Χρήστος Καψάλης (επαναστάτης)
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Χρίστος Καψάλης | |
---|---|
Ο Χρήστος Καψάλης σε έργο άγνωστου ζωγράφου | |
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Χρήστος Καψάλης (Ελληνικά) |
Γέννηση | 1751 Μεσολόγγι |
Θάνατος | 10 Απριλίου 1826 Μεσολόγγι |
Συνθήκες θανάτου | αυτοκτονία |
Χώρα πολιτογράφησης | Οθωμανική Αυτοκρατορία |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | Ελληνικά |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | επαναστάτης |
Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
Πόλεμοι/μάχες | Ελληνική Επανάσταση του 1821 |
Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Χρήστος Καψάλης (1751-1826) ήταν Έλληνας προύχοντας και πολεμιστής του Μεσολογγίου[1][2].
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Χρήστος Καψάλης καταγόταν από παλιά οικογένεια του Μεσολογγίου και ήταν πρόκριτος την περίοδο της Οθωμανικής κυριαρχίας. Διέθεσε όλη την περιουσία του για τον αγώνα. Όταν ο Λόρδος Βύρωνας πήγε στο Μεσολόγγι του παραχώρησε ένα από τα σπίτια του και σε όλη τη διάρκεια της πολιορκίας. Ακόμη συμμετείχε στην επισκευή των προμαχώνων αλλά και στην εμψύχωση των πολιορκημένων. Το σπίτι του μάλιστα ήταν αποθήκη πυρίτιδας και πυρομαχικών.[2]
Στις 8 Απριλίου 1826, όταν αποφασίστηκε η Έξοδος, ο δημογέροντας Καψάλης μην μπορώντας, λόγω ηλικίας, να συμμετέχει, προτίμησε να πεθάνει στα ερείπια της πατρίδας του.[3] Την παραμονή της εξόδου είχε περιέλθει την πόλη και είχε συγκεντρώσει ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού που δεν μπορούσε να ακολουθήσει την ηρωική φρουρά. Συγκέντρωσε πολλές γυναίκες, παιδιά, ασθενείς, τραυματίες, ηλικιωμένους, εξαντλημένους από την πείνα και τις αρρώστιες, και όσους ανάπηρους δεν μπορούσαν να πάρουν μέρος στην έξοδο, σχεδόν 400 άτομα. Λίγες ώρες νωρίτερα, το μεσημέρι, είχε κηδεύσει τη γυναίκα του, η οποία πέθανε από τις κακουχίες και την εξάντληση.[4] [5]Κατέλαβε την μεγάλη πυριτιδαποθήκη κάτω από τον προμαχώνα του Μπότσαρη, η οποία ήταν γεμάτη εκρηκτικές ύλες. Όταν η πυριτιδαποθήκη γέμισε από τους πολιορκημένους, έκλεισε την πόρτα και έβαλε τις πιο νέες κοπέλες στα παράθυρα, για να τις δουν οι εχθροί και να μαζευτούν. [6]Οι έγκλειστοι καταλαβαίνουν πως έφθασε η ύστατη στιγμή και τραγουδούν θρηνητικά τραγούδια. Το πρωί, όταν οι Τούρκοι εισέβαλαν στην πόλη, ο Καψάλης ανατίναξε την πυριτιδαποθήκη μαζί με όλους τους παρευρισκόμενους και πλήθος Τούρκων εχθρών.[2]
Για τη πράξη αυτή υμνήθηκε τόσο από τους Έλληνες όσο και από ξένους ποιητές. Προτομή του Καψάλη έχει στηθεί στο ηρώο του Μεσολογγίου από το 1926. Ο δήμος της πόλης, στον εορτασμό της εκατονταετηρίδας της εθνικής ανεξαρτησίας, έκοψε χρυσά, αργυρά και χαλκά αναμνηστικά μετάλλια τα οποία απεικόνιζαν στην μια όψη τους την ανατίναξη και στην άλλη είχαν χαραγμένη τη φράση «Το Μεσολόγγι προς το ολοκαύτωμα του Χρήστου Καψάλη 1826-1930».[7] Κάθε χρόνο το Σάββατο του Λαζάρου και την Κυριακή των Βαΐων γίνονται επετειακές εορτές σε ανάμνηση της εξόδου των Πολιορκημένων με αναπαράσταση της εξόδου και της ανατινάξεως της οικίας του.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ «Καψάλης, Χρήστος (Μεσολόγγι, 1751 ; - 1826)». www.greekencyclopedia.com. Ανακτήθηκε στις 27 Δεκεμβρίου 2019.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Εγκυκλοπαίδεια Νέα Δομή. Αθήνα: Τεγόπουλος - Μανιατέας. 1996. σελ. 290, τομ. 16.
- ↑ Kordatos, Gianes Konstantinou· Karageorgos, Nikos G. Megale historia tes Helladas: Neotere 2. 1821-1832. Ekdoseis 20os Aionas.
- ↑ Φωτιάδης, σελ 324
- ↑ Στασινόπουλος, σελ 34
- ↑ https://ellinonfos.gr/exodos-mesolongiou-10-apriliou-1826-a-meros/
- ↑ «Metallia epochis 1912/1913». www.balkanwars.gr. Ανακτήθηκε στις 4 Αυγούστου 2017.
Βιβλιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Εκδόσεις Εθνικής Τράπεζας, Μεσολόγγι, Αθήνα 1976
- Μεγάλη Στρατιωτική και Ναυτική Εγκυκλοπαιδεία Κ-Μ. Αθήναι: Έκδοσις Μεγάλης Στρατιωτικής και Ναυτικής Εγκυκλοπαιδείας. σελ. 110. Ανακτήθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου 2009.
- Κολόμβας Ν., Η τραγική μοίρα των αμάχων κατά την τελευταία Πολιορκία, 15 Απριλίου 1825-10 Απριλίου 1826, Αθήνα 2006.
- Σπυρομήλιος, Απομνημονεύματα της δευτέρας πολιορκίας του Μεσολογγίου ,εκδόσεις Τσουκαλά, Αθήνα 1957.
- Στασινόπουλος,Κ.Α οι Μεσολογγίται, Αθήναι 1926.
- Δημήτριος Φωτιάδης, Μεσολόγγι. Το έπος της μεγάλης πολιορκίας, Αθήνα 1977, 8η Έκδοση.