Μετάβαση στο περιεχόμενο

Σκοτάδι

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Το σκοτάδι είναι η έλλειψη φωτός, η οποία επικρατεί στον εξωτερικό κόσμο κατά την περίοδο της νύχτας.

Οι άνθρωποι δεν έχουν την ικανότητα να διακρίνουν χρώματα σε συνθήκες υψηλών επιπέδων φωτεινότητας / ή σκοταδιού.[1] Σε συνθήκες που δεν υπάρχει φως, η αντιληπτική ικανότητα είναι ουδέτερη και τελείως μαύρη. Η συναισθηματική ανταπόκριση στο σκοτάδι έχει και μεταφορική χρήση σε πολλούς πολιτισμούς.

Στη Γη λόγω της ύπαρξης ατμόσφαιρας, το σκοτάδι δεν πέφτει απότομα όπως στη Σελήνη, αλλά βαθμιαία. Επίσης, μεταφορικά σημαίνει την πλήρη άγνοια κάποιου ανθρώπου για κάποιο θέμα. Το ακριβώς αντίθετο του σκοταδιού είναι το φως.

Σε όρους της Φυσικής, ένα αντικείμενο λέγεται ότι είναι σκοτεινό όταν απορροφάει φωτόνια, κάνοντάς το να εμφανίζεται αμυδρά σε σύγκριση με άλλα αντικείμενα. Για παράδειγμα, σε έναν μαύρο πίνακα δεν αντικατοπτρίζεται πολύ φως ώστε να φαίνεται σκοτεινός, ενώ σε έναν λευκό πίνακα που αντικατοπτρίζεται πολύ φως φαίνεται φωτεινός.[2] Ακόμη, ένα αντικείμενο μπορεί να φαίνεται σκοτεινό, αλλά υπάρχει πιθανότητα να είναι φωτεινό σε συχνότητες που δε μπορεί να αντιληφθεί ο άνθρωπος.

Μια σκοτεινή περιοχή έχει περιορισμένες πηγές φωτός, με αποτέλεσμα να δυσκολεύει την όραση. Η έκθεση σε εναλλαγές φωτός και σκοταδιού (ημέρας και νύχτας) έχει προκαλέσει αμέτρητες εξελικτικές προσαρμογές στο σκοτάδι. Για παράδειγμα, όταν ένα σπονδυλωτό ζώο, όπως ο άνθρωπος, εισέρχεται σε σκοτεινή περιοχή, η κόρη του ματιού του διαστέλλεται, ώστε να εισχωρεί περισσότερο φως στο μάτι και να βελτιώνει τη νυχτερινή όραση. Επίσης, τα κύτταρα που προσλαμβάνουν το φως στο ανθρώπινο μάτι (τα ραβδία και τα κωνία), παράγουν περισσότερη μη αποχρωματισμένη ροδοψίνη όταν προσαρμόζονται στο σκοτάδι.

Οι καλλιτέχνες χρησιμοποιούν το σκοτάδι για να τονίσουν την αντίθεσή του με το φως. Το σκοτάδι, συχνά, χρησιμοποιείται ως αντιστάθμισμα σε φωτεινές περιοχές για να δημιουργήσει γραμμές και κενά. Για παράδειγμα, όταν σχεδιάζονται οι περιοχές γύρω από τα μάτια σε έναν πίνακα. Οι σκιές προσθέτουν βάθος και προοπτική (Κιαροσκούρο / chiaroscuro).

Τα χρώματα αναμειγνύονται μεταξύ τους ώστε να δημιουργηθεί μαύρο, καθώς κάθε χρώμα απορροφά συγκεκριμένη συχνότητα φωτός. Θεωρητικά, αναμειγνύοντας τα τρία βασικά χρώματα, ή τα τρία δευτερογενή χρώματα, θα απορροφηθεί το φως και θα δημιουργηθεί το μαύρο χρώμα. Πρακτικά, όμως, είναι δύσκολο να αποφευχθεί το να πάρει το μείγμα ένα καφέ χρώμα.

Στη ποίηση του Δυτικού κόσμου, το σκοτάδι υπονοεί την παρουσία των σκιών, του σατανικού και του προαισθήματος. Το 1820, στη μικρού μήκους ιστορία "A Visit to The Lunar Shpere" , γίνεται λόγος για μία σκοτεινή μηχανή που με πρίσμα αντανακλά το φως μέσα σε μπουκάλια, και εκεί παγιδεύεται.[3]

Στη δημιουργία του κόσμου, σύμφωνα με τον Χριστιανισμό, η αφήγηση ξεκινά με το ολικό σκοτάδι, μέσα στο οποίο γίνεται η παρουσία της γέννησης του φωτός, καθώς και ο διαχωρισμός του με το σκοτάδι (στην 4η μέρα της δημιουργίας, επιπλέον, περιγράφεται η δημιουργία του Ηλίου και της Σελήνης). Παρόλο, που και το φως και το σκοτάδι αποτελούν έργο του Παντοδύναμου Θεού- το σκοτάδι θεωρείται ως "η δεύτερη πανούκλα" (Έξοδος 10:20), και η τοποθεσία όπου "δακρύζεις και τρίζουν τα δόντια" (Ματθαίος 8:12).

Στο Κοράνιο, αναφέρεται ότι όσοι αμαρτάνουν και δεν κατανοούν τα όρια του σωστού, είναι καταδικασμένοι σε "σε απελπισία και σε κρύο σκοτάδι" (Nab 78.25).[4]

  1. «W. Wundt (1907): Outlines of Psychology - 6. Pure sensations». psychologie.biphaps.uni-leipzig.de. Ανακτήθηκε στις 5 Μαρτίου 2017. 
  2. Mantese, Lucymarie (2000-03-01). Photon-Driven Localization: How Materials Really Absorb Light. http://adsabs.harvard.edu/abs/2000APS..MAR.E2001M. 
  3. Barger, Andrew (2014). Mesaerion: The Best Science Fiction Short Stories 1800-1849. Bottletree Books LLC. σελ. 45–59. ISBN 978-1-933747-49-1. 
  4. «Quran Search - IslamiCity» (στα αγγλικά). IslamiCity. http://www.islamicity.org/quransearch/?AspxAutoDetectCookieSupport=1. Ανακτήθηκε στις 2017-03-05.