1813 Ιμχοτέπ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
1813 Ιμχοτέπ
Ανακάλυψη A
Ανακαλύψας (-ασα): C.J. van Houten,
I. van Houten-Groeneveld, T. Gehrels
Ημερομηνία ανακάλυψης: 17 Οκτωβρίου 1960
Εναλλακτικές ονομασίες B: 7589 P-L, 1967 DC, 1971 BA
Κατηγορία:
Τροχιακά χαρακτηριστικά Γ
Εποχή 14 Μαρτίου 2012 (Ι.Η. (JD) 2456000,5)
Εκκεντρότητα (e): 0,0805
Μεγάλος ημιάξονας (a): 2,684 AU (401,5 εκατομ. km)
Απόσταση περιηλίου (q): 2,468 AU (369,15 εκατομ. km)
Απόσταση αφηλίου (Q): 2,900 AU (433,8 εκατομ. km)
Περίοδος περιφοράς («έτος») (P): 1605,9 ημέρες
Κλίση ως προς την εκλειπτική (i): 8,087 ° (μοίρες)
Μήκος του
ανερχόμενου συνδέσμου
(Ω):

35,22 °
Όρισμα του περιηλίου (ω): 166,51 °
Μέση ανωμαλία (M): 52,39 °


Ο Ιμχοτέπ (Imhotep) είναι ένας αστεροειδής της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών με απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 11,81. Ανακαλύφθηκε το 1960 από τον Ολλανδοαμερικανό αστρονόμο Τομ Γκέρελς, που παρατηρούσε από το Αστεροσκοπείο του Πάλομαρ, καθώς και από το ζεύγος Ολλανδών αστρονόμων Κορνέλις Γιοχάνες βαν Χούτεν και Ίνγκριντ βαν Χούτεν-Γκρένεβελντ, και πήρε το όνομα του από το όνομα του αρχαίου Αιγύπτιου αρχιτέκτονα Ιμχοτέπ.

Φυσικά χαρακτηριστικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η μέση διάμετρος του Ιμχοτέπ εκτιμάται σε 24,72 χιλιόμετρα. Ο φασματικός τύπος του είναι άγνωστος, ενώ το γεωμετρικό άλβεδό του είναι 0,0662. Ο Ιμχοτέπ περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό του μία φορά κάθε 13 ως 23 ώρες περίπου.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]