GAZ Volga Siber

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
GAZ Volga Siber

GAZ Volga Siber στο Σαλόνι της Μόσχας τον Αύγουστο του 2008
Σύνοψη
Κατασκευαστής GAZ
ΠαραγωγήΝοέμβριος 2008 — Ιανουάριος 2010
Σεζόν2009 — 2010
ΣυναρμολόγησηΝίζνι Νόβγκοροντ, Ρωσία
ΣχεδιαστήςUltraMotive
Αμάξωμα και σασί
ΚατηγορίαΜεσαίο αυτοκίνητο
Αμάξωμα4-πορτο σεντάν
ΔιαμόρφωσηΚινητήρας μπροστά, εμπρόσθια κίνηση
ΠλατφόρμαChrysler JR41 platform
Σχετική εξέλιξηChrysler Sebring
Dodge Stratus
Σύστημα κίνησης
Κινητήρας2.0 λίτρα και 2.4 λίτρα, όλοι 4-κύλινδροι σε σειρά (I4) βενζίνης
Μετάδοση5-τάχυτο μηχανικό κιβώτιο
4-τάχυτο αυτόματο κιβώτιο 41TE
Χωρητικότητα καυσίμου61 λίτρα
Διαστάσεις
Μεταξόνιο2.766 χιλιοστά
Μήκος4.841 χιλιοστά
Πλάτος1.808 χιλιοστά
Ύψος1.498 χιλιοστά
Κενό Βάρος1.555 - 1.625 κιλά
Χρονολόγιο
Προηγούμενο μοντέλοVolga GAZ-31105
GAZ-3111
Επόμενο μοντέλοChrysler 200

Το Volga Siber ήταν μεσαίο αυτοκίνητο που παράχθηκε από τη ρωσική αυτοκινητοβιομηχανία GAZ από τον Νοέμβριο του 2008 μέχρι τον Νοέμβριο του 2010, και ήταν το τελευταίο επιβατικό αυτοκίνητο στην ιστορία της εταιρείας.

Κατασκευασμένο στο πλαίσιο μιας κοινοπραξίας με την Chrysler, το Siber χρησιμοποίησε την αντικατασταθείσα πλατφόρμα και εργαλεία από τη δεύτερη γενιά Chrysler Sebring/Dodge Stratus με μικρές σχεδιαστικές τροποποιήσεις που έγιναν από το βρετανικό στούντιο UltraMotive στη μάσκα και τους προβολείς του. Άλλες τροποποιήσεις περιορίστηκαν σε μια πιο ανθεκτική ανάρτηση και μεγαλύτερη απόσταση από το έδαφος.[1]

Ωστόσο, το Volga Siber εισήχθη κατά την έναρξη της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης του 2008, με αποτέλεσμα να σημειώσει ελάχιστες πωλήσεις, και τελικώς ολοκλήρωσε την παραγωγή του σε μόλις 2 έτη, τον Νοέμβριο του 2010,[2] καθώς η εταιρεία GAZ σταμάτησε τότε οριστικά να παράγει επιβατικά αυτοκίνητα και άρχισε να επικεντρώνεται μόνο σε φορτηγά. Συνολικά, κατασκευάστηκαν και πωλήθηκαν μόλις 9.000 αντίτυπα από αυτό το μοντέλο, έναντι 40.000 ετήσιων πωλήσεων που προσδοκούσε αρχικά η εταιρεία. Μετά την αποτυχία, ο σχεδιασμός του GAZ Volga Siber πουλήθηκε πίσω στην Chrysler, η οποία είχε ανοίξει μια Ρωσική θυγατρική πρόσφατα. Αυτό έγινε σε περίπτωση που η Chrysler ήθελε να συνεχίσει την παραγωγή από αυτό που ουσιαστικά ήταν μια τροποποιημένη έκδοση από ένα από τα παλιά της αυτοκίνητα, για τη ρωσική αγορά, αλλά η Chrysler αποφάσισε να μην συνεχίσει με το αυτοκίνητο και προχώρησε στο να αρχίζει να φέρνει εισαγόμενα μοντέλα. Τα τμήματα παραγωγής επιβατικών αυτοκινήτων του εργοστασίου GAZ από τότε έχουν χρησιμοποιηθεί βάσει συμφωνιών από διάφορους ξένους κατασκευαστές, όπως η Volkswagen.

Επίπεδα εξοπλισμού[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στη σύντομης διάρκειας παραγωγή του, διατέθηκε σε δύο επίπεδα εξοπλισμού: Comfort (με κινητήρες βενζίνης 2.0 ή 2.4 λίτρων, ισχύος 141 hp και 143 hp αντίστοιχα) και Lux (μόνο με τον κινητήρα των 2.4 λίτρων).

Το βασικό επίπεδο εξοπλισμού έφερε στάνταρ κλιματισμό, μπροστινούς αερόσακους οδηγού και συνοδηγού, Σύστημα Αντιμπλοκαρίσματος Τροχών (ABS), Σύστημα Ελέγχου Πρόσφυσης (traction control system), προβολείς αλογόνου, υδραυλικό τιμόνι, ρυθμιζόμενη κολώνα τιμονιού, ηλεκτρικά ρυθμιζόμενο κάθισμα οδηγού, ηχοσύστημα με 6 ηχεία, θερμαινόμενους και αναδιπλούμενους πλευρικούς εξωτερικούς καθρέφτες, εσωτερικό καθρέφτη με λειτουργία αυτόματου σκοτεινιάσματος σε έντονο φωτισμό προβολέων από πίσω και ρεζέρβα μίας χρήσης.[3]

Η ακριβότερη έκδοση «Lux» έφερε, επιπλέον, δερμάτινο σαλόνι, αντικλεπτικό σύστημα και μπροστινά φώτα ομίχλης.

Αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]