Χρήστος Αναστασόπουλος
 |
Το θέμα του παρόντος λήμματος μπορεί να μην ικανοποιεί τα κριτήρια της εγκυκλοπαιδικότητας σύμφωνα με τις οδηγίες της Βικιπαίδειας. |
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
| Χρήστος Αναστασόπουλος | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 3 Ιανουαρίου 1941 Πειραιάς |
| Θάνατος | 18 Απριλίου 2020 (79 ετών) Αθήνα |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ελληνικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | ηθοποιός |
Ο Χρήστος Αναστασόπουλος (Πειραιάς, 3 Ιανουαρίου 1941 - 18 Απριλίου 2020) ήδη από πολύ μικρή ηλικία μυήθηκε στον χώρο της τέχνης, καθώς από την πλευρά της μητέρας του, Ελευθερίας Μπουρνέλη, ήταν ανηψιός του ξακουστού θεατρικού επιχειρηματία, Βασίλη Μπουρνέλη, ο οποίος ανέδειξε θρυλικά ονόματα του ελληνικού καλλιτεχνικού γίγνεσθαι, όπως τη Ρένα Βλαχοπούλου και τον Γιώργο Κατσαρό. Τα πρώτα χρόνια της ζωής του ο Χρήστος Αναστασόπουλος κατοικούσε στην κυριολεξία μέσα στο θέατρο Ακροπόλ, καθώς αυτό φτιαχνόταν. Παράλληλα, καθώς ήταν γιος του Σταύρου Αναστασόπουλου, φημισμένου Έλληνα ράφτη του 20ού αιώνα, διδάχτηκε κατά τα παιδικά του χρόνια την τέχνη της υψηλής ραπτικής («sur mesure»). Αν και γεννήθηκε μέσα σε εκλεκτή οικογένεια, η οικονομική ένδεια κατά την διάρκεια των πρώιμων χρόνων του τον ανάγκασε να βιοποριστεί από παιδί, ώστε να κερδίζει τα προς το ζην.
Η ενασχόλησή του με την ραπτική μέσα από την ενδελεχή παρακολούθηση του ποιοτικού πατρικού έργου τού δίνει την ευκαιρία να αρχίσει να εργάζεται σε ένα από τα γνωστότερα καταστήματα ρούχων της εποχής, αυτό του Κ. Μαρούση. Οι καλλιτεχνικές του, όμως, ανησυχίες και επιρροές είναι έντονες, γι' αυτό και αποφασίζει να φοιτήσει στο Θέατρο Τέχνης «Κάρολος Κουν» και να ασχοληθεί με την υποκριτική τέχνη. Όντας ένας από τους αγαπημένους μαθητές του σπουδαίου Καρόλου Κουν, συνεργάστηκε με τεράστιες φυσιογνωμίες του ελληνικού θεάτρου, επί παραδείγματι με την Έλλη Λαμπέτη, τον Θύμιο Καρακατσάνη, τον Στέφανο Ληναίο, την Κάτια Δανδουλάκη κ.ά. Συγχρόνως, δημιουργεί εταιρεία παραγωγής ταινιών και συνεργάζεται αρκετά συχνά με τον σκηνοθέτη και ζωγράφο, Δημήτρη Γαλάτη. Από την δεκαετία του '70 και εξής αρχίζει να λαμβάνει μέρος και σε κινηματογραφικές ταινίες (Οι κολασμένοι του σεξ, Η στροφή, Ο γύρος του θανάτου κ.ά), ενώ ο τύπος αναγνωρίζει τις υποκριτικές του ικανότητες, καθώς και το όμορφό του παρουσιαστικό.
Την ίδια περίοδο ανοίγει το θρυλικό ραφτάδικο «Old Vic» στην Πατησίων, το οποίο λειτουργούσε και ως εντευκτήριο ηθοποιών. Εκεί συγκεντρώνονταν πολλοί φημισμένοι ηθοποιοί της εποχής και μοιράζονταν προσωπικές σκέψεις, όνειρα και φιλοδοξίες. Εκλεκτές προσωπικότητες της εποχής, λόγου χάριν πολιτικοί (όπως ο Κωνσταντίνος Καραμανλής), επιστήμονες και δικαστές, ράβονταν στον Χρήστο Αναστασόπουλο και η φήμη του στους κύκλους της ραπτικής είναι παροιμιώδης.
Το 1987 παντρεύτηκε την Ντόρις Σπίνουλα, ηθοποιό, ερμηνεύτρια θεατρικών τραγουδιών και κόρη του Λευτέρη Σπίνουλα, μουσικού σκηνοθέτη, τενόρου και μαέστρου της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, και της Λίνας Κατωπόδη - Σπίνουλα, σολίστ πιάνου. Στον γάμο τους ήταν παρόντες γνωστοί ηθοποιοί και λυρικοί καλλιτέχνες. Μάλιστα, η Μελίνα Μερκούρη, προσωπική φίλη του Χρήστου Αναστασόπουλου, είχε αρχικώς συμφωνήσει να παντρέψει το ζεύγος, ωστόσο τα υπουργικά της καθήκοντα και μια έκτακτη υποχρέωση στο Πεκίνο δεν της επέτρεψαν να παραστεί στον γάμο.[εκκρεμεί παραπομπή] Μαζί με την Ντόρις Σπίνουλα ο Χρήστος Αναστασόπουλος αποκτά τον Σταύρο Αναστασόπουλο, ερευνητή κλασικής φιλολογίας και συγγραφέα.
Ο Χρήστος Αναστασόπουλος απεβίωσε στις 18/04/2020 προκαλώντας τεράστια θλίψη στον καλλιτεχνικό κόσμο της Ελλάδας. Δρούσε πάντοτε αθόρυβα, μακριά από αλαζονικές στοχεύσεις και υπήρξε πολύ αγαπητός στους συναδέλφους του.