Χρήστης:Vasso-miliou
ΔΡΟΣΟΧΩΡΙ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Όμορφο, γραφικό και φιλόξενο χωριό το Δροσοχώρι αποτελεί Διοικητική διαίρεση του Νομού Ιωαννίνων και ανήκει στο Δήμο Ιωαννιτών, βρίσκεται στο Β.Δ. άκρο του Δρίσκου μέσα σ’ένα καταπράσινο τοπίο. Το Δροσοχώρι απέχει μόλις 15 χλμ. από την πόλη των Ιωαννίνων και βρίσκεται σε υψόμετρο 630 μ. Η έκταση του είναι 10.600 στρ. Το παλιό όνομα του χωριού ήταν “Κλαζιάδες” αρχικά λεγόταν “Κουλασιάδων” και κατά παραφθορά “Κλαζιάδες”.
To Δροσοχώρι απαρτιζόταν κυρίως από µικρούς οικισµούς όπως: τα Γκιόνολα όπου βρίσκονται αριστερά της Αγίας Κυριακής, η Γκάντο ή Κρεβάτες όπου µέχρι σήμερα σώζονταν ερείπια από τα σπίτια, η Μούρελη, οι Άγιοι Απόστολοι ή Περιβόλια, η περιοχή Αµπέλια όπου σε κάποια περίοδο της ιστορίας του υπήρξε Τούρκικο νεκροταφείο εξού και το τοπωνυµίων µνήµατα, οι Μεγαλπάδες όπου εκεί υπήρξε εργαστήριο κεραµικής και σύμφωνα με τα ευρήµατα μέχρι σήµερα έρχονται στην επιφάνεια πλήθος σπασµένων κεραµικών, επίσης σύμφωνα με τα τοπωνύµια αξίζει να αναφέρουμε ότι τα περισσότερα κτήματα είχαν στην κατοχή τους Τούρκοι αφέντες όπως ο Περτέφ Εφέντης, ο Σκεντέρπεης, η χήρα Μπεσήρ, ο Αλή-µπεη, και αρκετά κτήµατα (Βακούφια) παραχωρήθηκαν στην εκκλησία και έτσι οι Τούρκοι δεν µπορούσαν να εισπράξουν φόρο από αυτά, έτσι οι χωριανοί τα καλλιεργούσαν και πλήρωναν στον αφέντη τους το δέκατο και τα ίµορα, έτσι κατά την συγκοµιδή τα ίµορα και τα δέκατα στο χωριό µας ήταν δύο µεγάλες αποθήκες, η µία στον Αµπελόπουλο και η άλλη στο κέντρο του χωριού, οι αποθήκες αυτές λεγόταν “κοτσέκια” και μάζευαν το αποτέλεσμα της συγκομιδής τους.
Σημαντικός στην εξέλιξη της ιστορίας του χωριού αποτέλεσε ο συνοικισμός του Αϊ Γιάννη. Στο κέντρο του ήταν χτισµένη η εκκλησία του Αϊ Γιάννη όπου το 1808 αλβανικό απόσπασµα µε επικεφαλής τον Μέντζιο - Αράπη ανήμερα της γιορτής του επιτέθηκε και σκότωσε τους πιστούς και έκαψε την εκκλησία. Ο Αλή Πασάς µε την παρότρυνση της Κυράς Βασιλικής και επηρεασμένος από τον κοσµοκαλόγερο Πάτερ Κοσµά, ήταν πολύ θρησκόληπτος και έτσι επείσθη και ανέθεσε στον µηχανικό Βασίλη Ζοµπανόη να χτισεί την εκκλησία, όπου και χτίστηκε ο Ιερός Ναός Αγίου Παντελεήμονος που βρίσκεται στην κεντρική πλατεία του χωριού. Η θεµελίωση έγινε το 1810 και το χωριό άρχισε να αναπτύσετε.
Πότε ιδρύθηκε το χωριό είναι άγνωστο. Ως κοινότητα αναγνωρίσθηκε την 7 Αυγούστου με το Β.Δ. ΦΕΚ Α’ 184 208/1919 και η μετονομασία του χωριού έγινε επίσης με το Β.Δ. της 9.9.1950 ΦΕΚ Α 208/1950. Υπήρχε έφεση για μάθηση και από την τουρκοκρατία ακόμα λειτουργούσε σχολείο με ένα δάσκαλο και 30 μαθητές. Σήμερα αποτελεί Τοπική Κοινότητα του Δήμου Ιωαννιτών.
Οι κάτοικοι ασχολούνται κυρίως με τη γεωργία, την χοιροτροφία, την πτηνοτροφία, την κτηνοτροφία και τον αγροτουρισμό. Το χωριό φημίζεται για την παραγωγή πολλών τυροκομικών, κτηνοτροφικών, οπωροκηπευτικών και αγροτικών προϊόντων και είναι ξακουστό στην περιοχή για το γνήσιο τυρί καθώς τυροκομικές Βιομηχανίες Γάλακτος βρίσκονται στο χωριό. Φημίζεται επίσης και για τον πλούτο των φρέσκων οπωροκηπευτικών και λαχανικών.
Ο αιωνόβιος πλάτανος στο κέντρο της πλατείας και ο Ιερός Ναός του Αγ. Παντελεήμονος με το ψηλό καμπαναριό αναδεικνύουν τη γραφικότητα και την παραδοσιακή ταυτότητα του χωριού. Το παραδοσιακό σκηνικό συμπληρώνει η πέτρινη βρύση στη πλατεία με το κρυστάλλινο καθαρό νερό των πηγών της, η οποία χτίστηκε το 1976 . Το Δροσοχώρι παρουσιάζει συνεχή έντονη πολιτιστική ζωή όλο τον χρόνο, με σημαντική προσφορά στον πνευματικό, πολιτιστικό και κοινωνικό τομέα.
ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΔΡΟΣΟΧΩΡΙΟΥ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στο Δροσοχώρι λειτουργεί ο παλαιότερος Πολιτιστικός Σύλλογος από το 1952. Από την πρώτη στιγμή ανέπτυξε έντονη πολιτιστική δραστηριότητα με στόχο την διατήρηση και την ανάδειξη της παράδοσης καθώς και την ενασχόληση των κατοίκων με κοινωνικές δραστηριότητες. Το 1952 άρχισε να ωριμάζει η ιδέα που είχαν τότε οι νέοι να ιδρύσουν ένα Σύλλογο για να µπορούν µέσα από αυτόν να διοργανώνουν καλύτερα τις δραστηριότητες τους, έτσι λοιπόν οργάνωσαν τον Μορφωτικό Σύλλογο Αγροτόπαιδων Δροσοχωρίου, με πρωτεργάτες τον δάσκαλο και την δασκάλα του χωριού τότε Λεωνίδα και Ελένη Τσαούση, τον γεωπόνο Χρήστο Παπαστυλιόπουλο αλλά και όλους τους νέους του χωριού.
Σαν Σύλλογος άρχισε µε όρεξη τις δραστηριότητες µε πρώτο µέληµα την αξιοποίηση του χωριού, έτσι λοιπόν φτιάχτηκαν βρύσες µε προσωπική εργασία, διαµόρφωσαν την κεντρική πλατεία αλλά και δεντροφύτευσαν ορισµένες περιοχές του χωριού.Διοργάνωναν εκδροµές και θεατρικές παραστάσεις κυρίως κωμικές, έργα του κ. Δημήτρη Ψαθά αλλά και άλλων θεατρικών συγγραφέων. Το 1953. παρουσιάστηκε στο χωριό το πρώτο Θεατρικό έργο του Περσιάδη ‘Η Γκόλφω’. Ακολούθησαν όλα τα έργα του Περσιάδη (Ξάνθω, Σκλάβα, Αγαπητικός της βοσκοπούλας) και πλήθος άλλων θεατρικών έργων.
Στις 11 Σεπτεμβρίου 1969 του απονεμήθηκε το πρώτο βραβείο από την τότε Δ/ση του Υπουργείου Γεωργίας για την επιτυχή εκπλήρωση των υποχρεώσεων και την υποδειγματική δράση του Συλλόγου. Στην συνέχεια ο Σύλλογος µετεξελίχθηκε σε Πολιτιστικό Σύλλογο Δροσοχωρίου και έτσι λειτουργεί µέχρι σήµερα. Το 1978 οργανώθηκε το χορευτικό τµήµα του Συλλόγου όπου χάρη στους καλούς δασκάλους σηµείωσε µεγάλες επιτυχίες εκπροσωπώντας το χωριό σε πάρα πολλά µέρη της Ελλάδος, αλλά και στο εξωτερικό, αξιοσηµείωτο είναι ότι πρώτη φορά Ελληνικό χορευτικό συγκρότηµα έφθασε µέχρι την µακρινή Ιαπωνία. Επίσης Ιαπωνέζικο χορευτικό επισκέφτηκε το χωριό στις πολιτιστικές εκδηλώσεις στις 24 Ιουλίου 2002.
Το τμήμα Παραστάσεων του Συλλόγου έχει ταξιδέψει επίσης στην Ιταλία συμμετέχοντας στο ΧΧΙ FOLK FESTIVAL στο Salerno της Ιταλίας στις 16-17 Αυγούστου 1997 με επιτυχία. Επίσης στις 26 Ιουλίου 1998 φιλοξενήσε το χορευτικό τμήμα της Ιταλίας στις Πολιτιστικές μας Εκδηλώσεις1998.
Σήμερα ο Σύλλογος περήφανος για την μακρόχρονη πορεία του συνεχίζει με συνέπεια, προσπάθεια και πολύ μεράκι να πραγματοποιεί εκδηλώσεις κοινωνικού, ψυχαγωγικού και καλλιτεχνικού χαρακτήρα που στόχο έχουν την αναβάθμιση της πολιτιστικής ζωής του τόπου και την συνέχεια της άρρηκτης σχέσης μας με την ιστορία, την παράδοση και τον πολιτισμό.
Ο Πολιτιστικός Σύλλογος Δροσοχωρίου αναβιώνει έθιμα, συμμετέχει στις τοπικές γιορτές και στα πανηγύρια του χωριού, διοργανώνει πολιτιστικές και κοινωνικές εκδηλώσεις και φιλοξενεί ελληνικούς και ξένους χορευτικούς συλλόγους. Ως πολιτιστικό εργαστήρι, ελπίζουμε τώρα περισσότερο από ποτέ, παρά τις δυσκολίες που υπάρχουν, ότι θα συνεχίσει να προσφέρει στους νέους και τα παιδιά ό,τι τους χρειάζεται για τη συνέχιση της βαριάς πολιτιστικής κληρονομιάς, την πρόοδο δηλαδή, την ανάπτυξη και την ευημερία αυτού του τόπου.
Ιδιαίτερα πλούσια η ιματιοθήκη του Συλλόγου, η οποία περιλαμβάνει αυθεντικές φορεσιές και πιστά αντίγραφα από το Μουσείο Μπενάκη από όλες τις περιοχές της Ελλάδας, όπως: - Τοπική ενδυμασία Δροσοχωρίου - Στολές Δρυϊνουπόλεως -Μακεδονίας - Νήσων - Τοπικές παιδικές - Παιδικές Σαρακατσάνων
Ο Σύλλογος εκτός απο το ΧΟΡΕΥΤΙΚΟ ΤΜΗΜΑ λειτουργεί και τα εξής τμήματα ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ - ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ - ΤΡΑΠΕΖΑ ΑΙΜΟΔΟΣΙΑΣ - ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΟΜΑΔΑ
Επίσης με μεγάλη συμμετοχή των ηλικιωμένων του χωριού ιδρύθηκε πριν πολλά χρόνια και το κέντρο Ηλικιωμένων (ΚΑΠΗ), και συνεχίζει, με μεγάλη παρέμβαση στην τοπική κοινωνία. Στην Β΄ Ερασιτεχνική Κατηγορία βρίσκεται επίσης και η τοπική ποδοσφαιρική ομάδα, Π.Α.Ο. Δροσοχωρίου.
ΠΑΝΗΓΥΡΙΑ - ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το χωριό διοργανώνει πανηγύρι του Αγίου Παντελεήμονος στις 27 Ιουλίου στην πλατεία του χωριού και της Αγίας Τριάδας στις 8 Ιουνίου στο πανέμορφο εξωκλήσι του χωριού με γλέντι και παραδοσιακούς χορούς. Επίσης κάθε χρόνο ο Πολιτιστικός Σύλλογος διοργανώνει πολιτιστικές εκδηλώσεις στην πλατεία του χωριού με παραδοσιακούς, Ηπειρώτικους Μακεδονικούς, Νησιώτικους, Θρακιώτικούς χορούς και φορεσιές και έτσι συντελεί στην παρουσίαση, διατήρηση και διάδοση των παραδόσεων και των εθίμων που συναποτελούν την ελληνική πολιτιστική ταυτότητα.
Δύο από τις βασικές εκδηλώσεις που διοργανώνονται ετήσια στο Δροσοχώρι και κάνουν αίσθηση είναι:
ο εορτασμός της Αποκριάς & τα παραδοσιακά κούλουμα την Καθαρή Δευτέρα.
Οι κάτοικοι την Κυριακή της Τυροφάγου ντύνονται με παραδοσιακές φορεσιές και γύρω από τη φωτιά ( Τζαμάλα ) στήνουν ομαδικούς χορούς από άνδρες και γυναίκες και τραγουδούν μοναδικά παραδοσιακά πολυφωνικά τραγούδια. Και αναβιώνουν παραδοσιακά έθιμα όπως ΤΟ ΓΑΪΤΑΝΑΚΙ, ΤΟ ΔΡΩΜΕΝΟ ΤΗΣ ΧΑΨΑΣ, ΤΟ ΔΡΩΜΕΝΟ ΤΟΥ ΒΑΛΜΑ, Το γανωτζής ή γανωτής ή γανωματής, Ο ΓΑΜΠΡΟΣ ΚΑΙ Η ΝΥΦΗ, Ο ΠΑΠΠΟΥΣ ΚΑΙ Η ΓΙΑΓΙΑ,Ο ΑΡΑΠΗΣ.
Η τζαμάλα και το γλέντι κρατά ως το πρωί της Καθαράς Δευτέρας.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ως διαχειριστής και δημιουργός του http://drosoxori-ioannina.blogspot.gr/ έχω όλα τα δικαιώματα και του κειμένου και των φωτογραφιών του blog και επιθυμώ τη χρήση τους και στο wikipedia καθώς εγώ τα πρόσθεσα και δεν παραβιάζω κανένα πνευματικό δικαιώμα.