεδο επένδυσης και εξοπλισμού. Το Vedette ήταν το μεγαλύτερο μοντέλο της Simca εκείνη την εποχή και δημιούργησε και μια πιο οικονομική έκδοση, τη Simca Ariane.

Η Simca απέκτησε το εργοστάσιο Πουασί από τη Ford Γαλλίας (Ford Société Anonyme Française, η γαλλική θυγατρική της Ford Motor Company), μαζί με τη σειρά μοντέλων, το 1954. Ως εκ τούτου, το Vedette αρχικά εξακολουθούσε να πωλείται ως Ford Vedette.

Το Vedette κατασκευαζόταν στο Πουασί μέχρι το 1961 και το Ariane μέχρι το 1963. Μετά από αυτό, η παραγωγή συνεχίστηκε στη Βραζιλία μέχρι το 1966, όταν το Vedette εξελίχθηκε τελικά στο Simca Esplanada, μετά την εξαγορά της Simca από την Chrysler.[1]

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Simca Beaulieu
Το Simca Vedette Marly

Στις αρχές της δεκαετίας του 1950, ο Henri Théodore Pigozzi προσπαθούσε να επεκτείνει τις παραγωγικές δραστηριότητες της εταιρείας του Simca, η οποία γνώριζε μεγάλη επιτυχία εκείνη την εποχή, χάρη στο δημοφιλές Aronde. Ταυτόχρονα, η Ford επιδίωκε να εκποιηθεί από τη γαλλική θυγατρική της, τη Ford SAF, η οποία είχε ένα εργοστάσιο στο Πουασί, κοντά στο Παρίσι, όπου κατασκεύαζε ένα μεγάλο αυτοκίνητο που ονομαζόταν Ford Vedette. Το εργοστάσιο Πουασί ήταν μεγάλο και υπήρχε δυνατότητα για περαιτέρω επέκταση. Το Vedette ήταν ένα μεγαλύτερο αυτοκίνητο από οτιδήποτε είχε να προσφέρει η Simca εκείνη την εποχή. Αυτά τα σημεία προσέλκυσαν τον Pigozzi, ο οποίος αποφάσισε να αναλάβει ολόκληρο το εργοστάσιο, μαζί με τα δικαιώματα για τα αυτοκίνητα που κατασκευάζονται εκεί.

Τα αυτοκίνητα εμφανίστηκαν στην Έκθεση Αυτοκινήτου του Παρισιού τον Οκτώβριο του 1954, στην έδρα της Ford Γαλλίας, αλλά δεν υπήρχε καμία αναφορά του ονόματος Ford στα εξώφυλλα των μπροσούρων που προσφέρονται σε πιθανούς πελάτες. Το όνομα "Ford" εμφανίστηκε μόνο μία φορά, με πολύ μικρά γράμματα, στην τελευταία σελίδα, προφανώς για να αποφευχθεί η σύγχυση των πελατών που θα περίμεναν να αποκαλούν τα αυτοκίνητα "Simca" από την 1η Δεκεμβρίου 1954, ημερομηνία που ορίστηκε για την επίσημη παρουσίαση, πάνω από την επιχείρηση. Στις εξαγωγικές αγορές η αλλαγή του ονόματος ήταν λιγότερο άμεση, και ακόμη και στο γειτονικό Βέλγιο, τον Ιανουάριο του 1955 στην Έκθεση Αυτοκινήτου των Βρυξελλών τα αυτοκίνητα εξακολουθούσαν να εμφανίζονται στο περίπτερο του Βέλγου εισαγωγέα Ford, μοιράζοντας το χώρο με μοντέλα που εισάγονταν από τη Ford της Βρετανίας.

Η εξαγορά από τον Pigozzi πραγματοποιήθηκε τον Ιούλιο του 1954, ακριβώς όταν η Ford ήταν έτοιμη να λανσάρει τη νέα, σύγχρονη Vedette, με ένα τετράθυρο σαλούν αμάξωμα "αμερικανικού" στυλ, όπως τα βρετανικά Ford ή Vauxhall της ίδιας εποχής. Το αυτοκίνητο κινούνταν από ένα ασυνήθιστα μικρό 2351 κυβικών εκατοστών πλευρικό κινητήρα V8 που ονομαζόταν Aquilon ("Βόρειος άνεμος") στη Γαλλία, που προερχόταν από την οικογένεια κινητήρων Flathead της Ford. Εξοπλισμένο με καρμπυρατέρ Zenith-Stromberg 32NX δύο βαρελιών, παρήγαγε 75 ίππους (55 kW) για την πρώτη γενιά. Η ισχύς μεταφέρθηκε στον πίσω άξονα μέσω ενός μηχανικού κιβωτίου τριών ταχυτήτων με αλλαγή στήλης. Το Vedette είχε ανεξάρτητη μπροστινή ανάρτηση (προερχόμενη από τη MacPherson) και φρένα τυμπάνου και στους τέσσερις τροχούς.

Όπως και με το Aronde, η Simca κυκλοφόρησε διαφορετικά επίπεδα εξοπλισμού του Vedette με διαφορετικά ονόματα μοντέλων, αυτή τη φορά με αναφορές στη μεγάλη περίοδο του "μπαρόκ" στη γαλλική ιστορία. Η βασική έκδοση ονομαζόταν Simca Vedette Trianon, η μεσαία ήταν η Simca Vedette Versailles και, στην κορυφή της σειράς, η Simca Vedette Régence. Μια επιλογή σε όλες τις εκδόσεις ήταν μια μεγάλη γυάλινη οροφή, που ονομαζόταν Vistadome. Η σειρά Vedette εξακολουθούσε να πωλείται με τη μάρκα Ford σε ορισμένες αγορές, συμπεριλαμβανομένων της Ολλανδίας και της Γερμανίας, μέχρι το 1956. Καθώς το νέο μοντέλο άρχιζε να γίνεται δημοφιλές, η Simca κατάφερε να αυξήσει την παραγωγή από το 150 ημερησίως επιτεύχθηκε κατά τη διάρκεια της ιδιοκτησίας της Ford στο εργοστάσιο σε 250 αυτοκίνητα την ημέρα.[2][3]

Το 1958, άρχιζε να παράγεται η δεύτερη γενιά του αυτοκίνητου, με εκσυγχρονισμένο αμάξωμα και μηχανικά εξαρτήματα.

Το 1959 έφερε μια νέα επιλογή, το αυτόματο κιβώτιο "Rush-Matic", το οποίο διέθετε δύο λειτουργίες: τη Rush (πλήρως αυτόματο) και τη Road (χειροκίνητη επιλογή ταχυτήτων). Την ίδια χρονιά, η συναρμολόγηση του Vedette ξεκίνησε και από τη βραζιλιάνικη θυγατρική της Simca για την τοπική αγορά. Επίσης κατά τη διάρκεια του 1959, ένα νέο κορυφαίο μοντέλο εντάχθηκε στη σειρά Vedette, το Présidence, με πολυτελές εσωτερικό, ραδιοτηλέφωνο (ευρωπαϊκή πρωτιά) και μια εξωτερικά τοποθετημένη ρόδα στο πίσω μέρος. Ο Γάλλος κατασκευαστής αμαξοστοιχιών Chapron κατασκεύασε δύο 2 θυρα κάμπριο Présidence για έναν κυβερνήτη μιας από τις γαλλικές αποικίες. Ο Chapron είχε άλλη μια παραγγελία τον επόμενο χρόνο, να κατασκευάσει δύο τετράθυρα κάμπριο για τον Γάλλο Πρόεδρο Charles de Gaulle. Το Beaulieu κυκλοφόρησε το φθινόπωρο του 1960, αλλά τα άλλα μοντέλα παρέμειναν αμετάβλητα μέχρι το μοντέλο του 1961, όταν έλαβαν νέα καθίσματα, νέα διακόσμηση χρωμίου και ο κινητήρας εφοδιάστηκε με νέο αντικραδασμικό στροφαλοφόρο άξονα.

Η παραγωγή στην Γαλλία τελείωσε το 1961 χωρίς άμεσο αντικαταστάτη, αλλά στην Βραζιλία το μοντέλο συνέχισε την παραγωγή μέχρι το 1966, όταν εκσυγχρονίστηκε σαν το Simca Esplanada.

  • Simca Vedette Beaulieu αγωνιστικό του 1958
    Simca Vedette Beaulieu αγωνιστικό του 1958
  • Simca Vedette Versailles του 1956, πίσω μέρος
    Simca Vedette Versailles του 1956, πίσω μέρος
  • Το Simca Président
    Το Simca Président
  • Simca Versailles V8 του 1956, μπροστινό σήμα
    Simca Versailles V8 του 1956, μπροστινό σήμα
  • Simca Versailles V8 του 1956, εσωτερικό
    Simca Versailles V8 του 1956, εσωτερικό
  • Ford Vedette AB Chambord του 1958, μερικά Simca Vedette πουλιόνταν ακόμα σαν Ford σε αγορές εξαγωγής
    Ford Vedette AB Chambord του 1958, μερικά Simca Vedette πουλιόνταν ακόμα σαν Ford σε αγορές εξαγωγής
  • Η Βραζιλιάνικη έκδοση
    Η Βραζιλιάνικη έκδοση

Αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ https://web.archive.org/web/20070327043818/http://www.clubsimca.com/vedette/vedette.htm
  2. ↑ http://website.webcenter.lycos.de/www.fomcc.de/vedette.htm
  3. ↑ http://www.philseed.com/simvedette.html

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Simca Vedette στο Wikimedia Commons
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Simca_Vedette&oldid=10520715"