Μετάβαση στο περιεχόμενο

Death Note

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Death Note
デスノート
Desu Nōto
Death Note
ΕίδοςΜυστηρίου, δράμα, ψυχολογικό θρίλερ, υπερφυσικό θρίλερ
Manga Death Note
ΣχεδιαστήςΟμπάτα Τακέσι
ΕκδότηςJump Comics
Δημοσιεύεται στοWeekly Shōnen Jump
ΈκδοσηΔεκέμβριος 2003 – Μάιος 2006
Αριθμός τόμων12
Anime Death Note
ΣκηνοθέτηςΑράκι Τετσουρόου
ΣτούντιοMadhouse
Τηλ. δίκτυοNTV (Nippon Television)
ΜετάδοσηΟκτώβριος 2006 – Ιούνιος 2007
Αριθμός επεισοδίων37
Σχετικά έργα
Ταινίες
  • Death Note (2006)
  • Death Note: The Last Name (2006)
  • L: Change the WorLd (2008)
  • Death Note (2017)

Μυθιστόρημα

  • Death Note Another Note: The Los Angeles BB Murder Cases (2006)

Βιντεοπαιχνίδια

  • Death Note Kira's Game (2007)
  • Death Note: Successor to L (2007)
  • L the Prologue to Death Note: Spiraling Trap (2008)

Το Death Note (ιαπωνικά: デスノート, Χέπμπορν: Desu Nōto) είναι σειρά ιαπωνικών manga σε σενάριο Όμπα Τσογκούμι και εικονογράφηση Τακέσι Ομπάτα. Η ιστορία ακολουθεί τον μαθητή λυκείου Γιάγκαμι Λάιτ, ο οποίος ανακαλύπτει ένα τετράδιο με το οποίο μπορεί να σκοτώσει οποιονδήποτε γράφοντας το όνομά του σε αυτό και σκεπτόμενος το πρόσωπό του. Η πλοκή παρουσιάζει την προσπάθειά του να εξαλείψει τους εγκληματίες από την κοινωνία και να γίνει «θεός ενός νέου κόσμου», οδηγούμενος σταδιακά στην παράνοια. Εμπόδιο στα σχέδιά του στέκεται η ιαπωνική αστυνομία, με την πολύτιμη βοήθεια του καλύτερου ντετέκτιβ του κόσμου, ονόματι L.[1]

Αρχικά, το manga δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Weekly Shōnen Jump τον Δεκέμβριο του 2003 μέχρι και τον Μάιο του 2006. Η σειρά ενέπνευσε επίσης μια σειρά anime, τρεις ταινίες, δύο μυθιστορήματα και αρκετά βιντεοπαιχνίδια. Από τον Απρίλιο του 2009, το manga κυκλοφορεί στα ελληνικά από τις εκδόσεις Anubis. Το anime έκανε πρεμιέρα στις 3 Οκτωβρίου του 2006 και ολοκληρώθηκε στις 26 Ιουνίου του 2007 με 37 επεισόδια.[2]

Πλοκή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο νεαρός αριστούχος μαθητής Λάιτ Γιάγκαμι βρίσκει ένα τετράδιο που έπεσε από τον ουρανό στην αυλή του σχολείου του. Αυτό το τετράδιο έχει την ικανότητα να σκοτώνει αυτόν του οποίου το όνομα θα γραφτεί στις σελίδες του, με τον τρόπο που θα αποφασίσει ο κάτοχός του. Όμως υπάρχουν διάφοροι κανόνες γραμμένοι στις πρώτες σελίδες του, κανόνες που πρέπει να τηρούνται κατά γράμμα ώστε να επιτελέσει τον σκοπό του. Για παράδειγμα, για να πεθάνει κάποιος πρέπει ο κάτοχος του τετραδίου να γνωρίζει το όνομά του αλλά και το πρόσωπό του.

Το Death Note το έριξε στον «ανθρώπινο κόσμο» ένας σινιγκάμι, δηλαδή ένας θεός του θανάτου, ο οποίος ακολουθεί παντού τον Λάιτ, χωρίς να μπορεί να τον δει κανένας άλλος. Ο Λάιτ αποφασίζει να χρησιμοποιήσει το τετράδιο, αρχικά, για ευγενή σκοπό, ώστε να σκοτώσει κακοποιούς και να «καθαρίσε» τον κόσμο από την εγκληματικότητα, ξεκινώντας από κρατούμενους σε όλο τον κόσμο. Όταν όμως η ιαπωνική αστυνομία, σε συνεργασία με το FBI, αρχίζει να ασχολείται με την υπόθεση και τον δολοφόνο, στον οποίο δίνεται το ψευδώνυμο Kira (από το αγγλικό "killer"), τα πράγματα περιπλέκονται. Η κατάσταση δυσκολεύει για τον Λάιτ όταν προσλαμβάνεται ο μυστηριώδης, ιδιοφυής και εκκεντρικός ντετέκτιβ L προκειμένου να διαλευκάνει την υπόθεση. Η αστυνομία, με τη βοήθεια του L και αναλύοντας διάφορα μοτίβα που κρύβονται πίσω από τις δολοφονίες, σταδιακά πλησιάζει όλο και περισσότερο στο να βρει τον Kira, ενώ ο Λάιτ μπλέκεται σε ένα «παιχνίδι» κρυφτού. Σταδιακά, παραμερίζει τους αρχικούς ηθικούς του στόχους και τελικά εξολοθρεύει όσους απειλούν να τον ξεσκεπάσουν.

Soundtracks

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έχουν κυκλοφορήσει αρκετά soundtracks για τη σειρά anime. Η σύνθεσή της μουσικής τους έγινε από τους Γιοσιμπάσα Χιράνο και Χιντέκι Τανιούτσι, ενώ τα CDs έχουν κυκλοφορήσει από την VAP. Το πρώτο είναι το Death Note Original Soundtrack, το οποίο κυκλοφόρησε στην Ιαπωνία στις 21 Δεκεμβρίου του 2006. Το Death Note Original Soundtrack II κυκλοφόρησε στις 21 Μαρτίου του 2007, ενώ το Death Note Original Soundtrack III στις 27 Ιουνίου του 2007. Το τελευταίο, περιλαμβάνει φωνητικά της Άια Χιράνο, η οποία υποδύεται το ρόλο της Misa Amane.

Υποδοχή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μέχρι τον Απρίλιο του 2015, οι δώδεκα τόμοι του manga είχαν πουλήσει συνολικά περισσότερα από 30 εκατομμύρια αντίτυπα.[3] Η σειρά απέσπασε το Eagle Award 2008 για το Αγαπημένο Manga, όπως ψηφίστηκε από φανς του Ηνωμένου Βασιλείου.[4] Σύμφωνα με μια δημοσκόπηση που διεξήχθη το 2007 από το Υπουργείο Πολιτισμού της Ιαπωνίας, κατέχει την 10η θέση ανάμεσα στα καλύτερα manga όλων των εποχών.[5] Επίσης, έχει λάβει αρκετές υποψηφιότητες, όπως αυτή του Καλύτερου Manga στα American Anime Awards 2006[6][7] και Tezuka Osamu Cultural Prize 2007,[8] ενώ ο Ομπάτα ήταν υποψήφιος στις κατηγορίες Καλύτερος Μολυβογράφος/Μελανιστής στα Eisner Awards 2008.[9] Ο Ντάγκλας Γουόλκ της ιστοσελίδα Salon δήλωσε ότι κυκλοφόρησε μια φήμη που ανέφερε ότι οι δημιουργοί είχαν σκοπό το Death Note να είχε τη μισή διάρκει από αυτήν που έχει και ότι οι Όμπα και Ομπάτα πιέστηκαν να "επεκτείνουν¨την πλοκή όταν αυξήθηκε η δημοτικότητα της σειράς", σημειώνοντας ότι η φήμη αυτή "έχει νόημα, αφού σχεδόν στη μέση της σειράς υπάρχει ένα σημείο που φαίνεται να είναι ένα φυσικό τέλος". Επιπρόσθετα, είπε ότι οι φανς έγραψαν "χιλιάδες" ιστορίες fan fiction και τις ανέβασαν στο διαδίκτυο.[1] Το 2006, οι φανς υπογράμμισαν τις ομοιότητες μεταξύ του Death Note και του one-shot The Miraculous Notebook (ιαπωνικά: 不思議な手帖, Fushigi na Techou) του 1973 του Σιγκέρου Μιζούκι. Η ιστοσελίδα Comipress δήλωσε ότι η μοναδική διαφορά στην πλοκή του Death Note και του Miraculous Notebook, είναι η απουσία Σινιγκάμι στο δεύτερο.[10]

Απαγορεύσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η δημοτικότητα του Death Note σε μαθητές σε διάφορες χώρες του κόσμου προκάλεσε την αντίδραση των αρχών, καθώς διάφορα τετράδια με τίτλο Death Note, με ονόματα συμμαθητών τους ή καθηγητών έχουν βρεθεί σε διάφορα σχολεία. Η κυκλοφορία του Death Note έχει απαγορευτεί σε διάφορες πόλεις της Κίνας έχοντας ως πρόφαση τη διαφθορά των μαθητών,[11][12] ενώ στις ΗΠΑ υπάρχουν περιπτώσεις όπου μαθητές αποβλήθηκαν, όταν βρέθηκαν να έχουν στην κατοχή τους παρόμοια τετράδια. Η πιο σημαντική περίπτωση αποτελεί η δολοφονία ενός άντρα στο Βέλγιο τον Σεπτέμβριο του 2007. Πλάι του βρέθηκαν δύο σημειώσεις, με σαφή επιρροή από το manga. Οι δολοφόνοι όμως, παραδέχτηκαν ότι έγραψαν εκείνα τα σημειώματα ως φόρο τιμής στο αγαπημένο τους anime το οποίο δεν τους ενέπνευσε να κάνουν αυτή την πράξη. Ο φόνος αυτός έγινε γνωστός στη χώρα με το όνομα "Mangamoord" (Φόνος του Manga).[13] Στη Ρωσία, ένα 15χρονο κορίτσι αυτοκτόνησε πέφτοντας από μεγάλο ύψος, έχοντας στο δωμάτιό της τέσσερις τόμους του manga και ένα σημείωμα αυτοκτονίας. Μετά από αυτό το περιστατικό, Ρώσοι γονείς ζήτησαν από τον Βλαντίμιρ Πούτιν να απαγορεύσει την κυκλοφορία του manga στη χώρα.[14][15] Ανησυχία εκφράστηκε επίσης και στο Νέο Μεξικό[15] και σε λύκεια της Κρήτης για την αρνητική επιρροή του Death Note στους μαθητές.[16]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 «Death strip» (στα αγγλικά). Salon. 2007-07-26. https://www.salon.com/2007/07/26/death_note/. Ανακτήθηκε στις 2018-07-27. 
  2. ↑ «Death Note (TV) - Anime News Network». www.animenewsnetwork.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 27 Ιουλίου 2018. 
  3. ↑ «DEATH NOTE：日テレで今夏連ドラ化決定　ニアも登場 - MANTANWEB（まんたんウェブ）». MANTANWEB（まんたんウェブ） (στα Ιαπωνικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Απριλίου 2015. Ανακτήθηκε στις 27 Ιουλίου 2018. 
  4. ↑ «UK Fans Give Eagle Award to Death Note Manga» (στα αγγλικά). Anime News Network. http://www.animenewsnetwork.com/news/2008-05-14/uk-fans-give-eagle-award-to-death-note-manga. Ανακτήθηκε στις 2018-07-27. 
  5. ↑ «The Top 50 Manga Series | Japan Probe». archive.is. 2012-07-02. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2012-07-02. https://archive.today/20120702232859/http://www.japanprobe.com/2007/06/08/the-top-50-manga-series/. Ανακτήθηκε στις 2018-07-27. 
  6. ↑ «Finalists for the American Anime Awards» (στα αγγλικά). http://www.icv2.com/articles/news/10043.html. Ανακτήθηκε στις 2018-07-27. 
  7. ↑ «American Anime Award Winners» (στα αγγλικά). http://www.icv2.com/articles/news/10138.html. Ανακτήθηκε στις 2018-07-27. 
  8. ↑ «11th Annual Tezuka Cultural Prize Winners Announced» (στα αγγλικά). Anime News Network. http://www.animenewsnetwork.com/news/2007-05-10/11th-annual-tezuka-cultural-prize-winners-announced. Ανακτήθηκε στις 2018-07-27. 
  9. ↑ «Manga Listed Among Eisner Award Nominees for 2008» (στα αγγλικά). Anime News Network. http://www.animenewsnetwork.com/news/2008-04-14/manga-listed-among-eisner-award-nominees-for-2008. Ανακτήθηκε στις 2018-07-27. 
  10. ↑ «The Origin of Death Note? | ComiPress». comipress.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 27 Ιουλίου 2018. 
  11. ↑ Ashcraft, Brian. «China Banned Attack on Titan, Death Note, and More» (στα αγγλικά). Kotaku. https://kotaku.com/china-banned-attack-on-titan-death-note-and-more-1710016281. Ανακτήθηκε στις 2018-07-27. 
  12. ↑ «The List - 7 Manga Banned Around the Globe» (στα αγγλικά). Anime News Network. https://www.animenewsnetwork.com/the-list/2015-05-02/.87668. Ανακτήθηκε στις 2018-07-27. 
  13. ↑ «4 Arrested for 2007 Belgian 'Manga Murder' Case» (στα αγγλικά). Anime News Network. https://www.animenewsnetwork.com/news/2010-09-20/4-arrested-for-2007-belgian-manga-murder-case. Ανακτήθηκε στις 2018-07-26. 
  14. ↑ Ashcraft, Brian. «Parents Ask Vladmir Putin To Ban Death Note in Russia» (στα αγγλικά). Kotaku. https://kotaku.com/parents-ask-vladmir-putin-to-ban-death-note-in-russia-480449986. Ανακτήθηκε στις 2018-07-27. 
  15. ↑ 15,0 15,1 «The List - 7 Manga Banned Around the Globe» (στα αγγλικά). Anime News Network. https://www.animenewsnetwork.com/the-list/2015-05-02/.87668. Ανακτήθηκε στις 2018-07-27. 
  16. ↑ Newsroom (2018-06-20). «Death Note: Το ιαπωνικό manga που «απειλεί» τους μαθητές της Κρήτης». CNN.gr. https://www.cnn.gr/news/ellada/story/135323/death-note-to-iaponiko-manga-poy-apeilei-toys-mathites-tis-kritis. Ανακτήθηκε στις 2018-07-27. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Death_Note&oldid=10254487"