1SWASP J140747.93-394542.6

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
1SWASP+J140747.93-394542.6
Ένα διάγραμμα των 1SWASP J1407 και J1407b υπό κλίμακα, που φανερώνει την έκταση του συστήματος των δακτυλίων του δεύτερου
ΑστερισμόςΚένταυρος
Φαινόμενο μέγεθος12,31[1][2]
Φασματικός τύποςK5 IV(e) Li[1]
Απόσταση από τη Γη~ 434 ±39 έτη φωτός[3]

Ο 1SWASP J140747.93-394542.6 (συχνά αναφερόμενος με τη συντομογραφία 1SWASP J140747 ή J1407) είναι αστέρας παρόμοιος με τον Ήλιο, στον αστερισμό Κένταυρο και σε απόσταση περίπου 420 ετών φωτός από τη Γη.[4] Είναι σχετικά νεαρός αστέρας (η ηλικία του υπολογίζεται σε 16 εκατομμύρια χρόνια) και η μάζα του είναι περίπου το 90% της ηλιακής.[1][5] Ο αστέρας έχει φαινόμενο μέγεθος 12,3 και είναι ορατός με τηλεσκόπιο. Το όνομα του προέρχεται από τις ουράνιες συντεταγμένες του και το πρόγραμμα SuperWASP (αρχικά του: Wide Angle Search for Planets).

Ο J1407 τακτικά και σε μεγάλο βαθμό επισκιάζεται και διαθέτει σε τροχιά ένα τουλάχιστον μεγάλο ουράνιο σώμα, τον 1SWASP J1407b[6] (J1407b), που πιστεύεται ότι είναι είτε ένας μεγάλος Αέριος γίγαντας πλανήτης ή ένας καφέ νάνος με ένα πελώριο σύστημα δακτυλίων.[1][3][7]

1SWASP J140747.93-394542.6 b[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ανακάλυψη του συστήματος J1407 και οι ασυνήθιστες εκλείψεις του επισημάνθηκαν για πρώτη φορά από μια ομάδα με επικεφαλής τον αστρονόμο Έρικ Μαμάτζεκ του Πανεπιστημίου του Ρότσεστερ το 2012.[1] Η ύπαρξη και οι παράμετροι του συστήματος των δακτυλίων γύρω από τον J1407b συνάχθηκαν από την παρατήρηση μιας ιδιαίτερα μακράς και περίπλοκης έκλειψης του μητρικού αστέρα, διάρκειας 56 ημερών, κατά τη διάρκεια του Απριλίου και του Μαΐου του 2007.[1][5] Ο με μικρή μάζα J1407b έχει αναφερθεί ως ένας «Κρόνος με αναβολικά»[8][4] ή «Σούπερ Κρόνος»[9] λόγω του τεράστιου συστήματος δακτυλίων με ακτίνα περίπου 90 εκατομμύρια χιλιόμετρα (0,6 AU).[3] Η περίοδος τροχιάς του J1407b υπολογίζεται περίπου στη μια δεκαετία (3,5 με 13,8 έτη), και η μάζα του το πιθανότερο αγγίζει περίπου 13 έως 26 φορές τη μάζα του Δία, αλλά με σημαντική αβεβαιότητα. Το ουράνιο αυτό σώμα μπορεί να αποκλειστεί ότι είναι αστέρας με ποσοστό βεβαιότητας μεγαλύτερο από 99%.[3] Το σύστημα των δακτυλίων εκτιμάται ότι έχει μάζα παρόμοια με αυτή της Γης.[7] Ένα μεγάλο κενό στους δακτυλίους περίπου 61 εκατομμύρια χιλιόμετρα (0,4 AU) από το κέντρο θεωρείται ως έμμεση απόδειξη για την ύπαρξη ενός δορυφόρου με μάζα μέχρι 0,8 φορές αυτής της Γης.[3]

Καλλιτεχνική απεικόνιση του J1407b όπως διακρίνεται από έναν δορυφόρο του

Ο J1407b είναι ο πρώτος εξωπλανήτης ή καφέ νάνος που ανακαλύφθηκε να διαθέτει σύστημα δακτυλίου με την μέθοδο της φωτομέτρησης διάβασης. Μια ακολουθία εκλείψεων του μητρικού αστέρα έλαβε χώρα για μια περίοδο 56 ημερών το 2007. Το μοτίβο ήταν σύμφωνο με αυτό που αναμένεται κατά τη διέλευση μιας μεγάλης συστοιχίας από πολλαπλούς δακτυλίους, υποδεικνύοντας τον υποαστρικό σύντροφο που τελικά ονομάστηκε J1407b.[1] Το σύστημα δακτυλίων του J1407b έχει εξωτερική ακτίνα περίπου 90 εκατομμυρίων χιλιομέτρων (περίπου 640 φορές μεγαλύτερη αυτής των δακτυλίων του Κρόνου).[10] Εμφανή κενά στους δακτυλίους υποδεικνύουν ύπαρξη δορυφόρων σε τροχιά που έχουν σχηματιστεί με συσσώρευση πυκνότερων δακτυλίων. Το νεαρό της ηλικίας του αστρικού συστήματος (περίπου 16 εκατομμύρια χρόνια) και η μεγάλη μάζα του συστήματος των δακτυλίων (περίπου ίση με αυτή της Γης) συνάδει περισσότερο με το να αποτελεί ένα πρώιμο στάδιο σχηματισμού ενός ή περισσότερων δορυφόρων, αντί για ένα μακροπρόθεσμο και σταθερό σύστημα δακτυλίων σε ένα εξελιγμένο πλανητικό σύστημα (όπως συμβαίνει με τους δακτυλίους του Κρόνου).

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • KIC 8462852 - αστέρας που εμφανίζει ασυνήθιστες διακυμάνσεις φωτός
  • PDS 110

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 Mamajek, Eric E.; Quillen, Alice C.; Pecaut, Mark J.; Moolekamp, Fred; Scott, Erin L.; Kenworthy, Matthew A.; Collier Cameron, Andrew; Parley, Neil R. (March 2012). «Planetary Construction Zones in Occultation: Discovery of an Extrasolar Ring System Transiting a Young Sun-like Star and Future Prospects for Detecting Eclipses by Circumsecondary and Circumplanetary Disks». The Astronomical Journal 143: 72. doi:10.1088/0004-6256/143/3/72. Bibcode2012AJ....143...72M. 
  2. «1SWASP J140747.93-394542.6». SIMBAD. Centre de données astronomiques de Strasbourg. Ανακτήθηκε στις 17 Απριλίου 2016. 
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 Kenworthy, Matthew A.; Mamajek, Eric E. (22 Ιανουαρίου 2015). «Modeling giant extrasolar ring systems in eclipse and the case of J1407b: sculpting by exomoons?». The Astrophysical Journal 800: 126. doi:10.1088/0004-637X/800/2/126. Bibcode2015ApJ...800..126K. 
  4. 4,0 4,1 St. Fleur, Nicholas (13 Οκτωβρίου 2016). «Distant Ringed Object Could Be ‘Saturn on Steroids’». New York Times. https://www.nytimes.com/2016/10/14/science/exoplanet-rings-saturn-j1407b.html. Ανακτήθηκε στις 14 Οκτωβρίου 2016. 
  5. 5,0 5,1 «Eclipsing Ring System J1407». Διαμερικανικό Αστεροσκοπείο του Σέρο Τολόλο. 22 Ιουνίου 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Ιουλίου 2017. Ανακτήθηκε στις 27 Ιανουαρίου 2015. 
  6. «The Extrasolar Planet Encyclopaedia — 1SWASP J1407 b». exoplanet.eu. Ανακτήθηκε στις 1 Απριλίου 2018. 
  7. 7,0 7,1 «Gigantic ring system around J1407b much larger, heavier than Saturn's». Πανεπιστήμιο του Ρότσεστερ. 26 Ιανουαρίου 2015. http://www.eurekalert.org/pub_releases/2015-01/uor-grs012615.php. Ανακτήθηκε στις 27 Ιανουαρίου 2015. 
  8. O'Neill, Ian (12 Ιανουαρίου 2012). «'Saturn on Steroids' Exoplanet Discovered?». Discovery News. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 27 Ιανουαρίου 2014. 
  9. Gigantic ring system around J1407b much larger, heavier than Saturn’s, on University of Rochester website.
  10. Brumfield, Ben (28 Ιανουαρίου 2015). «Discovery: 'Super Saturn' with rings 200 times as big». CNN.com. Ανακτήθηκε στις 1 Ιουνίου 2017.