Χρήστος Μέτσκας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
 Αυτό το λήμμα βασίζεται αποκλειστικά σε αυτοβιογραφικά στοιχεία ή έχει γραφεί από τον ίδιο τον αναφερόμενο ή σχετιζόμενους με αυτόν. Mπορεί να περιλαμβάνει στοιχεία μη επαληθεύσιμα από τρίτες αξιόπιστες πηγές ή να μην είναι γραμμένο από ουδέτερη οπτική γωνία, ενώ είναι πιθανή και η σύγκρουση κινήτρων.
Παρακαλούμε δείτε τη σχετική συζήτηση στη σελίδα συζήτησης του λήμματος.
Χρήστος Μέτσκας

Ο Μέτσκας το 2019
Προσωπικές πληροφορίες
Ημερ. γέννησης17 Ιουνίου 1935 (1935-06-17) (88 ετών)
Τόπος γέννησηςΤρίλοφος Καστοριάς, Ελλάδα
Θέσηεπιθετικός, μέσος, λίμπερο
Νούμερο φανέλας10, 6
Επαγγελματική καριέρα*
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.†(Γκ.)†
1958-1968ΦΚ ΟΥΤΑ Αράντ217(16)
* Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα.
† Συμμετοχές (Γκολ).

Ο Χρήστος Μέτσκας (λατινικά γράμματα: Christos Metskas, μέχρι το 2007, Hristos Mețcas, γεννημένος στις 17 Ιουνίου 1935) είναι πρώην ποδοσφαιριστής και προπονητής ποδοσφαίρου. Γεννήθηκε στην Ελλάδα, απέκτησε την ελληνική ιθαγένεια το 2000,[1] αλλά παρέμεινε απάτριδος μέχρι που απέκτησε τη ρουμανική υπηκοότητα το 2004.[2][3]

Πρώιμη βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Μέτσκας γεννήθηκε στη Σλήμνιτσα, Ελλάδα,[2][4] ως το δεύτερο από τα έξι παιδιά του Σταύρου και της Ελευθερίας.[2] Το φθινόπωρο του 1947, μετά το ξέσπασμα του Ελληνικού Εμφυλίου Πολέμου, διέφυγε από την Ελλάδα στην Αλβανία με όλη την οικογένειά του, στη συνέχεια χωρίστηκε από την οικογένειά του - με τους γονείς του να εγκαθίστανται τελικά στην Ουγγαρία -[5] και έφτασε στη Ρουμανία κρυμμένος σε ένα φορτηγό τρένο που διέσχιζε ολόκληρη τη Γιουγκοσλαβία, μαζί με άλλα Ελληνόπουλα.[2]

Αρχικά εγκαταστάθηκε στο Οραστίε, όπου έμαθε ρουμανικά, προτού σταλεί για εργασία στο Στεφανέστι το 1949[2] και στη συνέχεια μετακομίσει στο Βουκουρέστι[5], όπου επανενώθηκε με έναν από τους αδελφούς του.[2] Το 1953 αποφοίτησε από την επαγγελματική σχολή "Ηλεκτροτεχνική Αρ. 4" από την Κραϊόβα ως χυτευτής.

Ποδοσφαιρική καριέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μ. Τσάρλεα αν. - Ε. Φλορούτς - Χ. Μέτσκας

Ο Μέτσκας άρχισε να παίζει ποδόσφαιρο στο σχολείο, πριν ενταχθεί στην ομάδα νέων της "ΤΑΠΛ" Βουκουρέστι, και στη συνέχεια μετακόμισε στην ομάδα "Φλάμουρα Ρόσιε" Τζιούρτζιου, όπου έκανε το ντεμπούτο του στην πρώτη ομάδα το 1953.[2] Το 1957, αφού έγινε αντιληπτός από έναν εκπρόσωπο της "ΟΥΤΑ" Αράντ κατά τη διάρκεια ενός αγώνα,[2] εντάχθηκε επίσημα στον σύλλογο μετά από μια επιτυχημένη δοκιμή, κατά την οποία φέρεται να είχε εντυπωσιάσει τον αρχηγό της ομάδας Ιωσήφ Πετσόβσκι.[4]

Ο Μέτσκας συνέχισε να γίνεται τακτικός βασικός για την "ΟΥΤΑ" υπό τον προπονητή Κόλομαν Μπράουν-Μπογκντάν, ο οποίος αρχικά τον έπαιζε ως αριστερό εξτρέμ σε σχηματισμό WM, αφού μετακινήθηκε στη δεξιά πλευρά, ο Μέτσκας θα έπαιζε ως επιθετικός για τέσσερα χρόνια (αρ. 10 στη φανέλα), προτού μετακινηθεί στη μεσαία γραμμή (αρ. 6) και, τελικά, εγκατασταθεί στο ρόλο του λίμπερο (αρ. 6).[2] Κατά τη διάρκεια των χρόνων του στην ομάδα, έπαιξε μαζί με παίκτες όπως οι Μίρτσεα Αξέντε, Γκεόργκε Μπακούτς, Φλάβιους Ντομίντε, Ζόλταν Φάρματι, Εμίλ Φλορούτς, Τόμα Ζούρκα, Ιωσήφ Λέρετερ, Ιών Παρκαλάμπ,[2] Ιωσήφ Πετσόβσκι,[4] Ντούσαν Ράδιν, Γαυρήλ Σερφεζό, Ιωάν Ταουτσάνου και Μιχάϊ Τσάρλεα ανώτερος, μεταξύ άλλων.[4] Δεδομένου ότι, εκείνη την εποχή, υπήρχαν πολύ λίγοι άνθρωποι ελληνικής καταγωγής εγκατεστημένοι στο Αράντ, κανένας από τους οποίους δεν ήταν γνωστός στους περισσότερους κατοίκους λόγω της δραστηριότητάς του, οι υποστηρικτές της ομάδας του έδωσαν το παρατσούκλι "Ο Έλληνας".[2]

Ο Μέτσκας έλαβε και αποδέχθηκε πρόταση από τον ελληνικό σύλλογο "Ολυμπιακός", ωστόσο, η συμφωνία χάλασε λόγω του πραξικοπήματος της Ελληνικής Χούντας, καθώς τα εθνικά σύνορα της Ελλάδας έκλεισαν πριν προλάβει να αποκτήσει όλα τα απαραίτητα έγγραφα για να εισέλθει στη χώρα.[5][6]

Έφτασε με την "ΟΥΤΑ" στον τελικό του Κύπελλο Ρουμανίας το 1966, στον οποίο ο προπονητής Νικολάε Ντουμιτρέσκου τον χρησιμοποίησε ως βασικό, ωστόσο έχασαν με 4-0 από τη "Στεάουα" Βουκουρέστι.[7] Το 1968, μετά από διαφωνία με τον Ντουμιτρέσκου, ο Μέτσκας αποχώρησε από την ομάδα.[2][5] Έπαιξε συνολικά 217 αγώνες της "Ντιβίζια A" για τον σύλλογο,[8][9] πετυχαίνοντας 16 γκολ στην πορεία.[10]

Ο Μέτσκας κλήθηκε τρεις φορές να αγωνιστεί στην εθνική ομάδα ποδοσφαίρου της Ρουμανίας, αλλά δεν μπόρεσε να το κάνει επειδή δεν ήταν Ρουμάνος πολίτης.[11]

Προπονητική καριέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μεταξύ 1969 και 1972 εργάστηκε ως παίκτης και βοηθός προπονητή της ανώτερης ομάδας του συλλόγου "Βούλτουριι Τεξτίλα" Λούγοζ, με προπονητή τον Μιχάϊ Τσάρλεα ανώτερος,[2] καθώς και ως προπονητής της ρεπουμπλικανικής ομάδας νέων του ίδιου συλλόγου. Μεταξύ 1972 και 1974 εργάστηκε ως προπονητής της "Γκλόρια" Αράντ,[2] στη συνέχεια στο πρωτάθλημα 1974-1975 προπονούσε την "Σταρουίντσα" Ντορομπάντσι.[2] Μεταξύ 1975 και 1979 εργάστηκε ως προπονητής της ρεπουμπλικανικής ομάδας νέων του συλλόγου "Στρούγγουλ" Αράντ, στον γύρο του πρωταθλήματος 1975-1976 εργάζονται επίσης ως βοηθός προπονητή της ανώτερης ομάδας του ίδιου συλλόγου, με κύριο προπονητή τον Εμανοΐλ Γκέργκελ.[4]

Μεταξύ 1980 και 1990 εργάστηκε ως κύριος προπονητής της ρεπουμπλικανικής ομάδας νέων της "ΟΥΤΑ",[4] με βοηθούς τους Στεφάν Μάντρου, Φράντσισκ Τίσσα και Ντορέλ Κούρα κατά τη διάρκεια του χρόνου, με ένα διάλειμμα ενός έτους, κατά το οποίο εργάστηκε ως προπονητής της ανώτερης ομάδας του συλλόγου "Προγρέσουλ" Πέτσικα. Μεταξύ των μαθητών του, οι ακόλουθοι έγιναν γνωστοί ποδοσφαιριστές που έπαιξαν στην πρώτη και τη δεύτερη κατηγορία: Ράουλ Μπούρτεα, Στεφάν Κρισάν, Νικολάε Ντεχελεάν, Λουτσιάν Ντρόνκα, Γκεόργκε Γκεοργκιέσι, Ντέτσεμπαλ Κόδρου Γκραδινάριου, Ιουλιάν Μιχαλάκε, Αττίλα Παπ, Νταν Τσάποσι, Μιχάϊ Τσάρλεα κατώτερο, Μάριους Τσουκουντεάν, Αντριάν Ούγγουρ, Φλοριάν Βόϊνεα και Ντόρου Βουσκάν.[9][10]

Προσωπική ζωή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1974, ο Μέτσκας παντρεύτηκε τη Μαρία Ριτσάν, δικηγόρο στο δικηγορικό σύλλογο του Άραντ, με την οποία απέκτησε έναν γιο.[9][10] Το 2000 απέκτησε την ελληνική ιθαγένεια,[1] αλλά διατήρησε ντε φάκτο το καθεστώς του ανιθαγενή μέχρι το 2004, οπότε απέκτησε και τη ρουμανική.[2][3]

Τιμητικές διακρίσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

"ΟΥΤΑ" Αράντ

  • Επιλαχών του Κύπελλο Ρουμανίας: 1965-66[7]

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Κοστίν, Ιωνέλ και Ρομανέσκου, Ράντου, Χρήστος Μέτσκας, Οδύσσεια ενός νικητή (Αράντ, Ρουμανία, Καρμέλ&Πρίντ Ντεσίγν ΕΠΕ, 2017)[9]
  • Μέκεσι, Ιωνέλ, Χρήστος Μέτσκας, Ένας Κύριος από την Αυλή της Γριάς Κυρίας, ΟΥΤΑ (Αράντ, Ρουμανία, Αζμπέστ Πούμπλισινγ, 2020) (ISBN 978-606-8737-69-0)[10]
  • Στόϊκα, Τεόντορ, Το Αράντ των Παλαιών Εποχών (Αράντ, Ρουμανία, εκδόσεις "Βασίλε Γκόλντισι" Δυτικό Πανεπιστήμιο, 2023) (ISBN 978-973-664-943-1)[12]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ 1,0 1,1 Κυβέρνηση της Ελληνικής Δημοκρατίας. «Εφημερίς της Κυβερνήσεως, αρ. 238, Τεύχος Δεύτερο, 2000». Αρχείο Διαδικτύου. Ανακτήθηκε στις 23 Ιανουάριος 2024. 
  2. ↑ 2,00 2,01 2,02 2,03 2,04 2,05 2,06 2,07 2,08 2,09 2,10 2,11 2,12 2,13 2,14 2,15 Ρομανέσκου, Ράδου (22 Μάρτιος 2010). Μάθετε την ιστορία του πρώτου "ξένου" που έφτασε στη Ρουμανία μετά την εγκαθίδρυση του κομμουνισμού » Τα Πάθη του Χριστού. https://www.gsp.ro/gsp-special/superreportaje/afla-povestea-primului-stranier-sosit-in-romania-dupa-instaurarea-comunismului-patimile-lui-christos-182258.html. 
  3. ↑ 3,0 3,1 Κυβέρνηση της Ρουμανίας. «Απόφαση αρ. 255/26.02.2004». Legex. Ανακτήθηκε στις 23 Ιανουάριος 2024. 
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 Χάμζα, Ιωάν (13 Μάρτιος 2019). «120 χρόνια ποδοσφαίρου στο Αράντ: Χρήστος Μέτσκας, ένας θρύλος της ΟΥΤΑ». ΣΠΚ Αράντ. https://www.ajfarad.ro/120-de-ani-de-fotbal-la-arad-christos-metskas-o-legenda-a-uta-ei/. 
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 Η Φωνή, του Αράντ (6 Αύγουστος 2015). «Χρήστος Μέτσκας, 80 ετών: "Χάρη στην ΟΥΤΑ τα όνειρά μου έγιναν πραγματικότητα!». Η Φωνή του Αράντ. https://www.glsa.ro/christos-metskas-la-80-de-ani-datorita-uta-ei-mi-s-au-realizat-visele/. 
  6. ↑ Στην αναφερόμενη συνέντευξη, ο Μέτσκας δήλωσε ότι έλαβε πρόταση από τον Ολυμπιακό το 1965, αν και το πραξικόπημα της ελληνικής χούντας έλαβε χώρα δύο χρόνια αργότερα.
  7. ↑ 7,0 7,1 ΡουμανικόΠοδόσφαιρο. «Κύπελλο Ρουμανίας - Σεζόν 1965-1966». romaniansoccer.ro. Ανακτήθηκε στις 23 Ιανουάριος 2024. 
  8. ↑ Τσιουτέσκου, Οβίδιου (11 Φεβρουαρίου 2009). «Ένας προαναγγελθείς θάνατος / Η Γριά Κυρία αφήνει την τελευταία της πνοή». Εθνική Εφημερίδα. https://jurnalul.ro/sport/un-deces-anuntat-batrana-doamna-isi-da-ultima-suflare-144155.html. 
  9. ↑ 9,0 9,1 9,2 9,3 Μούσκα, Βιορέλ (13 Δεκέμβριος 2017). «Οδύσσεια ενός νικητή-ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΕΤΣΑΣ». Αραντικός Οδηγός. https://www.ghidularadean.ro/stire/23186/odiseea_unui_invingatorchristos_metskas.html. 
  10. ↑ 10,0 10,1 10,2 10,3 Γκέρμαν, Κοσμίν (4 Μάιος 2020). «Χρήστος Μέτσκας - "Ένας Κύριος από την Αυλή της Γριάς Κυρίας"». Κριτικός Αράντ. https://www.criticarad.ro/christos-metskas-un-domn-in-curtea-batranei-doamne/. 
  11. ↑ Σπορ, Αράντ (23 Οκτωβρίου 2010). «Ο Χρήστος Μέτσκας, ο "Έλληνας" του Άραντ, προειδοποιεί τους τρικολόρ: "Θα είναι διακοπές στην Αθήνα"!». Σπορ Αράντ. https://www.sportarad.ro/2013/10/23/christos-metskas-grecul-aradului-ii-avertizeaza-pe-tricolori-va-fi-vacarm-la-atena/. 
  12. ↑ Μεντελεάνου, Ραλούκα (26 Νοέμβριος 2023). «Το βιβλίο "Το Αράντ των Παλαιών Εποχών", μια δήλωση αγάπης για την πόλη μας με την υπογραφή του νεότερου ιστορικού». Ειδικό Αράντ. https://specialarad.ro/cartea-aradul-de-altadata-cel-mai-tanar-istoric/. 
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Χρήστος_Μέτσκας&oldid=10533277"