Dodge Intrepid
| Dodge Intrepid | |
|---|---|
 | |
| Σύνοψη | |
| Κατασκευαστής |  Dodge |
| Παραγωγή | 1992 — 2003 |
| Αμάξωμα και σασί | |
| Κατηγορία | Μεγάλο αυτοκίνητο |
| Αμάξωμα | 4-πορτο σεντάν |
| Χρονολόγιο | |
| Προηγούμενο μοντέλο | Dodge Monaco |
| Επόμενο μοντέλο | Dodge Charger |
Το Dodge Intrepid ήταν ένα μπροστοκίνητο πλήρους μεγέθους σεντάν αυτοκίνητο, που κατασκευάστηκε από την αμερικανική αυτοκινητοβιομηχανία Dodge, από το 1992 έως το 2003, σε 2 γενιές.
Πρώτη γενιά (1992 - 1997)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το πρώτο Intrepid βασίστηκε στην πλατφόρμα LH του Ομίλου Chrysler και σχετιζόταν στενά με τα μοντέλα Chrysler Concorde, New Yorker και LHS που παράγονταν ταυτόχρονα, καθώς και με το Eagle Vision. Δεν υπήρξε συγγενική εκδοχή από την εταιρεία Plymouth. Η πλατφόρμα LH με τη σειρά της, ήταν μια βαριά τροποποιημένη και εκσυγχρονισμένη έκδοση του πλαισίου Eagle Premier, μια παραλλαγή του Renault 25.
Αν και το αρχικό πρότυπο σε επίπεδο πήλινου μοντέλου διαμορφώθηκε ήδη από το 1986, η τελική αισθητική διαμορφώθηκε το 1988 από τον Kevin Verduyn και το Intrepid παραγωγής παρουσιάστηκε στο Σαλόνι Αυτοκινήτου του Ντιτρόιτ τον Ιανουάριο του 1992. Για πρώτη φορά σε μοντέλο της Dodge, η σχεδίαση στο μπροστινό μέρος ακολούθησε τη φιλοσοφία «χωρίς μούρη», που είχε διαδοθεί τότε από την Chrysler σε αρκετά οχήματα, και διέθετε μακρύ μεταξόνιο, σχετικά κοντές προεξοχές και καμπίνα επιβατών που έφτανε πολύ μπροστά με αντίστοιχα κοντό καπό.
Το Intrepid μπήκε στη μαζική παραγωγή τον Ιούνιο του 1992, ως μοντέλο της σεζόν (model year / έτος μοντέλου) του 1993 και η παραγωγή πραγματοποιήθηκε σε εργοστάσιο της Chrysler στον Καναδά, όπου ειδικά στη χώρα αυτή πωλήθηκε ως μοντέλο της Chrysler. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, αντικατέστησε το Dodge Monaco ως το μεγαλύτερο επιβατικό αυτοκίνητο της Dodge. Με την εισαγωγή της Dodge στο Μεξικό κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, κυκλοφόρησε ως Dodge, αντικαθιστώντας το Dodge Dynasty που είχε πωληθεί εκεί με το εμπορικό σήμα της Chrysler.
Η βασική έκδοση, αλλά και το ES, προσφέρθηκαν με βενζινοκινητήρα V6 3.3 λίτρων ή, με επιπλέον χρέωση, με βενζινοκινητήρα V6 3.5 λίτρων με 24 βαλβίδες, η καθεμία σε συνδυασμό με αυτόματο κιβώτιο τεσσάρων σχέσεων. Η έκδοση του μοντέλου ES πρόσφερε πιο ανθεκτικό πλαίσιο, πίσω δισκόφρενα, δερμάτινο τιμόνι και ζάντες αλουμινίου 16 ιντσών.
Το 1994, μια νέα και πιο σύγχρονη υδραυλική υποβοήθηση στο τιμόνι, μεταβλητής αναλόγως με την ταχύτητα, αντικατέστησε την αρχική, με σκοπό το ευκολότερο παρκάρισμα, ενώ στις υψηλότερες ταχύτητες γινόταν κάπως πιο σκληρή.
Το 1995, η ισχύς του κινητήρα 3.3 λίτρων αυξήθηκε από 114 σε 120 kW (163 ίππους) και το αυτόματο κιβώτιο ταχυτήτων αναθεωρήθηκε, με σκοπό την ομαλότερη αλλαγή ταχυτήτων. Ταυτόχρονα, το σύστημα αντιμπλοκαρίσματος τροχών (ABS) έγινε στάνταρ στην έκδοση ES.
Από το έτος μοντέλου 1996, ο βενζινοκινητήρας 3.5 λίτρων ήταν πλέον ο βασικός εξοπλισμός κινητήρα της έκδοσης ES.
Τη σεζόν του 1997, η έκδοση «Sport» παρουσιάστηκε ως το τρίτο μοντέλο στη σειρά Intrepid, με βενζινοκινητήρα V6 και κυβισμού 3.5 λίτρων, νέο και πιο εξελιγμένο αυτόματο κιβώτιο τεσσάρων ταχυτήτων με λειτουργία Steptronic (AutoStick), ηλεκτρικά ρυθμιζόμενο κάθισμα οδηγού, σπορ καλύμματα των τροχών και δερμάτινο τιμόνι και λεβιέ ταχυτήτων.
-
Πίσω όψη -
Ως επίσημο όχημα της Αστυνομίας
Ετήσια παραγωγή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η παραγωγή της πρώτης γενιάς έληξε τον Αύγουστο του 1997 και η Dodge κατασκεύασε συνολικά 645.281 αντίτυπα της πρώτης γενιάς του Intrepid.
| Έτος | Παραγωγή |
|---|---|
| 1993 | 70.046 |
| 1994 | 128.190 |
| 1995 | 150.474 |
| 1996 | 145.167 |
| 1997 | 151.404 |
| Σύνολο | 645.281 |
Δεύτερη γενιά (1997 - 2003)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η δεύτερη γενιά του Dodge Intrepid μπήκε στη μαζική παραγωγή τον Σεπτέμβριο του 1997, με την έναρξη της σεζόν του 1998. Διέθετε μια εκσυγχρονισμένη αισθητική, που είχε διαμορφωθεί από τον Bob Boniface το 1993 και το 1994, με ακόμα πιο στρογγυλή σχεδίαση, τόσο εμπρός όσο και πίσω, καθώς και ελαφρώς μεγαλύτερες διαστάσεις και αυξημένο εσωτερικό χώρο.
Χρησιμοποιήθηκαν νέοι βενζινοκινητήρες V6 ελαφρού κράματος, που πρόσφεραν περισσότερη ισχύ, αλλά κατανάλωναν λιγότερο από τους προκατόχους τους: ένας κινητήρας με κυβισμό 2.7 λίτρων που απέδιδε 149 kW (203 ίππους) και ένας με 3.2 λίτρα και 164 kW (223 ίππους). Ο πρώτος τροφοδοτούσε το βασικό μοντέλο και ο κινητήρας 3.2 λίτρων τροφοδοτούσε το Intrepid ES (η έκδοση Sport ακυρώθηκε μετά από μόλις έναν χρόνο). Οι κινητήρες συνδυάστηκαν με αυτόματα κιβώτια τεσσάρων ταχυτήτων, με το ES να διαθέτει επιπλέον λειτουργία χειροκίνητης αλλαγής ταχυτήτων (AutoStick).
Το 1999 έγιναν λεπτομερείς αλλαγές στο εσωτερικό (στα υφάσματα, τις ταπετσαρίες και τα χαλιά) και όλα τα μοντέλα έλαβαν βελτιωμένες ράβδους κατά της κύλισης.
Από τη σεζόν του 2000, το βασικό μοντέλο ονομαζόταν πλέον Intrepid SE. Η σπορ έκδοση Intrepid R/T με τον αναθεωρημένο V6 βενζινοκινητήρα 3.5 λίτρων των 180 kW (245 ίππους) που χρησιμοποιήθηκε στο προηγούμενο μοντέλο προστέθηκε επίσης στην παλέτα των επιλογών.
Από τη σεζόν του 2003, το R/T αντικαταστάθηκε από το Intrepid SXT με έναν κινητήρα V6 3.5 λίτρων, που απέδιδε 186 kW (253 ίππους). Επίσης, το προαιρετικό 4-δισκο CD-changer στο ταμπλό, αντικαταστάθηκε από ένα προαιρετικό 6-δισκο CD-changer, επίσης στο ταμπλό.
Τη σεζόν του 2004, η ήδη φθίνουσα δημοτικότητα του Intrepid μειώθηκε περαιτέρω και στις 31 Αυγούστου 2004 η Dodge σταμάτησε να το παράγει. Η λήξη της παραγωγής του, τερμάτισε επίσης την 24χρονη εποχή της κίνησης στους μπροστινούς τροχούς σε αυτή την κατηγορία. Τον Απρίλιο του 2005, μπήκε στην παραγωγή το πισωκίνητο Dodge Charger, επίσης σεντάν, που αντικατέστησε το Intrepid και κυκλοφόρησε ως μοντέλο της σεζόν του 2006.
-
Πίσω όψη -
Ως επίσημο όχημα της Αστυνομίας
Αγώνες NASCAR[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το 2001, η δεύτερη γενιά του Dodge Intrepid ξεκίνησε επίσημη καριέρα στα ράλλυ NASCAR και ήταν το μοντέλο που εισήγαγε τότε εκ νέου την Dodge στο NASCAR μετά από μια διακοπή 16 ετών, και κατάφερε αρκετά νικηφόρα αποτελέσματα, για πρώτη φορά για την εταιρεία μετά το 1977. Η καριέρα του Intrepid στο NASCAR συνεχίστηκε έως το 2005, όταν η Dodge παρουσίασε και εισήγαγε τον διάδοχο Charger και λίγο μετά εισήγαγε το μοντέλο επίσημα και στο NASCAR.[2]
Αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Flammang, James M. (1999). Standard catalog of American cars, 1976-1999. Ron Kowalke (3rd έκδοση). Iola, WI: Krause Publications. ISBN 0-87341-755-0. OCLC 43301709.
- ↑ Newton, David (21 Μαρτίου 2006). «Dodge to teams: Chargers only after TMS». NASCAR. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Ιουλίου 2010. Ανακτήθηκε στις 21 Σεπτεμβρίου 2014.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Flammang, James M./Kowalke, Ron: Standard Catalog of American Cars 1976–1999. Εκδόσεις Krause, Iola 1999. ISBN 0-87341-755-0.
