Μετάβαση στο περιεχόμενο

Κώμα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Κώμα
Ασθενής σε κώμα
Ειδικότητανευρολογία και εντατική θεραπεία
Ταξινόμηση
ICD-10R40.2
ICD-9780.01
DiseasesDB16940
MeSHD003128

Το κώμα είναι παθολογική κατάσταση. Τα βασικά χαρακτηριστικά του είναι η απώλεια της συνείδησης, της κινητικότητας και της αισθητικότητας, εν μέσω της διατήρησης της φυτικής ζωής (αναπνοή, κυκλοφορία του αίματος). Τα αίτια τους κώματος ποικίλουν: μπορεί να είναι νευρολογικά, αγγειακά, αναπνευστικά ή άλλα (βλ. παρακάτω). Μπορεί να είναι από ελαφρύ και αντιστρέψιμο, μέχρι βαθύ και ανεπανόρθωτο (κλινικός θάνατος).

Το κώμα διακρίνεται σε 4 στάδια ανάλογα με το βάθος του. Η ταξινόμηση σε στάδια δεν καλύπτει όλες τις περιπτώσεις, όμως επιτρέπει την καλύτερη και ευκολότερη παρακολούθηση των ασθενών. Ωστόσο, δεν αφήνει σε καμία περίπτωση περιθώριο για τη συναγωγή προγνωστικών συμπερασμάτων.

Το πρώτο στάδιο του κώματος ονομάζεται άγρυπνο κώμα και διακρίνεται από απλή θόλωση της διάνοιας (βραδύτητα απαντήσεων, ονειρικά παραληρήματα). Στο δεύτερο στάδιο (ελαφρύ κώμα) παρουσιάζεται η παραμονή των προστατευτικών αντιδράσεων στα επώδυνα ερεθίσματα. Το τρίτο στάδιο (βαθύ κώμα ή κάρος) διακρίνεται από απουσία αντίδρασης σε επώδυνα ερεθίσματα, πλήρη χαλάρωση των μυών, διαταραχή της φυτικής ζωής (υπερθερμία, ανωμαλίες στον καρδιακό και αναπνευστικό ρυθμό) και κατάργηση των οστεοτενόντιων αντανακλαστικών, καθώς και αυτών του κερατοειδούς. Στο τέταρτο στάδιο χαρακτηρίζεται από ολική απώλεια της φυτικής ζωής και της σχέσης του ατόμου με το περιβάλλον. Σ'αυτό το σημείο, το ηλεκτροεγκεφαλογράφημα είναι επίπεδο και ο ασθενής επιβιώνει μόνο με μηχανική υποστήριξη (αναπνευστική συσκευή) και τη χρήση αγγειοσυσταλτικών. Στο τέταρτο στάδιο το κώμα μπορεί να είναι αντιστρέψιμο (όπως σε περιπτώσεις τοξικού κώματος που διακρίνονται από παράλυση των φυτικών λειτουργιών και παροδική ηλεκτροεγκεφαλική σιγή) ή ανεπανόρθωτο.

Το μη αντριστρέψιμο κώμα, γνωστό και ως κλινικός θάνατος ή υπερβαθέν κώμα δηλώνει τον εγκεφαλικό θάνατο και συνεπώς, τον θάνατο του οργανισμού. Ορίζεται από 4 σημεία: ολική απώλεια συνείδησης, κατάργηση κάθε ικανότητας αντίδρασης, κατάργηση της αυτόματης αναπνοής επί τουλάχιστον 3 λεπτά μετά την αποσύνδεση του αναπνευστήρα και το επίπεδο ηλεκτροεγκεφαλογράφημα επί τουλάχιστον 10 λεπτά. Τα σημεία αυτά θα πρέπει να επιμείνουν για ένα χρονικό διάστημα αρκετά μεγάλο, ώστε να αποκλειστούν άλλες παθολογικές καταστάσεις που μπορεί να εκδηλωθούν κατ'αυτόν τον τρόπο.

Το χρόνιο κώμα, το οποίο είναι συνήθως μη αναστρέψιμο, χαρακτηρίζεται από ολική απώλεια συνείδησης και των λειτουργιών της σχέσης του ατόμου με το περιβάλλον. Οι φυτικές λειτουργίες διατηρούνται σ'αυτήν την περίπτωση. Το χρόνιο κώμα συχνά οφείλεται σε πάρα πολύ παρατεταμένη εγκεφαλική ανοξία, η οποία αναπληρώθηκε με εξωτερικές μαλάξεις της καρδιάς.

Τα πιθανά αίτια του κώματος ποικίλλουν σε μεγάλο βαθμό. Κάποια από αυτά είναι η εγκεφαλική αιμορραγία, η εγκεφαλική ανοξία, η εγκεφαλίτιδα, η μαλάκυνση, η μηνιγγική αιμορραγία, η μηνιγγίτιδα, η κυκλοφοριακή ανεπάρκεια, η ασφυξία, η δηλητηρίαση από μονοξείδιο του άνθρακα ή βαρβιτουρικά, η διαβητική κετονοξέωση και η αύξηση της οσμωτικής πίεσης στα υγρά του σώματος (λόγω αφυδάτωσης ή ηπατικής ή αναπνευστικής εγκεφαλοπάθειας). Επίσης, κώμα μπορεί να προκαλέσει και ένα βαρύ τραύμα.[1]

  1. Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Larousse Britannica (2007), Τόμος 31, σ. 680-1