Lil Jon

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Lil Jon
Στο Halo 3 Αποκλειστική Προεπισκόπηση στην Ατλάντα, Σεπτέμβριος 2007.
Γέννηση17 Ιανουαρίου 1971 (1971-01-17) (53 ετών)[1]
Ατλάντα, Τζόρτζια, Η.Π.Α.
ΣπουδέςDouglass High School[2]
Ιδιότηταράπερ, τραγουδοποιός, μουσικός παραγωγός, μουσικός παραγωγός, ηθοποιός, disc jockey και hype man
Όργαναφωνή
Είδος τέχνηςΡάπερ, συνθέτης, DJ, παραγωγός, Ηθοποιός
Καλλιτεχνικά ρεύματαΧιπ χοπ, Κρανκ
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Τζόναθαν Σμιθ (Jonathan Smith, 17 Ιανουαρίου 1971)[1][3][4], ευρύτερα γνωστός με το όνομα Lil Jon (Λιλ Τζον), είναι Αμερικανός ράπερ, μουσικός παραγωγός, επιχειρηματίας, και διεθνής DJ ο οποίος ήταν μέλος της ομάδας Lil Jon & The East Side Boyz. Ο Lil Jon σχημάτισε το συγκρότημα το 1997, και η ομάδα κυκλοφόρησε αρκετά άλμπουμ ανάμεσα μέχρι και το 2004. Έκτοτε ακολούθησε σόλο καριέρα.

Πρώιμος βίος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Lil' Jon γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Τζόρτζια της Ατλάντα. Αποφοίτησε από το Frederick Douglass High School.[5]

Καριέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πρώιμη Καριέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αφού δούλεψε ως DJ στα νυχτερινά κλαμπ της Ατλάντα, άρχισε εργάστηκε για την δισκογραφική εταιρία So So Def Recordings ανάμεσα στο 1993 και 2000.[1] Παρακολούθησε μαθήματα στο Saint Joseph's University στη Φιλαδέλφια για 2 χρόνια αλλά αποφάσισε να ακολουθήσει το όνειρό του στη μουσική βιομηχανία. Η μητέρα του τον ενθάρρυνε να ακολουθεί τα όνειρά του αντί να ακολουθήσει μία καριέρα που δεν είχε κανένα ενδιαφέρον για αυτόν.

Lil' Jon & the East Side Boyz[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Smith πήρε το όνομα Lil' Jon και σχημάτισε μια μουσική ομάδα Lil' Jon & the East Side Boyz με τους ράπερ Big Sam (γεννήθηκε Σαμ Νόρις) και Lil' Bo (Γουέντελ Νιλ).[6] Η ομάδα υπέγραψε στη δισκογραφική εταιρεία της Ατλάντα, Mirror Image Records, με την Ichiban Records ως εκδότη. Το 1997, οι Lil' Jon & the East Side Boyz έκαναν ντεμπούτο με το Get Crunk, Who U Wit: Da Album. Περιλάμβανε τα σινγκλ "Who U Wit?" και "Shawty Freak a Lil' Sumthin'", το τελευταίο εκ των οποίων κυκλοφόρησε το 1998. Και τα δύο σινγκλ χαρτογραφήθηκαν στο Billboard Hot R&B/Hip-Hop Songs chart στο Νο. 70 και No. 62 αντίστοιχα.[7] Το 2000 ο Jon πήρε μέρος στην ίδρυση της δικής του επιγραφής BME Recordings και υπέγραψε συμφωνία διανομής στη Norcross, στη Τζόρτζια βασισμένη στη Southern Music Distribution. Εκεί κυκλοφόρησε το επαναστατικό του άλμπουμ με τον τίτλο We Still Crunk. Μεταξύ των κομματιών του έργου αυτού ήταν το επιτυχημένο σινγκλ "I Like Dem Girlz", το οποίο έφτασε το No. 55 στο R&B chart και το No. 3 στο Hot Rap Tracks chart.

Αφού άκουσε τα σχόλια ότι ο Lil' Jon ήταν "ο νέος τύπος" από τους ανθρώπους στο δρόμο σε αγορές όπου έλκυε το μεγαλύτερο κοινό του - δηλαδή Ατλάντα, Σαιντ Λούις, Μέμφις και Ντάλας - οι A&R at TVT, Bryan Leach, πήγαν σε μία από τις εμφανίσεις του στην Ατλάντα και έγινε έκπληκτος από την απέραντη ενέργεια της εμπειρίας.[8] Ο Λιτς είπε στο HitQuarters: "Ήταν όπως στις αρχές των Beastie Boys, όταν είχαν την ενέργεια της ροκ ομάδας αλλά ράπαραν , και αυτή η ενέργεια εμπεριέχει όλα τα σχετικά της κρανκ μουσικής".[8] Ο Lil' Jon & The East Side Boyz υπέγραψαν στην TVT Records το 2001 και έκαναν ντεμπούτο εκεί με το Put Yo Hood Up, το οποίο συνδύασε προηγούμενα κυκλοφορημένα κομμάτια με νέα. Το πρώτο εθνικό παιγμένο σινγκλ της ομάδας ήταν το "Bia' Bia'", στο οποίο εμφανίζονταν ράπερ όπως οι Ludacris, Too Short, Big Kapp, και Chyna Whyte.[1] Το "Bia' Bia'" έφτασε το No. 97 στο Billboard Hot 100 και το No. 47 στο Billboard R&B chart.[7]

Το 2002, η ομάδα κυκλοφόρησε το Kings of Crunk. Το "I Don't Give A..." ήταν το πρώτο τους σινγκλ: διέθετε τους Mystikal και Krayzie Bone και έφτασε το No. 50 στο R&B chart.[7] Το επόμενο σινγκλ της ομάδας, μια συνεργασία με το χιπ χοπ συγκρότημα από την Ατλάντα Ying Yang Twins με τον τίτλο "Get Low", έγινε δημοφιλές στα κλαμπ σε εθνικό επίπεδο και έφτασε το top ten του Hot 100. Το Crunk Juice ακολούθησε το 2004, ακολουθούμενο από το "What U Gon' Do" που διέθετε τον Lil' Scrappy. Το "What U Gon' Do" έφτασε στο No. 22 στο Hot 100, στο No. 13 στο R&B chart, και στο No. 5 στο rap chart: το επόμενό του, "Lovers & Friends" μαζί με τους Usher και Ludacris, έφτασε στο No. 3 (Hot 100), στο No. 2 (R&B), και στο No. 1 (rap).[7]

Σόλο καριέρα και παραγωγή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εκτός από το να ηγείται των Lil' Jon & The East Side Boyz, ο Lil' Jon έχει επίσης παράγει πολλές επιτυχίες urban σινγκλ. Από το 2003 έως το 2005, ενώ ήταν ακόμη με τους East Side Boyz, ο Lil' Jon παρήγε επιτυχίες όπως τα "Salt Shaker" από τους Ying Yang Twins, "Yeah!" από τον Usher, "Freek-a-Leek" από τον Petey Pablo, "Shorty Wanna Ride" από τον Young Buck, "Shake That Monkey" από Too Short, "Let's Go" από τον Trick Daddy, και "Girlfight" από την Brooke Valentine.[1] Ο Lil' Jon μπήκε στην hyphy μουσική σκηνή της Παραλίας του Σαν Φρανσίσκο το 2006 με τις συνεργασίες του με τον ράπερ της περιοχής του κόλπου E-40: ο Lil' Jon παρήγε το σινγκλ του E-40 "Tell Me When To Go" και είχε τον E-40 και τον ράπερ της Ατλάντα Sean P στο δικό του "Snap Yo Fingers".[9] Το 2006, ο Lil' Jon διέκοψε τη διαπραγμάτευσή του με τη δισκογραφική εταιρεία TVT. Ορκίστηκε να την ηχογραφήσει για την TVT Records ξανά, ισχυριζόμενος ότι ο ιδιοκτήτης της TVT, Steve Gottlieb, τον απατούσε.[νεκρός σύνδεσμος][10] Επίσης άρχισε να ηχογραφεί ένα ροκ μουσικής άλμπουμ, Crunk Rock: το Μάιο του 2006 άρχισε να ηχηγραφεί στο Λας Βέγκας της Νεβάδα επειδή το ροκ συγκρότημα The Killers ηχογραφούσε το επερχόμενο άλμπουμ του Sam's Town εκεί και οι East Side Boyz υπέγραψαν ένα νέο συμβόλαιο με τους Rick Robinson, γνωστός και ως Double R CEO, και Founder of IMG Recordings, το οποίο πήγε το άλμπουμ πίσω κατά το 2013.[11]

Τα MTV News ανέφεραν το Μάιο του 2008 ότι το Crunk Rock έπαιρνε περισσότερο χρόνο για να ολοκληρωθεί από ότι ο Lil' Jon ήδη προγραμμάτισε.[12] Ως τμήμα του πλειστηριασμό πτώχευσης της TVT Records το 2008, ο Lil' Jon απέσυρε την πολλών εκατομμυρίων δολαρίων ένστασή του με τις διαδικασίες πώλησης της TVT και συμφώνησε με τη μεταφορά της TVT από τη συμφωνία του της The Orchard. Σε αντάλλαγμα, η The Orchard απάλλαξε τον Lil' Jon από όλες τις μελλοντικές υποχρεώσεις και επέστρεψε τα δικαιώματα για τις κύριες ηχογραφήσεις του Crunk Rock. Το Crunk Rock τελικά κυκλοφόρησε στις 8 Ιουνίου του 2010 και διαθέτει καλλιτέχνες όπως οι LMFAO, Soulja Boy, Ying Yang Twins, Waka Flocka Flame, R.Kelly, και πολλούς άλλους.[13] Το Μάρτιο του 2011, ο Lil Jon πήρε μέρος στον τέταρτο κύκλο της σειράς The Celebrity Apprentice στο NBC και αποκλείστηκε στο Final Four.[14] Τον Ιούλιο του 2011, σε μία πρόσφατη συνέντευξη είχε πει ότι δουλεύει για ένα νέο στούντιο άλμπουμ που ονομάζεται "Party Animal" και έχει κυκλοφορήσει ένα τραγούδι με τους που λέγεται "Drink".

Dance Projects[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αν και ο Lil Jon είναι ένας ράπερ είχε διάφορες συνεργασίες με ηλεκτρονικούς καλλιτέχνες. Το 2011 ο Lil' John παρείχε φωνητικά για το τραγούδι Turbulence το οποίο ήταν από τους Laidback Luke και Steve Aoki, το τραγούδι αποδείχθηκε ιδιαίτερα δημοφιλές καθώς έφτασε το #37 στο Αυστραλιανό singles chart και το #6 στα Βρετανικά dance charts, το τραγούδι συμπεριλήφθηκε σε πολλές συλλογές του Ministry Of Sound, αυτές περιλάμβαναν τις Addicted to Bass, The Annual και Clubbers Guide. Ο Lil Jon πήγε να παρέχει φωνητικά για το τραγούδι Mutate από τον Βρετανό καλλιτέχνη της electronic house, Sidney Samson, το τραγούδι ήταν αρκετά δημοφιλές για να κερδίσει το ενδιαφέρον των ιδιοκτήτων του κλαμπ της Λίβερπουλ, Cream οι οποίοι συμπεριέλαβαν το τραγούδι στο "Cream Club Anthems 2012" τους το οποίο τέθηκε στο top 10 των chart πωλήσεων των dance album. Ο Lil Jon πάλι δούλεψε με τον Samson όταν έκανε remix το τραγούδι Drink με τους LMFAO.

Μουσικό στυλ και επιρροές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Jason Birchmeier (Τζέισον Μπερτσμάιαρ) από τον τηλεοπτικό σταθμό all music έχει περιγράψει την παραγωγή του Lil' Jon ως "βαθύφωνη-βαριά" και το άλμπουμ του Put Yo Hood Up ότι έχει "μια μεγάλη και ποικίλη λίστα από προσκεκλημένους ράπερ που συνοδεύουν τους ρυθμούς". Με τους προσκεκλημένους ερμηνευτές να εμφανίζονται σ' αυτό το άλμπουμ περισσότερο από τους East Side Boyz, ο Birchmeier παρατήρησε: "Το τελικό αποτέλεσμα είναι ένα άλμπουμ που θυμίζει επιπέδου-δρόμου mixtape και όχι ένα παραδοσιακό προσανατολισμένου-καλλιτέχνη άλμπουμ".[15] Επηρεάστηκε ιδιαίτερα από τους 2 Live Crew, 8Ball & MJG, OutKast, Geto Boys, UGK, Dr. Dre, and Sir Mix-A-Lot. Ο Alex Henderson (Άλεξ Χέντερσον), επίσης από τον allmusic, αντιπαρέβαλε το "θορυβώδες, στο-πρόσωπό-σου, γεμάτη-αισχρολογίες μουσική για πάρτι" στυλ του Lil Jon με άλλους Νοτίους ράπερ, εκείνους τους οποίους "έχουν μια gangsta/thug διάταξη ζωής" και εκείνους τους οποίους μεταβιβάζουν "σοβαρά κοινωνικοπολιτικά μηνύματα".[16] Ο Lil' Jon έχει επίσης βρει επιρροή στην ροκ μουσική, έχοντας δουλέψει με τους Rick Rubin και Korn.[17] Η ίδια αυτή επιρροή ενσαρκώνει την επιθετική του απαγγελία και το στυλ της ραπ με τη "δυνατή φωνή". Φάνηκε στο πρόγραμμα VH1's 100 Greatest Artists of All-Time φορώντας ένα μπλουζάκι των Bad Brains και επίσης συνήθιζε να ακούει Lynyrd Skynyrd μεγαλώνοντας στο Νότο τη δεκαετία του '70. Για το "Let's Go" του Trick Daddy, ο Lil' Jon γεύτηκε τα μπάσα από το "Crazy Train" του Ozzy Osbourne.[11]

Προσωπική ζωή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 2004, ο Lil Jon παντρεύτηκε στο Πουέρτο Ρίκο.[18] Έχει επίσης ένα γιο που ονομάζεται Slade Smith (Σλέιντ Σμιθ) (γεννήθηκε το 1998).

Δισκογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σόλο
Με τους East Side Boyz

Βιντεοπαιχνίδια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Tony Hawk's American Wasteland
  • 25 To Life (σύντομη εμφάνιση)
  • Def Jam: Icon
  • Need for Speed: Underground "Get Low (τραγούδι)" το τραγούδι εμφανίζεται σε αυτό το παιχνίδι
  • Def Jam: Icon "Get Low (τραγούδι)" τραγούδι σε αυτό το Παιχνίδι

Φιλμογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • 2004: Soul Plane
  • 2005: Boss'n Up
  • 2005: Hip-Hop Honeys: Las Vegas
  • 2006: Date Movie
  • 2006: Scary Movie 4
  • 2007: Class of 3000
  • 2008: Smoke and Mirrors
  • 2009: Pimp My Ride Διεθνής
  • 2010: Freaknik: The Musical (φωνή μόνο)
  • 2011: The Celebrity Apprentice 4

Τηλεοπτικές Εκπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Chappelle's Show (2004)
Wild 'n Out (2006)

Υποσημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Birchmeier, Jason (2006). «Lil' Jon – Biography». Allmusic. Ανακτήθηκε στις 11 Απριλίου 2008. 
  2. Ανακτήθηκε στις 4  Μαρτίου 2021.
  3. «@LilJon (official)». Twitter. 17 Ιανουαρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 3 Απριλίου 2011. 
  4. Semuels, Alana (12 Μαρτίου 2007). «Rappers hear siren song of opportunity». LA Times. Ανακτήθηκε στις 27 Σεπτεμβρίου 2009. 
  5. Besthoff, Ben (27 Ιουλίου 2010). «Best Lil Jon quotes». Creative Loafing Atlanta. Ανακτήθηκε στις 2 Αυγούστου 2010. 
  6. Reid, Shaheem (1 Νοεμβρίου 2004). «Lil' Jon: Big Chips (page 2)». MTV News. Ανακτήθηκε στις 18 Μαΐου 2010. 
  7. 7,0 7,1 7,2 7,3 «Lil' Jon > Charts & Awards > Billboard Albums». allmusic. Ανακτήθηκε στις 23 Δεκεμβρίου 2009. 
  8. 8,0 8,1 «Interview with Bryan Leach». HitQuarters. 5 Απριλίου 2004. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Ιανουαρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 28 Ιανουαρίου 2011. 
  9. Reid, Shaheem (28 Φεβρουαρίου 2006). «Lil' Jon Has Big Plans For E-40 And The Hyphy Movement». MTV News. Ανακτήθηκε στις 23 Δεκεμβρίου 2009. 
  10. «Lil Jon Video». SOHH.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (Online interview) στις 12 Σεπτεμβρίου 2006. Ανακτήθηκε στις 22 Φεβρουαρίου 2006. 
  11. 11,0 11,1 Reid, Shaheem (17 Μαΐου 2006). «Lil' Jon Wants To Double His Gold By Becoming King Of Rock». MTV News. Ανακτήθηκε στις 23 Δεκεμβρίου 2009. 
  12. Reid, Shaheem (6 Μαρτίου 2008). «Lil' Jon Isn't A Rock Star Just Yet, But He's Keeping Busy With E-40, Extreme Athletes». MTV News. Ανακτήθηκε στις 23 Δεκεμβρίου 2009. 
  13. «VIBE: Lil' Jon Goes to the Orchard». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Σεπτεμβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 19 Ιουνίου 2012. 
  14. «Celebrity Apprentice Season Four Cast Revealed». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Νοεμβρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 19 Ιουνίου 2012. 
  15. Birchmeier, Jason (22 Μαΐου 2001). «Put Yo Hood Up: Review». allmusic. Ανακτήθηκε στις 23 Δεκεμβρίου 2009. 
  16. Henderson, Alex (2002). «Kings of Crunk: Review». allmusic. Ανακτήθηκε στις 23 Δεκεμβρίου 2009. 
  17. Reid, Shaheem (12 Μαΐου 2004). «Lil' Jon Bangs Head, Creates 'Crunk-Rock'». MTV News. Ανακτήθηκε στις 23 Δεκεμβρίου 2009. 
  18. Rashbaum, Alyssa (29 Νοεμβρίου 2004). «'I Do ... What?!' — Lil Jon Gets Married». MTV News. Ανακτήθηκε στις 3 Ιουλίου 2010. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]