Χρήστης:Chrsnt/πρόχειρο/Δερβενάκια κορινθίας δοκιμες

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Αυτή η σελίδα είναι ένα πρόχειρο του χρήστη Chrsnt. Εξυπηρετεί ως χώρος δοκιμών και ανάπτυξης σελίδων της Βικιπαίδειας και δεν είναι εγκυκλοπαιδικό λήμμα.


 Διαγραφή αυτού του προχείρου 

1. Αντιγράψτε αυτό: #ΑΝΑΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ [[Χρήστης:Chrsnt/πρόχειρο]]
2. Κάντε κλικ εδώ
3. Κάντε το επικόλληση στην αρχή της σελίδας
4. Πατήστε «Δημοσίευση»

Ο/Η/Το Δερβενάκια κορινθίας δοκιμες είναι

κείμενο

ΓΕΝΙΚΑ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα Δερβενάκια είναι οικισμός στο Δήμο Νεμέας του νομού  Κορινθίας. Βρίσκεται 32 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά της Κορίνθου 28.5 χιλιόμετρα από το Ναύπλιο σε υψόμετρο 230 μέτρων . Έχει 65 κατοίκους, οι οποίοι ασχολούνται κυρίως με τη γεωργία. Το χωριό ιδρύθηκε περίπου το 1750 από Αρκάδες μετοίκους που αναζήτησαν την προστασία του οικισμού τους στο στενό πέρασμα των Δερβενακίων. Έτσι, και το όνομα του χωριού φαίνεται να προέρχεται από την τούρκικη λέξη πέρασμα.[1]

ΙΣΤΟΡΙΑ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ιστορία του ξεκινά το  1750 , όταν κάποιοι  Αρκάδες αναζήτησαν σε αυτό το στενό πέρασμα προστασία.

Το καλοκαίρι του 1822 οργανώθηκε τουρκική εκστρατεία με σκοπό την κατάπνιξη της επανάστασης στην Πελοπόννησο. Έτσι, ο Μαχμούτ πασάς Δράμαλης πέρασε στον Ισθμό της Κόρινθου  με μεγάλες δυνάμεις. Εκεί πυρπόλησε την Κόρινθο και έφτασε ως το  Άργος. Τότε οι  Έλληνες με αρχηγό τον  Κολοκοτρώνη, ο οποίος επινόησε τη γνωστή αριστοτεχνική παγίδα του, έχοντας μόνο 2.500 στρατιώτες, επιτέθηκαν στην τουρκική στρατιά στα Δερβενάκια και σκότωσαν 18.000 Τούρκους και 7.000  Αλβανούς . Αφού ηττήθηκε ο Δράμαλης, τον ανάγκασαν να γυρίσει στην Κόρινθο και πέθανε από τη λύπη του έχοντας χάσει το 1/5 από το στράτευμα του, πολλά μεταφορικά ζώα και πολεμικό υλικό, ενώ ο Χουρσίτ πασάς πικραμένος κι αυτός από την καταστροφή αυτοκτόνησε[2].

Μετά την μάχη των Δερβενακίων και Αγίου Σώστη στις 26.7.1822 ο Κολοκοτρώνης είχε εγκαταστήσει στην διάβαση του Αγίου Σώστη και στον Ανεμόμυλο φρουρά, για να μην επιτρέψει στους Τούρκους της Κορίνθου  να περάσουν και ανεφοδιάσουν το  Ναύπλιο, το οποίο πολιορκούσαν οι επαναστατημένοι Έλληνες. Στις 28 Νοεμβρίου 1822 όμως, βορειανατολικά του Ανεμόμυλου, όπου ήταν το στρατόπεδο του Νικηταρά , 150 Τούρκοι από την Κουρτέσα χρησιμοποίησαν κρυφά τη νύχτα ένα αφύλακτο μονοπάτι, που οδηγεί – μέσα από τις κορυφές του Τρίκορφου – από το χωριό Άγιο Βασίλειο στον Άγιο Σώστη- και αιφνιδίασαν τα ταμπούρια του Παπά Αρσένη, οπλαρχηγού του Κρανιδίου, σκοτώνοντας αυτόν και τον Σπανό Κρανιδιώτη καθώς και άλλους 20 Έλληνες. Ο Νικηταράς κινδύνευσε να πιαστεί και αυτός ζωντανός[3].

Το κεφάλι του Παπαρσένη (Αρσενίου Κρέστα) πήρε ένας Τούρκος και έτρεχε με το άλογό του να το πάει στον Τούρκο πασά στην Κουρτέσα, για να πάρει μπαχτσίσι (φιλοδώρημα). Οι Έλληνες, όμως, τον κυνήγησαν μέχρι την Κουρτέσα και αναγκάσθηκε να το πετάξει τρέχοντας, για να σωθεί. Την επομένη, τάφηκε μαζί με το υπόλοιπο σώμα, μπροστά στο ιερό του Αγίου Σώστη με τιμές, παρουσία του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη και άλλων μαχητών[4].

Στη διάρκεια της  Κατοχής  ήρθαν πολλοί νέοι άνθρωποι. Κατά τη Χούντα των Συνταγματαρχών έγιναν εδώ φυλακές. Μετά το σεισμό του 1981 πολλοί έφυγαν για την  Αθήνα.

ΜΝΗΜΕΙΑ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ιερός Ναός Αγίου Σώζων

Στα Δερβενάκια, λόγω των ιστορικών γεγονότων που διαδραματίστηκαν εκεί, υπάρχουν διάφορα μνημεία. Το σημερινό εκκλησάκι του αγίου Σώστη, μικρότερο του προηγούμενου, που καταστράφηκε από τους Τούρκους το 1715, κτίστηκε το 1860 από τον γιο του Γέρου του Μοριά, στρατηγό Γενναίο Κολοκοτρώνη με δικές του δαπάνες, όπως μαρτυρεί και επιγραφή στην εικόνα της Αγίας Παρασκευής. Επιπρόσθετα, ο ίδιος ο Κολοκοτρώνης επισκεπτόταν το παλιό εκκλησάκι του αγίου Σώστη για προσκυνηματικούς λόγους.

Κοντά στο ιερό του Αγίου Σώστη υπάρχει ο τάφος του ήρωα της Ελληνικής Επανάστασης του 1821 Αρχιμανδρίτη Αρσενίου Κρέστα ή Παπαρσένη από το Κρανίδι, ο οποίος σκοτώθηκε στις 28 Νοεμβρίου 1822, λίγους μήνες μετά τη μάχη των Δερβενακίων.

Τέλος, ιδιαίτερη αναφορά χρειάζεται το μνημείο του  Κολοκοτρώνη , καθώς η περιφανής νίκη των Ελλήνων στα Δερβενάκια επιτεύχθηκε χάρη στον στρατηγικό νου και το σχέδιο του Γέρου του Μοριά. Το μνημείο είναι έργο του Αθηναίου γλύπτη Γ. Δημητριάδη και εγκαινιάσθηκε στις 26-7-1938.

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. [ https://peloponnisossearch.com/el/village/dervenakia-village «Peloponnisos Search»] Check |url= value (βοήθεια). 
  2. ΣΥΛΛΟΓΙΚΟ ΕΡΓΟ, ΣΥΛΛΟΓΙΚΟ ΕΡΓΟ (1961). ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΘΝΟΥΣ. ΙΒ. ΑΘΗΝΑ: ΕΚΔΟΤΙΚΗ ΑΘΗΝΩΝ. σελ. 186. 
  3. «Φωτάκος, Απομνημονεύματα περί της Ελληνικής Επαναστάσεως». 
  4. «Φωτάκος, Απομνημονεύματα περί της Ελληνικής Επαναστάσεως». 

Βιβλιογραφικές πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]