Χιλτρούδη
| Χιλτρούδη | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 715 (περίπου)[1] |
| Θάνατος | 754[2] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | σύζυγος ηγεμόνα[1] |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Οδίλος της Βαυαρίας[1] |
| Τέκνα | Τάσιλος Γ΄ της Βαυαρίας[3] |
| Γονείς | Κάρολος Μαρτέλος[1] και Ροτρούδη του Εσμπαί[1] |
| Αδέλφια | Βερνάρδος[1] Καρλομάνος[4] Γκρίφο[1] Πιπίνος ο Βραχύς[5] Ρεμίγιος της Ρουέν[1] Ιερώνυμος,γιος του Καρόλου Μαρτέλου[1] Άουντα[1] Λαντράντα[1] |
| Οικογένεια | Αρνουλφίδες[1] |
Η Χιλτρούδη, γερμ. Hiltrud (π. 716 - 754) από τον Οίκο των Καρολιδών, ήταν κόρη του μαγιορδόμου των Φράγκων και με τον γάμο της έγινε δούκισσα της Βαυαρίας.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ήταν κόρη του Καρόλου Μαρτέλου μαγιορδόμου των Φράγκων και της Ροτρούδης του Εσμπαί.
Παντρεύτηκε τον Οδίλο δούκα της Βαυαρίας και είχε γιο τον Τάσιλο Γ΄. Το 748 απεβίωσε ο Οδίλος, αφήνοντας τον γιο του 6 ετών. Η Χιλτρούδη έγινε επίτροπος του ανήλικου Τάσιλο Γ΄. Όμως ο ετεροθαλής αδελφός της Γκρίφο εγκαταστάθηκε στο δουκάτο. Τότε ήλθε ο άλλος ετεροθαλής αδελφός της Πιπίνος ο Βραχύς και εκτόπισε τον Γκρίφο, επανεγκαθιστώντας τον ανιψιό του Τάσιλο Γ΄, ανανεώνοντας την υποτέλεια της Βαυαρίας στο Φραγκικό βασίλειο.
Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Παντρεύτηκε τον Οδίλο δούκα της Βαυαρίας και είχε τέκνο:
- Τάσιλος Γ΄ π.741-π.796, δούκας της Βαυαρίας.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 Κριστιάν Σετιπανί: «La Préhistoire des Capétiens» (Γαλλικά) Βιλνέβ-ντ'Ασκ. 1993. σελ. 173. ISBN-13 978-2-9501509-3-6. ISBN-10 2-9501509-3-4.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 133850544. Ανακτήθηκε στις 14 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ d:Q15720270: «Тассилон» (Ρωσικά)
- ↑ Κριστιάν Σετιπανί: «La Préhistoire des Capétiens» (Γαλλικά) Βιλνέβ-ντ'Ασκ. 1993. σελ. 179-181. ISBN-13 978-2-9501509-3-6. ISBN-10 2-9501509-3-4.
- ↑ Κριστιάν Σετιπανί: «La Préhistoire des Capétiens» (Γαλλικά) Βιλνέβ-ντ'Ασκ. 1993. σελ. 181-185. ISBN-13 978-2-9501509-3-6. ISBN-10 2-9501509-3-4.
|