Χιροκάζου Κόρε Έντα
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Χιροκάζου Κόρε Έντα | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | 是枝裕和 (Ιαπωνικά) |
| Γέννηση | 6 Ιουνίου 1962[1] Τόκιο[2] |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ιαπωνία[3][4][5] |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Μητρική γλώσσα | Ιαπωνικά |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ιαπωνικά[6][7] |
| Σπουδές | Πανεπιστήμιο Ουασέντα |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | σκηνοθέτης κινηματογραφικών έργων παραγωγός ταινιών σεναριογράφος μοντέρ σεναριογράφος κινηματογραφικών ταινιών[8] |
| Εργοδότης | Πανεπιστήμιο Ριτσουμέικαν Πανεπιστήμιο Ουασέντα |
| Περίοδος ακμής | 1991 |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Βραβεύσεις | Βραβεία Μπλέ Κορδέλας για τον Καλύτερο Σκηνοθέτη (2004) Golden Osella (1995) Βραβείο Ασιατικού Κινηματογράφου καλύτερου σκηνοθέτη[9] Χρυσός Φοίνικας βραβείο Ντονόστια[10] Βραβεία Μπλέ Κορδέλας για τον Καλύτερο Σκηνοθέτη (2009) Βραβεία Μπλέ Κορδέλας για τον Καλύτερο Σκηνοθέτη (2005) Nikkan Sports Film Award for Best Director (2013) |
| Ιστότοπος | |
| www | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Χιροκάζου Κόρε Έντα (αγγλικά Hirokazu Kore'eda, ιαπωνικά 是枝 裕和, 6 Ιουνίου 1962) είναι Ιάπωνας σκηνοθέτης, παραγωγός και σεναριογράφος. Ξεκίνησε την καριέρα του από την τηλεόραση και από τότε έχει σκηνοθετήσει πάνω από 12 ταινίες, συμπεριλαμβανομένων των Κανείς δεν ξέρει (2004), Still Walking (2008) και After the Storm (2016). Κέρδισε το Βραβείο της Επιτροπής στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών 2013 για την ταινία Like Father, Like Son και τον Χρυσό Φοίνικα στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών 2018 για την ταινία Κλέφτες καταστημάτων.
Στυλ και επιρροές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Σύμφωνα με το Harvard Film Archive, τα έργα του Κορέ Έντα «αντικατοπτρίζουν το στοχαστικό ύφος του Hou Hsiao-hsien και του Tsai Ming-liang».
Ο Κορέ Έντα συγκρίνεται συχνά με τον Yasujiro Ozu, παρόλο που ο σκηνοθέτης έχει δηλώσει ότι έχει επηρεαστεί περισσότερο από τον Ken Loach.
Σε μια συνέντευξή του το 2009, ο Κορέ Έντα ανέφερε ότι η ταινία Still Walking βασίστηκε στην οικογένειά του.
Βραβεύσεις και αφιερώματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- 1995: Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας - Golden Osella, Καλύτερος Σκηνοθέτης (Maborosi)
- 1999: Διεθνές Φεστιβάλ του Ανεξάρτητου Κινηματογράφου του Μπουένος Άιρες - Καλύτερη Ταινία και Καλύτερο Σενάριο (After Life)
- 2004: Βραβεία Blue Ribbon - Καλύτερη Ταινία και Καλύτερος Σκηνοθέτης (Nobody Knows)
- 2008: Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Mar del Plata - Καλύτερη Ταινία (Still Walking)
- 2009: Ασιατικά Βραβεία Κινηματογράφου - Καλύτερος Σκηνοθέτης (Still Walking)
- 2013: Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών - Jury Prize (Like Father, Like Son)
- 2015: Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Γιοκοχάμα - Καλύτερος Σκηνοθέτης (Our Little Sister)
- 2016: Ταινίες του Νότου - Καλύτερη Ταινία (After the Storm)
- 2018: Βραβεία της Ιαπωνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου - Καλύτερη Ταινία και Καλύτερος Σκηνοθέτης (The Third Murder)
- 2018: Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών - Χρυσός Φοίνικας (Κλέφτες καταστημάτων)
Το 2004, το 45ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης έκανε αφιέρωμα στον Χιροκάζου Κόρε Έντα με ένα πρόγραμμα που περιελάμβανε τις ταινίες Μαμπορόσι, Μετά θάνατον ζωή, Απόσταση και Κανείς δεν ξέρει. [11]
Φιλμογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Κινηματογράφος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Έτος | Τίτλος | Εργάστηκε ως | Σημειώσεις | |||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Σκηνοθέτης | Σεναριογράφος | Editor | Παραγωγός | |||
| 1991 | Lessons from a Calf | Ναι | Ντοκιμαντέρ | |||
| 1991 | However... | Ναι | Ντοκιμαντέρ | |||
| 1994 | August without Him | Ναι | Ντοκιμαντέρ | |||
| 1995 | Maborosi | Ναι | ||||
| 1996 | Without Memory | Ναι | Ντοκιμαντέρ | |||
| 1998 | After Life | Ναι | Ναι | Ναι | ||
| 2001 | Distance | Ναι | Ναι | Ναι | ||
| 2004 | Nobody Knows | Ναι | Ναι | Ναι | ||
| 2006 | Hana | Ναι | Ναι | |||
| 2008 | Still Walking | Ναι | Ναι | Ναι | ||
| 2008 | Daijōbu Dearu Yō ni: Cocco Owaranai Tabi | Ναι | Ντοκιμαντέρ | |||
| 2009 | Air Doll | Ναι | Ναι | Ναι | Ναι | |
| 2011 | I Wish | Ναι | Ναι | |||
| 2013 | Like Father, Like Son | Ναι | Ναι | Ναι | ||
| 2015 | Our Little Sister | Ναι | Ναι | Ναι | ||
| 2016 | After the Storm | Ναι | Ναι | Ναι | ||
| 2017 | The Third Murder | Ναι | Ναι | Ναι | ||
| 2018 | Κλέφτες καταστημάτων | Ναι | Ναι | Ναι | ||
Τηλεόραση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Lessons from a Calf (1991)
- Going My Home (2012)
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 (Γερμανικά) Munzinger Personen. 00000031626. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας, Κρατική Βιβλιοθήκη του Βερολίνου, Βαυαρική Κρατική Βιβλιοθήκη, Εθνική Βιβλιοθήκη της Αυστρίας: (Γερμανικά, Αγγλικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 16 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας.
- ↑ LIBRIS. 11 Μαρτίου 2013. libris
.kb .se /katalogisering /1zcgnxwk491fwhd. Ανακτήθηκε στις 24 Αυγούστου 2018. - ↑ (Αγγλικά) Museum of Modern Art online collection. 36004. Ανακτήθηκε στις 4 Δεκεμβρίου 2019.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb16185667z. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ Czech National Authority Database. xx0216211. Ανακτήθηκε στις 1 Μαρτίου 2022.
- ↑ Czech National Authority Database. xx0216211. Ανακτήθηκε στις 18 Δεκεμβρίου 2022.
- ↑ www
.asianfilmawards .asia /nominees-and-winners /3rd-afa-nominees-and-winners /. - ↑ japantoday
.com /category /entertainment /japan's-koreeda-gets-lifetime-achievement-award-at-spain-film-festival. - ↑ Κιτροέφ, Μ. (2004). 45ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Αθήνα: Υπουργείο Πολιτισμού. σελ. 136-137.
Περαιτέρω μελέτη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- "After Life" (Review) by Jonathan Ellis. Film Quarterly, Vol. no. 57, Issue no. 1, pp. 32–37. ISSN 0015-1386.
- "This is your life: Tony Rayns interviews After Life's director Koreeda Hirokazu" Sight & Sound, March 1999.
- Martonova, Andronika. Boys dont’t cry: the image of the children as a social problem in Hirokazu Koreeda’s films. - In: Central Asian Journal Of Art Studies. Almaty, T. Zhurgehov Kazakh National Academy of Arts, 2016. pр. 55-64
|