Χρήστης:Dionissis/πρόχειρο/τακτικόςστρατός
 |
Αυτή η σελίδα είναι ένα «πρόχειρο χρήστη» του Dionissis. Ένα «πρόχειρο χρήστη» είναι υποσελίδα της προσωπικής σελίδας του χρήστη στη Βικιπαίδεια. Εξυπηρετεί ως χώρος πειραματισμών και ανάπτυξης σελίδων και δεν είναι εγκυκλοπαιδικό λήμμα. Επεξεργαστείτε ή δημιουργήστε το δικό σας πρόχειρο εδώ ή κάνετε δοκιμές στο κοινόχρηστο Πρόχειρο Βικιπαίδειας. |
Ο Τακτικός Στρατός ήταν οργανωμένος με πειθαρχία και στατιωτική εκπαίδευση στρατός. Το 1825 αποτελούταν από 4000 άνδρες όπου ήταν οργανωμένος ως εξής: Στην θέση του Διοικητή βρισκόταν ο Συνταγματάρχης Κάρολος Φαβιέρος, Γαλλικής υπηκοότητας,ο οποίος παρέλαβε την διεύθυνση στην 30η μέρα του Ιουλίου το 1825 από τον Συνταγματάρχη Παναγιώτη Ρόδιο.
Ανάγκη δημιουργίας Τακτικού Στρατού[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Μέχρι την κύρηξη της Ελληνικής Επανάστασης του 1821 ο αγώνας διεξαγόταν από Άτακτα Σώματα Στρατού, που στην πλειονότητά τους αποτελούνταν από αφοσιωμένους στην ιδέα της ελευθερίας Έλληνες, που όμως δεν είχαν στρατιωτική εκπαιδευση και πειθαρχία. Αυτός ήταν οκύριος λόγος που δημιούργησε την ανάγκη δημιουργίας Τακτικού Στρατού. Στην προσπάθεια βοήθησαν πολύ οι ελληνικής καταγωγής αξιωματικοί, που υπηρετούσαν σε διάφορους ευρωπαϊκούς στρατούς, καθώς και αρκετοί ξένοι στρατιωτικοί, οι οποίοι ήρθαν να βοηθήσουν εθελοντικά την Ελλάδα να απελευθερωθεί.
Στάδια δημιουργίας Τακτικού Στρατού[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο «Ιερός Λόχος» ήταν το πρώτο ελληνικό τακτικό σώμα συγκροτήθηκε από τον Αλέξανδρο Υψηλάντη, στις 3 Μαρτίου 1821, στο Ιάσιο της Μολδαβίας. Στη συνέχεια ο Μαυροκορδάτος, πρότεινε στο Βουλευτικό Σχέδιο Νόμου «Περί Οργανώσεως του Στρατού», θεωρώντας αναγκαία την οργάνωση Τακτικού Στρατού (1η Απριλίου 1822).
Η Προσωρινή Διοίκηση της Ελλάδας στις 10 Μαΐου 1825, κατήρτισε Νόμο «Περί Απογραφικής Στρατολογίας». Διόρισε επικεφαλής των τακτικών στρατευμάτων το φιλέλληνα Γάλλο Συνταγματάρχη Charles Fabvier (Φαβιέρο). Ο Φαβιέρος φρόντισε ο Τακτικός Στρατός να έχει στρατιωτική εκαίδευση κατά τα γαλλικά πρότυπα. [1]
Διάρθωση του Τακτικού Στρατού του Κάρολου Φαβιέρου [2][Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πεζικό[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το πεζικό αποτελούταν από το Α’ Τάγμα Αθηνών το οποίο αποτελούταν από 8 Λόχους των 120-140 ανδρών ο κάθε ένας, το Β’ Τάγμα Ναυπλίου το οποίο αποτελούταν από 6 Λόχους των 120-140 ανδρών ο καθένας, το Γ’ Τάγμα Αθηνών το οποίο αποτελούταν από 8 Λόχους των 120-140 ανδρών ο καθένας , το Δ’ Ημίταγμα το οποίο αποτελούταν από 4 Λόχους των 120-140 ανδρών ο καθένας και το τμήμα ελαφρού πεζικού ανιχνευτών σταυροφόρων δυνάμεως το οποίο αποτελούταν από 250 άνδρες
Ιππικό[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Διοικητής του ιππικού ήταν ο Tαγματάρχης Ρεννώ, Γαλλικής υπηκοότητας.Το ιππικό αποτελούταν από την Ίλη των Λογχιστών, την Ίλη των Καραμπινοφόρων, την Ίλη των Ανίππων και το πυροβολικόν. Διοικητής Λοχαγός ήταν ο Εμμανουήλ Καλλέργης, ο οποίος διοικούσε πυροβολαρχία 200 ανδρών με τέσσερα ορεινά πυροβόλα.
Οπλοστάσιο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Από τον Σεπτέμβριο του 1825 ξεκίνησαν να λειτουργούν στο Ναύπλιο εργοστάσιο επισκευής παλαιών τουφεκιών και πυροβόλων, καθώς και κατασκευής πυρομαχικών και βλημάτων πυροβολικού, υπό την διεύθυνση του Γάλλου Συνταγματάρχη Αρνώ, ο οποίος ήλθε από την Γαλλία με Επιτελείο πυροτεχνουργών και αναγκαίων μηχανημάτων.
Στρατιωτική Σχολή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Διοικητής και Διευθυντής της στρατιωτικής σχολής ήταν ο Λοχαγός Μαγιές, Γαλλικής υπηκοότητας. Σχολή Αξιωματικών Τακτικού Σώματος ξεκίνησε να λειτουργεί από τον Οκτώβριο του 1825, η οποία ήταν η πρώτη Στρατιωτική Σχολή της Νεώτερης Ελλάδας.
Νοσοκομεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Με νομοθέτημα του βουλευτικού της 11ης Οκτωβρίου 1825 αποφασίστηκε η σύσταση των αναγκαίων νοσοκομείων για την περίθαλψη των τραυματιών και των ασθενών.
ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Όταν συγκροτήθηκε το τακτικό σώμα την 1η Οκτωβρίου του 1825 πήγε στην Αθήνα όπου έγινε δεκτό με ενθουσιασμό. Τον Μάρτιο του 1826, ο Φαβιέρος με δική του πρωτοβουλία οδήγησε το τακτικό σώμα στην Κάρυστο όπου και νικήθηκε από τον Ομέρ Πασά τον Καρυστινό. Ξανά ανασυγκροτήθηκε στην Αθήνα και έλαβε νέες στολές. Οι στολές αυτές αποτελούταν από: Αμπέχονο γαλάζιο στολισμένο στα στήθη με αργυρόλευκα γαϊτάνια παντελόνι γκρίζο, κράνος αγγλικό μαύρο, γυαλιστερό με λοφίο από μαύρα και άσπρα φτερά, Σπαθιά αξιωματικών με χρυσή λαβή, όπλα στρατιωτών με ξιφολόγχη, δερμάτινος στρατιωτικούς σάκους[3].
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- «ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΑΙ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ». 14/6/2013. Ανακτήθηκε στις 27/3/2015. Ελέγξτε τις τιμές ημερομηνίας στο:
|accessdate=, |date=(βοήθεια)
- ΤΕΤΡΑΚΤΥΣ. «Ο ΤΑΚΤΙΚΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ κατά το 1825μ.Χ.». ΤΕΤΡΑΚΤΥΣ. Ανακτήθηκε στις 27/3/2015. Ελέγξτε τις τιμές ημερομηνίας στο:
|accessdate=(βοήθεια)
- ΑΡΓΟΛΙΚΗ ΑΡΧΕΙΑΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ. «Φαβιέρος Κάρολος (1782-1855)». ΑΡΓΟΛΙΚΗ ΑΡΧΕΙΑΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ. Ανακτήθηκε στις 27/3/2015. Ελέγξτε τις τιμές ημερομηνίας στο:
|accessdate=(βοήθεια)