NGC 125

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: Sky map 0h 28m 50.3s, +2° 50′ 19″

NGC 125

Ο NGC 125 (ή PGC 1772) είναι φακοειδής γαλαξίας στον αστερισμό Ιχθύες. Το φαινόμενο μέγεθός του είναι 12,9. Απέχει περίπου 235 εκατομμύρια έτη φωτός από τη Γη και έχει διάμετρο 115.000 ετών φωτός.[1] Τον ανακάλυψε ο αστρονόμος Ουίλιαμ Χέρσελ στις 25 Δεκεμβρίου 1790.

Ο NGC 125 είναι μέρος της ομάδας του NGC 128, που περιλαμβάνει τους γαλαξίες NGC 125, NGC 126, NGC 127, NGC 128 και NGC 130. Παρά το ότι φαίνονται κοντά από τη Γη, η μεγαλύτερη των 1000 km/sec (χιλιομέτρων το δευτερόλεπτο) διαφορά στην ακτινική ταχύτητα ανάμεσα στον NGC 125 και στον NGC 128 (ο πρώτος απομακρύνεται από τη Γη με ταχύτητα 5266 km/sec) καθιστά ελάχιστα πιθανό το ότι βρίσκονται κοντά στον χώρο. Ωστόσο, οι NGC 125 και NGC 126 είναι μάλλον κοντά ο ένας στον άλλο.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]