Χρήστης:Dimitra Anastopoulou/Λουίζ Πιοζέ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Η Λουίζ Πιοζέ, γνωστή ως Λουίζ ΚιτρίμΚιτρίν) γεννήθηκε στις 19 Ιουνίου 1848 στο Μεζιέρ-σου-Μπαλόν ( Γαλλία ) και πέθανε στις 9 Δεκεμβρίου στο Γκαρς, ήταν ράφτρα γιλέκων, τραγουδίστρια και αναρχική και κομμουναρίστρια συγγραφέας . Είναι γνωστή για τη συλλογή αναρχικών παιδικών τραγουδιών με τίτλο Rondes pour récréations enfantines, που αποδίδονται λανθασμένα εδώ και καιρό στη Λουίζ Μισέλ .

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Λουίζ Πιοζέ ήταν δούλευε ως μοδίστρα. Έφτιαχνε γιλέκα. Παντρεύτηκε για πρώτη φορά τον Αλφόνς Πιέρ Λεφέβρ, ράφτη, στις 7 Ιανουαρίου 1868 στο Μπαλόν (Σαρτ). Απέκτησαν δύο κόρες. Αφού έγινε χήρα το 1884, η Λουίζ Πιοζέ συνήψε σχέση με κάποιον Λουί Ντουπρά, έναν ράφτη, αναρχικό, ο οποίος έγινε έμπορος κρασιού και ιδιοκτήτης ταβέρνας στο Παρίσι στην οδό Ζοκελέ και στη συνέχεια στην οδό Ραμέ 11 στο 18ο διαμέρισμα του Παρισιού το 1893. Η Λουίζ Πιοζέ γίνεται μάνατζερ αυτού του καμπαρέ στην οδό Ραμέ 11. Η μία από τις κόρες της παντρεύτηκε τον Μπενουά Μορέλ και η άλλη τον Ζουλς Λεμπαλέρ, και οι δύο παριζιάνοι αναρχικοί [1] , [2] , [3] , [4] .

Το καμπαρέ στην οδό Ραμέ είναι γνωστό επειδή συχνάζουν αναρχικοί και παρακολουθείται στενά από το αρχηγείο της αστυνομίας του Παρισιού [5] , [4] . Το ζευγάρι της Λουίζ Πιοζέ με τον Λουί Ντουπρά αναγκάζεται να εξοριστεί και να εγκατασταθεί για λίγο στο Λονδίνο, στη συνοικία Σόχο . Συχνάζουν και εκεί στους αναρχικούς κύκλους της αγγλικής πρωτεύουσας.

Τον Μάρτιο του 1894, η Λουίζ Πιοζέ επέστρεψε στο Παρίσι για να αναλάβει τη διεύθυνση του καφέ-καμπαρέ, παρόλο που το ζευγάρι πούλησε την επιχείρηση πριν φύγει για την Αγγλία. Ήταν μέλος της ομάδας Réveil de la femme στο Παρίσι, όπως και η Λουίζ Μισέλ, συνελήφθη από την αστυνομία το βράδυ της 7ης Μαρτίου κατά τη διάρκεια επιδρομής στο καφέ. Δεκαεπτά άτομα και τρεις γυναίκες συνελήφθησαν [6] . Η Λουίζ Πιοζέ φυλακίστηκε στη φυλακή Σεν Λαζάρ στις 9 του ίδιου μήνα, πριν αποφυλακιστεί προσωρινά στις 2 Μαΐου. Αφού συνελήφθη για εγκληματική συνωμοσία, η Λουίζ Πιοζέ απελευθερώθηκε οριστικά στις 25 Ιουνίου 1895 με απόφαση απόλυσης που εκδόθηκε από τον ανακριτή Μεγιέ [4] .

Λογοτεχνική δραστηριότητα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1889 η Λουίζ Πιοζέ δημοσίευσε, με το ψευδώνυμο Λουίζ Κιτρίμ [7] (που γράφεται επίσης Κιτρίν), μια συλλογή αναρχικών τραγουδιών. Χρησιμοποιεί τις μελωδίες που τραγουδιούνται στις αυλές των σχολείων για να προσηλυτίσει και να παρασύρει τους νέους στον αναρχικό σκοπό [8] , [9] . Η συλλογή περιλαμβάνει μια παιδική καραμανιόλα [10] .

Εκτός από αυτή τη συλλογή παιδικών τραγουδιών, η Λουίζ Πιοζέ είναι συγγραφέας διαφόρων θεατρικών έργων, συμπεριλαμβανομένου του Les Communardes, épisode de la Semaine sanglante.

Εργα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Rondes pour récréations enfantines, Librairie du Père peinard, s.d. [1889], 14 p.
  • Les Communardes, épisode de la Semaine sanglante.

[[Κατηγορία:Γάλλοι αναρχικοί]] [[Κατηγορία:Σελίδα που χρησιμοποιεί δεδομένα των Wikidata/P106]] [[Κατηγορία:Σελίδα που χρησιμοποιεί δεδομένα των Wikidata/P27]] [[Κατηγορία:Σελίδα που χρησιμοποιεί δεδομένα των Wikidata/P742]] [[Κατηγορία:Σελίδα που χρησιμοποιεί δεδομένα των Wikidata/P1477]] [[Κατηγορία:Σελίδα που χρησιμοποιεί δεδομένα των Wikidata/P20]] [[Κατηγορία:Σελίδα που χρησιμοποιεί δεδομένα των Wikidata/P570]] [[Κατηγορία:Σελίδα που χρησιμοποιεί δεδομένα των Wikidata/P19]] [[Κατηγορία:Σελίδα που χρησιμοποιεί δεδομένα των Wikidata/P569]]

  1. «PIOGER, Louise, Henriette « Louise QUITRIME » [veuve LEFEVRE] - [Dictionnaire international des militants anarchistes]». militants-anarchistes.info. Ανακτήθηκε στις 13 Μαρτίου 2021. 
  2. «BORDES Auguste, Joseph. Garçon marchand de vins ; anarchiste parisien». Archives anarchistes (στα Γαλλικά). 23 Φεβρουαρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 13 Μαρτίου 2021. 
  3. «DUPRAT, Louis, François "PAUL" ; "PILOUX" - [Dictionnaire international des militants anarchistes]». militants-anarchistes.info. Ανακτήθηκε στις 13 Μαρτίου 2021. 
  4. 4,0 4,1 4,2 «PIOGER Louise, Henriette [dite Louise Quitrime] [Dictionnaire des (...) - Maitron». maitron.fr. Ανακτήθηκε στις 13 Μαρτίου 2021. 
  5. Haine, W. Scott (1996). The world of the Paris café : sociability among the French working class, 1789-1914 (στα Αγγλικά). Johns Hopkins University Press. ISBN 0-8018-5104-1. Ανακτήθηκε στις 13 Μαρτίου 2021. 
  6. «La rafle chez Duprat. 40 policiers investissent le 11 rue Ramey à Paris : violences policières. 17 anarchistes arrêtés dont un jeune de 15 ans. 6 mars 1894». Archives anarchistes (στα Γαλλικά). 20 Φεβρουαρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 13 Μαρτίου 2021. 
  7. «Le Monde Libertaire». www.monde-libertaire.fr. Ανακτήθηκε στις 11 Μαρτίου 2021. 
  8. Manfredonia, Gaetano (2007). «La chanson anarchiste dans la France de la belle époque». Revue Française d'Histoire des Idées Politiques 26 (2): 101. doi:10.3917/rfhip.026.0101. ISSN 1266-7862. https://doi.org/10.3917/rfhip.026.0101. Ανακτήθηκε στις 2021-03-13. 
  9. «Bibliothèque – CIRA». www.cira.ch (στα Γαλλικά). Ανακτήθηκε στις 11 Μαρτίου 2021. 
  10. Marie-Pier Tardif (2021). Ni ménagères, ni courtisanes ; les femmes de lettres dans la presse anarchiste française (1885-1905). Université de Lyon - Université de Québec à Montréal. σελ. 47.