Μετάβαση στο περιεχόμενο

3200 Φαέθων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
3200 Φαέθων
Ο αστεροειδής φωτογραφημένος από ένα τηλεσκόπιο Κασέγκρεν των 37 εκατοστών στις 25 Δεκεμβρίου 2010
Ανακάλυψη
Ανακαλύφθηκε απόΣάιμον Γκρην και Τζον Ντέιβις/IRAS
Ανακαλύφθηκε στις11 Οκτωβρίου 1983
Χαρακτηριστικά τροχιάς [1]
Εποχή: 30 Σεπτεμβρίου 2012 (Jd 2456200.5)
Αφήλιο2,403 ΑΜ (359,456 εκατομμύρια χλμ.)
Περιήλιο0,1397 ΑΜ (20,899 εκατομμύρια χλμ.)
Ημιάξονας τροχιάς1,2714, 1,2712 AU
(190,190,000, 190,170,000 km)
Εκκεντρότητα0,890
Περίοδος περιφοράς1,43 γήινα έτη (523,48 ημέρες)
Κλίση22,23°
Μήκος του ανερχόμενου σημείου265.28°
Όρισμα του περιηλίου322.13°
Μέση ανωμαλία103.63°
Φυσικά χαρακτηριστικά
Διαστάσεις5,1 χλμ.[1]
Μέση Διάμετρος6,25 km
Αστρονομική περίοδος
περιστροφής
3,604 ώρες [1]
Λευκαύγεια0,107 [1]
Απόλυτο μέγεθος14,5 [1]
Φασματικός τύποςΑστεροειδής τύπου F

Ο Φαέθων (Phaethon ή μερικές φορές λανθασμένα Phaeton) είναι ένας αστεροειδής με ασυνήθιστη τροχιά που τον φέρνει πιο κοντά στον Ήλιο από οποιοδήποτε ονοματισμένο αστεροειδή, αν και υπάρχουν κάποιοι αστεροειδείς χωρίς όνομα, συμπεριλαμβανομένων τριών αριθμημένων, έχουν περιήλιο είναι εγγύτερα στον Ήλιο από τον Φαέθωνα.[2] Γι' αυτούς τους λόγους, ο αστεροειδής πήρε το όνομα Φαέθων, από τον γιο του Ήλιου στην Ελληνική μυθολογία, του Φαέθωντα. Έχει διάμετρο 5,1 χιλιόμετρα.

Ο Φαέθων ήταν ο πρώτος αστεροειδής που ανακαλύφθηκε με τη χρήση εικόνων από ένα διαστημόπλοιο. Οι Σάιμον Γκρην και Τζον Ντέιβις τον ανακάλυψαν σε εικόνες που τράβηξε ο διαστημικός δορυφόρος IRAS στις 11 Οκτωβρίου 1983, ψάχνοντας για κινούμενα αντικείμενα. Η ανακάλυψη ανακοινώθηκε στις 14 Οκτωβρίου στο IAUC 3878 μαζί με οπτική επιβεβαίωση από τον Τσαρλς Κόουαλ, ο οποίος ανέφερε ότι είναι αστεροειδής στην εμφάνιση. Του δόθηκε η προσωρινή ονομασία 1983 TB.

Η τροχιά του 3200 Φαέθοντα
       Ήλιος ·        Ερμής ·        Αφροδίτη ·        Γη ·        Άρης ·       3200 Φαέθων

Έχει κατηγοριοποιηθεί ως ένας Απολλώνειος αστεροειδής (επειδή ο μεγάλος ημιάξονάς του είναι μεγαλύτερος από εκείνον της Γης και το περιηλίου του είναι μικρότερο από 1,017 ΑΜ. Υπάρχουν, επίσης, υποψίες ότι είναι ένα μέλος της οικογένειας των αστεροειδών Παλλάς.[3] Ο Φαέθων έχει διακριθεί ως ο ονοματισμένος αστεροειδής ο οποίος πλησιάζει στον Ήλιο περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο· το περιήλιό του είναι στις 0,14 ΑΜ ή περίπου 21 εκατομμύρια χιλιόμετρα, δηλαδή λιγότερο από το μισό της ελάχιστης απόστασης Ήλιου-Ερμή. Διασχίζει τις τροχιές του Ερμή, της Αφροδίτης, της Γης και του Άρη. Η επιφανειακή θερμοκρασία του όταν βρίσκεται στο περιήλιο της τροχιάς του μπορεί να φθάσει τους 1.025 βαθμούς Κέλβιν (750 °C).

Φυσικά χαρακτηριστικά

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η τροχιά του Φαέθων μοιάζει περισσότερο με αυτή ενός κομήτη, παρά ενός αστεροειδή. Όταν πλησίασε στο περιήλιό του τον Ιούλιο του 2009,[4][5] ο Φαέθων ήταν λαμπρότερος από το αναμενόμενο. Το διαστημόπλοιο STEREO-A, παρατήρησε ότι είχε λαμπρύνει δύο φορές.[6] Ωστόσο, δεν έχει παρατηρηθεί ποτέ να παρουσιάζει κόμη, πίδακα αερίων ή ουρά σκόνης, τα τυπικά χαρακτηριστικά των κομητών. Παρ' όλα αυτά, λίγο μετά την ανακάλυψή του, ο Φρεντ Γουίπλ παρατήρησε ότι «τα τροχιακά χαρακτηριστικά του 1983 TB όπως εμφανίζονται στο IAUC 3879 σχεδόν συμπίπτουν με τα μέσα τροχιακά στοιχεία 19 Διδυμίδων μετεωριτών που φωτογραφήθηκαν με τις super-Schmidt meteor cameras».[7] Με άλλα λόγια, ο Φαέθων είναι η πηγή της βροχής διαττόντων Διδυμίδες, που λαμβάνει χώρα στα μέσα Δεκεμβρίου, την οποία οι αστρονόμοι έψαχναν για χρόνια. Μυστήριο παραμένει πώς ο Φαέθων κατάφερε να δημιουργήσει τόσα πολλά συντρίμμια - οι Διδυμίδες είναι η βροχή μετεώρων με τη μεγαλύτερη μάζα από όλες - στην τροχιά του, από τη στιγμή που η μάζα που χάνει στο περιήλιό του δεν αρκεί για να αναπληρώσει τα σωματίδια.[8] Ο Φαέθων αναφέρεται και ως «rock comet» (πέτρινος κομήτης).[6]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 «JPL Small-Body Database Browser: 3200 Phaethon (1983 TB)». Jet Propulsion Laboratory. 30 Σεπτεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 2 Ιανουαρίου 2013. 
  2. JPL Small-Body Database Search Engine results for asteroids with q<0.141 AU Ανακτήθηκε την 2011-09-05
  3. "Exploding Clays Drive Geminids Sky Show?", 2010 October 12
  4. Jonathan Shanklin (2009). «BAA Comet section Old News (2009)». British Astronomical Association Comet Section. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Σεπτεμβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 20 Σεπτεμβρίου 2009. 
  5. IAUC 9054 (2009 Ιουνίου 29)
  6. 6,0 6,1 Jewitt, David; Li, Jing (2010). «Activity in Geminid Parent (3200) Phaethon». . 

  7. Brian G. Marsden (25 Οκτωβρίου 1983). «IAUC 3881: 1983 TB and the Geminid Meteors 1983 SA; KR Aur». International Astronomical Union Circular. Ανακτήθηκε στις 18 Μαΐου 2009. 
  8. Tony Phillips (6 Δεκεμβρίου 2010). «Geminid Meteor Shower Defies Explanation». science news. ΝΑΣΑ. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Δεκεμβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 2 Ιανουαρίου 2013. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]