NGC 4333

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
NGC 4333
Εικόνα του NGC 4333 από το SDSS.
Παρατηρησιακά Δεδομένα (εποχή J2000)
ΑστερισμόςΠαρθένος
Ορθή Αναφορά12h 23m 22.3s[1]
Απόκλιση06° 02′ 27″[1]
Μετατόπιση στο ερυθρό0.023406[1]
Απόσταση330 Mly (100 Mpc)[1]
Τύπος ΓαλαξίαSB(s)ab[1]
Φαινόμενη διάμετρος (V)0.9 x 0.7[1]
Φαινόμενο μέγεθος (V)14.48[1]
Άλλες ονομασίες
VCC 0637, PGC 40217, MCG +01-32-034, CGCG 042-065[1]
Δείτε επίσης: Γαλαξίες, Κατάλογος γαλαξιών

Ο NGC 4333 είναι ραβδωτός σπειροειδής γαλαξίας με δακτυλιοειδή δομή[2] ο οποίος απέχει περίπου 330 εκατομμύρια έτη φωτός[3] και βρίσκεται στον αστερισμό Παρθένο. Είναι επίσης γαλαξίας LINER[4] και ανακαλύφθηκε από τον αστρονόμο Ουίλιαμ Χέρσελ (William Herschel) στις 13 Απριλίου 1784.[5] Παρόλο που καταγράφεται ως VCC 637 στον κατάλογο γαλαξιών του Σμήνους της Παρθένου, δεν είναι μέλος του σχηματισμού αυτού αλλά βρίσκεται στο υπόβαθρό του.[6]

Παρακείμενοι γαλαξίες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο NGC 4333 σχηματίζει ζεύγος με τον γαλαξία NGC 4326,[7][8] με τον δεύτερο να είναι ο λαμπρότερος από τους δύο.[8] Και οι δύο γαλαξίες ανήκουν στο «Μεγάλο Τείχος» CfA2 ή αλλιώς «Τείχος της Κόμης».[9]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 «NASA/IPAC Extragalactic Database». Results for NGC 4333. Ανακτήθηκε στις 2 Μαρτίου 2022. 
  2. «HyperLeda -object description». leda.univ-lyon1.fr. Ανακτήθηκε στις 2 Μαρτίου 2022. 
  3. «Your NED Search Results». ned.ipac.caltech.edu. Ανακτήθηκε στις 3 Μαρτίου 2022. 
  4. Toba, Y.; Oyabu, S.; Matsuhara, H.; Malkan, M. A.; Gandhi, P.; Nakagawa, T.; Isobe, N.; Shirahata, M. και άλλοι. (2014-05-20). «Luminosity and Redshift Dependence of the Covering Factor of Active Galactic Nuclei Viewed Withwiseand Sloan Digital Sky Survey». The Astrophysical Journal 788 (1): 45. doi:10.1088/0004-637X/788/1/45. ISSN 0004-637X. Bibcode2014ApJ...788...45T. https://iopscience.iop.org/article/10.1088/0004-637X/788/1/45. 
  5. «New General Catalog Objects: NGC 4300 - 4349». cseligman.com. Ανακτήθηκε στις 19 Φεβρουαρίου 2022. 
  6. Binggeli, B.; Sandage, A.; Tammann, G. A. (September 1985). «Studies of the Virgo Cluster. II - A catalog of 2096 galaxies in the Virgo Cluster area. V - Luminosity functions of Virgo Cluster galaxies». The Astronomical Journal 90: 1681. doi:10.1086/113874. Bibcode1985AJ.....90.1681B. http://adsabs.harvard.edu/cgi-bin/bib_query?1985AJ.....90.1681B. 
  7. «[T2015] nest 10214». simbad.u-strasbg.fr. Ανακτήθηκε στις 22 Φεβρουαρίου 2022. 
  8. 8,0 8,1 Tully, R. Brent (2015-05-01). «Galaxy Groups: A 2MASS Catalog». The Astronomical Journal 149 (5): 171. doi:10.1088/0004-6256/149/5/171. ISSN 0004-6256. Bibcode2015AJ....149..171T. https://ui.adsabs.harvard.edu/abs/2015AJ....149..171T. 
  9. Hoffman, G. Lyle; Lewis, B. M.; Salpeter, E. E. (1995-03-01). «The Large-Scale Distribution of Late-Type Galaxies between Virgo and the Great Wall». The Astrophysical Journal 441: 28. doi:10.1086/175333. ISSN 0004-637X. Bibcode1995ApJ...441...28H. https://ui.adsabs.harvard.edu/abs/1995ApJ...441...28H. 

Αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Πολυμέσα σχετικά με το θέμα NGC 4333 στο Wikimedia Commons