2095 Πάρσιφαλ
Εμφάνιση
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Ανακάλυψη A | |
---|---|
Ανακαλύψας (-ασα): | C.J. van Houten, I. van Houten-Groeneveld, T. Gehrels |
Ημερομηνία ανακάλυψης: | 24 Σεπτεμβρίου 1960 |
Εναλλακτικές ονομασίες B: | 6036 P-L, 1984 GV |
Κατηγορία: | |
Τροχιακά χαρακτηριστικά Γ | |
Εποχή 30 Σεπτεμβρίου 2012 (Ι.Η. (JD) 2456200,5) | |
Εκκεντρότητα (e): | 0,010 |
Μεγάλος ημιάξονας (a): | 2,6425 AU (395,3 εκατομ. km) |
Απόσταση περιηλίου (q): | 2,617 AU (391,5 εκατομ. km) |
Απόσταση αφηλίου (Q): | 2,668 AU (399,15 εκατομ. km) |
Περίοδος περιφοράς («έτος») (P): | 1569,0 ημέρες |
Κλίση ως προς την εκλειπτική (i): | 3,582 ° (μοίρες) |
Μήκος του ανερχόμενου συνδέσμου (Ω): |
332,49 ° |
Όρισμα του περιηλίου (ω): | 16,66 ° |
Μέση ανωμαλία (M): | 54,59 ° |
Ο Πάρσιφαλ (Parsifal) είναι ένας αστεροειδής της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών με απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 12,652. Ανακαλύφθηκε το 1960 από τον Ολλανδοαμερικανό αστρονόμο Τομ Γκέρελς, που παρατηρούσε από το Αστεροσκοπείο του Πάλομαρ, καθώς και από το ζεύγος Ολλανδών αστρονόμων Κορνέλις Γιοχάνες βαν Χούτεν και Ίνγκριντ βαν Χούτεν-Γκρένεβελντ, και πήρε το όνομά του από τον ιππότη Πέρσιβαλ της Στρογγυλής Τράπεζας.
Αξιοσημείωτη είναι η πολύ μικρή εκκεντρότητα της τροχιάς του Πάρσιφαλ, δηλαδή η τροχιά του είναι σχεδόν κυκλική.
Φυσικά χαρακτηριστικά
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Τα φυσικά χαρακτηριστικά του Πάρσιφαλ είναι άγνωστα.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]2094 Μαγκνίτκα | 2095 Πάρσιφαλ | 2096 Βάινο |
---|