Γκρίφο

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Γκρίφο
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Griffon (Γαλλικά)
Γέννηση726 (περίπου)[1]
Θάνατος753[1][2]
Σαιν-Ζαν-ντε-Μωριέν[3]
Αιτία θανάτουπεσών σε μάχη
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταφεουδάρχης[1]
Οικογένεια
ΓονείςΚάρολος Μαρτέλος[1] και Σβαναχίλδη[1]
ΑδέλφιαΒερνάρδος[4]
Καρλομάνος[5]
Πιπίνος ο Βραχύς[6]
Ρεμίγιος της Ρουέν[1]
Ιερώνυμος,γιος του Καρόλου Μαρτέλου[1]
Χιλτρούδη[7]
Άουντα[8]
Λαντράντα[7]
ΟικογένειαΑρνουλφίδες[1]

Ο Γκρίφο (γαλλ. Grifo, 726 - 753) από τον Οίκο των Καρολιδών ήταν διεκδικητής της Φραγκίας, αλλά υπερκεράστηκε από τον μεγαλύτερο αδελφό του Πεπίνο τον βραχύ.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ήταν ο τρίτος γιος του Καρόλου Μαρτέλου μαγιορδόμου της Νευστρίας & Αυστρασίας, δούκα & πρίγκιπα (και de facto βασιλιά) των Φράγκων και ο μόνος γιος από τη 2η σύζυγό του Σβάνχιλντ των Αγκιλολφιδών, κόρη του Τάσσιλο Β΄ δούκα της Βαυαρίας (ή του Τέοντμπερτ δούκα της Βαυαρίας). Ο Κάρολος Μαρτέλος από την πρώτη σύζυγό του Ρότρουντ του Τρηρ (μάλλον των Μεροβιγγείων) είχε γιους τον Καρλομάν και τον Πεπίνο τον βραχύ.

Το 741 απεβίωσε ο πατέρας του και η εξουσία του έπρεπε να μοιραστεί στους τρεις γιούς του, αλλά ο Καρλομάν και ο Πεπίνος χαρακτήρισαν τον Γκρίφο νόθο και αφού τον δελέασαν σε παγίδα, τον φυλάκισαν σε μονή.

Ο Γκρίφο απέδρασε το 747 και τον υποστήριξε ο εκ μητρός μεγάλος θείος του Όντιλο δούκας της Βαυαρίας, ο οποίος όμως απεβίωσε το επόμενο έτος. Τότε ο Γκρίφο προσπάθησε να καταλάβει το δουκάτο της Βαυαρίας για τον εαυτό του. Εν τω μεταξύ ο Καρλομάν παραιτήθηκε και αποσύρθηκε σε μονή, έτσι ο Πεπίνος είχε γίνει μόνος μαγιορδόμος των Φράγκων. Αυτός ενήργησε αποφασιστικά, εισέβαλε στη Βαυαρία και τοποθέτησε δούκα τον γιο τού Όντιλο, τον Τάσσιλο Γ΄ υπό Φραγκική επικυριαρχία. Το 751 στέφθηκε βασιλιάς των Φράγκων.

Ο Γκρίφο συνέχισε την εξέγερσή του, αλλά το 753 στη μάχη του Σαιν-Ζαν ντε Μωριέν σκοτώθηκε.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • "Grifo", in Charles Cawley's 'Medieval Lands Project', hosted at the Foundation for Medieval Genealogy