Μετάβαση στο περιεχόμενο

NGC 4273

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: Sky map 12h 19m 56.0407s, +05° 20′ 36.497″

NGC 4273
Εικόνα των NGC 4277 (αριστερά) και NGC 4273 από το SDSS.
Παρατηρησιακά Δεδομένα (εποχή J2000)
ΑστερισμόςΠαρθένος
Ορθή Αναφορά12h 19m 56.0407s[1]
Απόκλιση+05° 20′ 36.497″[1]
Μετατόπιση προς το ερυθρό0.007942[1]
Ηλιοκεντρική ακτινική ταχύτητα2381 ± 2 km/s[1]
Απόσταση94,72 ± 4,68 Mly (29,040 ± 1,435 Mpc)[1]
Ομάδα ή σμήνος γαλαξιώνNGC 4235 group (LGG 281)
Φαινόμενο μέγεθος (V)11.9[1]
Χαρακτηριστικά
Τύπος ΓαλαξίαSB(s)c[1]
Διάμετρος~68,900 ly (21,12 kpc) (εκτιμώμενη)[1]
Φαινόμενη διάμετρος (V)2.3′ × 1.5′[1]
Άλλες ονομασίες
CGCG 042-028, UGC 7380, MCG +01-32-008, IRAS 12173+0537, PGC 39738, 2MASX J12195606+0520361[1]
Δείτε επίσης: Γαλαξίες, Κατάλογος γαλαξιών

Ο NGC 4273 είναι ραβδωτός σπειροειδής γαλαξίας στον αστερισμό Παρθένο. Η ταχύτητά του σε σχέση με την κοσμική ακτινοβολία υποβάθρου είναι 2727 ± 24 km/s γεγονός που σημαίνει ότι σύμφωνα με τον νόμο του Χαμπλ απέχει 131,2 ± 9,3 εκατομμύρια έτη φωτός.[1] Παρόλα αυτά σύμφωνα με μετρήσεις που δεν βασίζονται στη μετατόπιση προς το ερυθρό εκτιμάται πως απέχει 94,72 ± 4,68 εκατομμύρια έτη φωτός.[2]

Τον ανακάλυψε ο αστρονόμος Ουίλιαμ Χέρσελ (William Herschel) στις 17 Απριλίου 1786[3] και σύμφωνα με τον A.M. Garcia ανήκει στην ομάδα γαλαξιών NGC 4235. Η συγκεκριμένη ομάδα αποτελείται από 29 τουλάχιστον μέλη, τα 18 εκ των οποίων καταγράφονται στο Νέο Γενικό Κατάλογο και 4 στον Index Catalogue.[4]

Έχουν παρατηρηθεί δύο υπερκαινοφανείς στον NGC 4273:

  • Ο Τύπου ΙΙ SN 1936A, τον οποίο ανακάλυψαν οι Έντγουιν Χαμπλ (Edwin Hubble) και Glenn Moore την 21η Ιανουαρίου 1936.[5]
  • Ο Τύπου ΙΙ SN 2008N τον οποίο ανακάλυψαν οι Άλεξ Φιλιππένκο (Alex Filippenko), D. Winslow, and W. Li στις 17 Ιανουαρίου 2008.[6]
  1. 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 «Results for object NGC 4273». NASA/IPAC Extragalactic Database. NASA and Caltech. Ανακτήθηκε στις 22 Νοεμβρίου 2024. 
  2. «Distance Results for NGC 4273». NASA/IPAC EXTRAGALACTIC DATABASE. NASA. Ανακτήθηκε στις 22 Νοεμβρίου 2024. 
  3. Seligman, Courtney. «New General Catalogue Objects: NGC 4273». Celestial Atlas. Ανακτήθηκε στις 22 Νοεμβρίου 2024. 
  4. Garcia, A. M. (1993). «General study of group membership. II. Determination of nearby groups». Astronomy and Astrophysics Supplement Series 100: 47. Bibcode1993A&AS..100...47G. 
  5. Hubble, Edwin; Moore, Glenn (1936). «A Super-Nova in the Virgo Cluster». Publications of the Astronomical Society of the Pacific 48 (282): 108. doi:10.1086/124669. Bibcode1936PASP...48..108H. 
  6. «SN 2008N». Transient Name Server. IAU. Ανακτήθηκε στις 22 Νοεμβρίου 2024. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Πολυμέσα σχετικά με το θέμα NGC 4273 στο Wikimedia Commons